به گزارش ایرنا، پناهگاه حیات‌وحش میانکاله طی سال‌های اخیر با موجی از آتش‌سوزی‌های سریالی مواجه بوده که به تهدیدی جدی برای اکوسیستم منطقه تبدیل شده است. این منطقه به‌دلیل پوشش گیاهی متراکم، شرایط اکولوژیکی خاص و وزش بادهای فصلی، مستعد وقوع حریق‌های گسترده است.
هر ساله با آغاز فصل گرما، آتش‌سوزی‌هایی با منشأ انسانی یا طبیعی در میانکاله شعله‌ور می‌شوند که زیستگاه گونه‌های نادر جانوری را در معرض خطر قرار داده و خسارات جبران‌ناپذیری به محیط‌زیست وارد می‌کنند.
سازمان حفاظت محیط‌زیست ایران با تدوین طرح جامع پیشگیری و کنترل حریق، در تلاش است با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین و مشارکت نهادهای اجرایی، امدادی، علمی و جوامع محلی، از تکرار این بحران‌ها پیش از رسیدن به فصل گرما در سال ۱۴۰۵ جلوگیری کند.
در این ارتباط علی‌اکبر فدایی رئیس ذخیره‌گاه میانکاله اعلام کرد که در حال حاضر چهار پایگاه فعال اطفای حریق در تالاب میانکاله مستقر هستند و جانمایی چهار پایگاه دیگر نیز در دستور کار است.
وی گفت: با راه‌اندازی این پایگاه‌ها، سطح حریق در تالاب نسبت به مدت مشابه سال قبل ۸۰ درصد کاهش یافته است.
فدایی ادامه داد: این منطقه یکی از حساس‌ترین پهنه‌های مستعد حریق در شمال کشور است. پیشگیری، آموزش و آماده‌باش دائمی نیروها، اساس مدیریت پایدار آتش‌سوزی‌های احتمالی در این منطقه است.
وی افزود: توسعه شبکه اطفای حریق، تجهیز نیروها، افزایش ایستگاه‌های پشتیبانی و راه‌اندازی سامانه هوشمند پایش و هشدار حریق در دستور کار سازمان قرار دارد.
تالاب میانکاله که از دهستان میانکاله در شهرستان بهشهر تا آشوراده در استان گلستان وسعت دارد. این منطقه به دلیل داشتن پهنه آبی مناسب با ذخایر غذایی غنی و آبزیان همه ساله پذیرای بیش از ۳۰ تا ۴۰ گونه از پرندگان مهاجر زمستان گذران و بیش از ۱۰۰ گونه از پرندگان بومی آبزی و کنارآبزی است.
این تالاب با داشتن پناهگاه حیات وحش به مساحت حدود ۲۲ هزار هکتار در حوزه مازندران و تنوع گیاهی از جمله درختان سازیل و انار وحشی که تغذیه برخی پرندگان را تشکیل می‌دهد توانست بیش از ۵۰۰ گونه جانوری را در خود جای دهد و به نوعی بهشت پرندگان استان نام بگیرد و با این تنوع زیستی به عنوان یکی از ذخیره گاه‌های زیست کره جهان از سوی سازمان‌های جهانی حفاظت از محیط زیست قرار گرفت.
تالاب میانکاله را باید بهشت پرندگان و پرنده نگری نام نهاد؛ سی و ششمین تالاب ثبت شده دنیا و نخستین تالاب ثبت شده در کنوانسیون تالاب‌های بین المللی رامسر و یکی از ۶۵۰ ذخیرگاه زیست کره جهان با ۴۸ هزار هکتار وسعت در شرق استان مازندران و در همجواری با استان گلستان واقع شده است و سالانه ۱۳۰ گونه از پرندگان مهاجر را با جمعیت حدود ۱.۵ میلیون بال میزبانی می کند.
این پناهگاه حیات وحش علاوه بر کریدور مهاجرت فصلی برای پرندگان، همه ساله به تنهایی بیش از نیم میلیون پرنده از انواع مرغابی، فلامینگو، پلیکان، پاخاکستری، قوی، انواع اردک، لک لک، درنای خاکستری، عقاب دریایی را در آب‌های خود سکنی می دهد.
این تالاب که رویشگاه و زیستگاه تعداد بیشماری از گونه های در معرض خطر می باشد، در سال ۱۳۵۵ به عنوان یکی از ذخیره‌گاه‌های زیست سپهر به کمیته برنامه «انسان و کره» یونسکو معرفی و انتخاب شد. تالاب میانکاله به عنوان محل زاد و ولد و پرورش ماهیان گونه های مختلفی چون کپور، انواع کفال، کلمه، سفید، ماش و کاراس، مورد توجه است. پستانداران این منطقه نیز شامل مارال، یوزپلنگ، گربه جنگلی، شغال، گراز، روباه، خرگوش، جوجه تیغی، انواع خفاش و جوندگان کوچک است.