متن پیام آیتالله مظاهری به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَیُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فِیهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ
همایش بینالمللی ساخت، بازسازی و توسعه عتبات عالیات در گذر تاریخ، کوششی مبارک بهمنظور بررسی و تبیین ابعاد مختلف شکلگیری و توسعه مراقد منوّره و مطهّره حضرات اولیای طاهرین علیهمالسلام در عتبات عالیات و نیز تعمیق آگاهی و شناخت تاریخ و فرهنگ این اماکن مقدسه و تقدیر از همه کسانی است که در طول تاریخ تا امروز در این عرصه مبارک گام زده و نقشآفرینی کردهاند.
عتبات عالیات، همواره افزون بر آنکه حرم امن اهلبیت علیهمالسلام و کانون معنویت و عبادت و مامن دلهای عاشقان خاندان رسول خدا صلیالله علیه و آله و سلم و خاستگاه دعا، زیارت و شفاعت بودهاند، از مراکز محوری علمی و فرهنگی تشیّع نیز به شمار میرفتهاند.
وجود حوزههای علمیه کهن و ریشهدار در این اماکن منوره و حضور و تربیت هزاران تن از عالمان بزرگ و برجسته شیعه که از اقصی نقاط عالم در این حرمهای مطهر اقامت گزیدند و در سایه انوار الهی به مجاهدتهای علمی و عملی پرداختند، کاروان علم دین و معالم کتاب و سنت را در عرصه تمدن اسلامی و شیعی به پیش برده است. آثار علمی و برکات عملی آنان، کارنامه درخشان تشیّع را در طول قرون پربار و درخشان ساخته است. در کنار مدارس، کتابخانهها، مساجد و موقوفات بیشمار، همه و همه جلوههای عظمت و اهمیت این بقاع نورانی و تجلیات فرهنگی و تمدنی عتبات مقدسه است.
در این مجال کوتاه، سه نکته را به اختصار یادآور میشوم:
نکته نخست:
بیهیچ تردیدی، بناگذاری، توسعه و بازسازی این معظّمه و این عتبات مشرفه از مصادیق بارز اعتلای کلمه توحید و تعظیم شعائر الهی است و چرا چنین نباشد؟ در حالی که این بقاع منوّره همان خانههای عظیمالشأنیاند که حضرت حق تعالی چراغ پرفروغ هدایت خود را در آن بیوت رفیعه قرار داده و رخصت فرموده تا همواره بلندپایه باشند و نام او در آن اماکن مشرفه یاد گردد؛ همان بیوت مطهرهای که حضرت صادق آلرسول علیهالسلام در زیارت سیدالشهدا علیهالسلام آنها را محل صدور ارادهی خداوند میداند:
«إرادةُ الربِّ فی مقادیرِ الأُمورِ تَهبِطُ إلیکُم و تَصدُرُ مِن بُیوتِکُم».
اراده پروردگار متعال در مقدرات امورش و در سرنوشت هستی به سوی اولیای معصومین علیهمالسلام فرود میآید و از خانههای آنان صادر میشود.
نکته دوم:
در طول تاریخ، نسبت به این عتبات مقدسه جسارتهای بیشرمانهای از سوی ستمگران روا داشته شده است؛ از اهانت و تخریب گرفته تا غارت اموال. از منصور دوانیقی، خلیفه جائر عباسی، تا هارون و متوکل عباسی و دیگر غاصبان دوران، گرفته تا وهابیان نجدی و در دوران معاصر، گروههای تکفیری داعشی، همگی در صدد محو این کانونهای معنویت بودهاند.
اما هزاران اما که خداوند سبحان همه آنان را در این هدف شوم و باطل ناکام و ناامید گردانیده است:
«یُرِیدُونَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ».
و بیشک از این پس نیز این هدف شیطانی و ظلمانی هیچگاه محقق نخواهد شد؛ چرا که «قُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِینَ ظَلَمُوا وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ».
نکته سوم:
در این فرصت مغتنم، باید از همه کسانی که در طول تاریخ در شکلگیری، بازسازی و توسعه عتبات عالیات و صیانت و حفاظت از این اماکن مشرفه قیام و اقدام کردهاند و با نثار مال و جان در این مسیر نورانی مجاهدت نمودهاند، یاد و ذکر کنیم و به ارواح آنان درود فرستیم.
ما همواره مدیون سعی و تلاش مشکور آنانیم و باید خود نیز تا حد امکان در این عرصه حضور داشته باشیم.
بیان بلند پیامبر اکرم صلیالله علیه و آله و سلم را همواره به یاد داشته باشیم که فرمودند:
«یا علی، من عمّر قبورکم و تعاهدها فکأنّما سلیمان بن داود علیهالسلام بیتالمقدس».
در خاتمه سخن، از همه متصدیان برگزاری این همایش بینالمللی، بهویژه دانشگاه اصفهان که همواره مهد علم و دانش بوده است و نیز سایر مراکز علمی و اجرایی همکار در این عرصه، بهویژه ستاد بازسازی عتبات عالیات و پدیدآورندگان آثار علمی این همایش که پژوهشهای ارزشمندی را تدوین و ارائه کردهاند، و نیز از مهمانان گرامی ایران و عراق و سایر شرکتکنندگان که رونقبخش این محفلاند، صمیمانه تشکر و قدردانی میکنم.
از خداوند سبحان مسئلت دارم که همه ما را به تشرف و فرود در آن عتبات مقدسه و بهرهمندی از نورانیت و معنویت مراقد منوّره اذن و توفیق فرماید.