به گزارش جماران؛ احمد زیدآبادی فعال سیاسی و روزنامه نگار نوشت:
مناظره معمولاً با دو قصد یا هدف صورت می‌گیرد و به همین جهت دو متد یا روش هم پیدا می‌کند. قصد یا هدف اول مناظره می‌تواند طرح بحث به شکل منطقی و ایضاح ابعاد آن برای انتقال به مخاطبِ بدون تعصب باشد.
هدف دوم نیز نوعی غوغای بی‌حاصل برای پوشاندن ضعف تحلیلی و راهبردی خویش است. بر این اساس، مناظره، دو متد و روش هم پیدا می‌کند. اگر قصد اول در میان باشد، متد آن همراه با کلام آرام است، روشمند پیش می‌رود و جنجال در آن راه ندارد، اما اگر قصد دوم در بین باشد، نوعی بی‌تابی و به آب و آتش زدن برای پریدن به وسط بحث طرف مقابل و منحرف کردن ذهن او و جلوگیری از منعقد شدن کلامش و پراندن الفاظ تند و بی‌ربط در وسط سخن اوست!
بدبختانه در کشور ما مناظره به همین صورت و متد دوم مرسوم شده است! انگار تکه‌پرانی‌های نامربوط جای استدلال را می‌گیرد!
محمود احمدی‌نژاد به این روش سخیف در مناظره با میرحسین موسوی و مهدی کروبی دامن زد و متأسفانه در بین بخشی از جامعه هم مورد استقبال قرار گرفت.
به همین دلیل، خیلی از افراد بخصوص طیف تندرو اصولگرایان هم در این زمینه مقلد آقای احمدی‌نژاد شده‌اند!
گمان می‌کنند این شیوه کمکی به آنها می‌کند. البته در وضعیت انتخاباتی شاید کمک کند اما در شرایطی که جامعه دنبال راهی برای عبور از بحران‌هاست، این روش‌ها نتیجۀ معکوس به دنبال دارد!