فرارو: ۴.۴ میلیون سال پیش، موجودی زندگی می‌کرد که هم در بالا رفتن از درختان ماهر بود و هم روی دو پا راه می‌رفت.
۴.۴ میلیون سال پیش، موجودی زندگی می‌کرد که هم در بالا رفتن از درختان مهارت داشت و هم می توانست روی دو پا راه برود. جدیدترین پژوهش‌ها نشان می‌دهد که نخستین انسان‌ها نه کاملاً درخت‌نشین بودند و نه صرفاً زمینی، بلکه سبک زندگی آن‌ها تلفیقی از حرکت در درختان و نخستین گام‌ها روی زمین بود.
به نقل از earth، مطالعه فسیل آردی (Ardipithecus ramidus) جد ۴.۴ میلیون ساله انسان، تصویر جدیدی از مسیر تکامل انسان ارائه می‌دهد و باورهای دیرینه درباره منشأ ما را به چالش می‌کشد.
پژوهشگران با بررسی دقیق استخوان مچ پا و پاشنه آردی دریافتند زاویه و شکل مفصل مچ پا نشان‌دهنده مهارت آردی در بالا رفتن از درختان است. همین استخوان‌ها توانایی آردی برای نخستین گام‌های روی دو پا را نیز تأیید می‌کنند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که آردی هم مهارت‌های بالا رفتن از درختان را داشته و هم به تدریج به راه رفتن روی دو پا عادت کرده بود.
محققان همچنین دریافتند که این ویژگی‌ها تنها مخصوص آردی نبوده است؛ به نظر می‌رسد که همه آردی ها یکسان نبودند و برخی توانایی بیشتری در راه رفتن روی دو پا یا بالا رفتن از درختان داشته‌اند.این تفاوت‌ها کمک کرد نسل‌های بعدی بتوانند راه رفتن روی دو پا را بهتر بیاموزند و نشان می‌دهد تکامل انسان‌ها آهسته و مرحله‌ای بوده، نه یک جهش ناگهانی از زندگی درختی به زمینی.
به گفته توماس پرنگ، استاد مردم‌شناسی زیستی، مطالعه فسیل آردی نشان می‌دهد که اجداد انسان‌ها از میمون‌های آفریقایی تقلید نکردند و در عوض، از یک جد مشترک با ویژگی‌های همزمان زمینی و درختی تکامل یافته‌اند. این یافته، نگاه دانشمندان به منشأ انسان و مسیر پیدایش دوپایی را تغییر می دهد.