به گزارش خبرنگار ایرنا، هادی کیادلیری روز سهشنبه در گردهمایی مدیران و روسای آموزشی دستگاه های اجرایی با شعار «آموزش اثربخش ، زیربنایی حکمرانی محیط زیست» افزود: هدف اصلی این گردهمایی بررسی چالشهای محیط زیستی کشور است.
وی ادامه داد؛ امروز اگر گرد هم آمدهایم، دلیل آن بحران محیط زیست است؛ بحرانی که دیگر صرفاً فنی نیست، بلکه به مسئلهای اجتماعی تبدیل شده است.
وی با اشاره به آمارهای رسمی، وضعیت منابع آبی کشور را تکاندهنده و نگرانکننده توصیف کرد و گفت: ایران با بیش از ۱۳۱ میلیارد متر مکعب کسری آب مواجه است، در حالی که تنها حدود ۵ میلیارد متر مکعب به منابع آبی اضافه شده است. این در شرایطی است که اقلیم کشور بسیار خشک و آسیبپذیر است.
وی با تاکید بر بروز پدیده فرونشست زمین تأکید کرد: برخی از بحرانهای زیستمحیطی کشور، نظیر تغییرات در جنگلها، گسترش مناطق گرد و غبار و فرونشست زمین، بهگونهای هستند که حتی در سطح جهانی شاخصی برای سنجش آنها وجود ندارد.
کیادلیری هشدار داد: در کشوری که ۹۳ درصد آن خشک و نیمهخشک است، ناتوانی در اولویتبندی بحرانهای زیستمحیطی نشاندهنده وضعیت نامناسب و شکنندهای است که نیازمند توجه فوری و راهکارهای عملی است.
کیادلیری با اشاره به پیامدهای گسترده بحرانهای زیستمحیطی، تأکید کرد: این بحرانها نهتنها امنیت غذایی، بلکه امنیت اقتصادی، ثبات سیاسی و حتی امنیت حیاتی کشور را بهشدت تحت تأثیر قرار خواهند داد.
وی با بیان اینکه بحرانهای زیستمحیطی میتوانند استقلال کشور را با چالش جدی مواجه کنند افزود: مطالعات نشان میدهد بیش از ۷۰ درصد این مشکلات ناشی از فعالیتهای انسانی است و نباید آنها را به طبیعت نسبت داد. بنابراین، راهحل نیز در دست انسان است.
معاون آموزش و مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیطزیست به نبود فرهنگ مسئولیتپذیری زیستمحیطی در کشور اشاره کرد و گفت: هیچ دستگاهی در کشور وجود ندارد که اقداماتش بر محیط زیست بیتأثیر باشد. تصور اینکه تنها سازمان محیط زیست مسئول حل این بحرانهاست، نادرست و خطرناک است.
وی با تأکید بر نقش آموزش در عبور از بحرانهای زیستمحیطی، خاطرنشان کرد: هیچ راهحلی جز آموزش و افزایش آگاهی وجود ندارد آموزشی که نهتنها دانش، علم و فناوری را منتقل کند، بلکه احساس، عاطفه و انگیزه را نیز در افراد ایجاد کند زیرا انگیزه حرکت، بر پایه احساس شکل میگیرد و انتقال صرف دانش کافی نیست.
وی گفت: آگاهی عمومی نسبت به اهمیت مسائل زیستمحیطی، پیامدهای بیتوجهی به آنها و نقش فردی در مقابله با این بحرانها در جامعه امروز بهشدت پایین است. بدون ارتقای این آگاهی، عبور از بحرانهای پیشرو ممکن نخواهد بود.
کیادلیری با اشاره به نقش کلیدی دولتها در مدیریت بحرانهای زیستمحیطی، بر لزوم آموزش هدفمند در دستگاههای اجرایی کشور تأکید کرد.
وی با بیان اینکه اکثر بحرانهای زیستمحیطی ناشی از تصمیمگیریهای نادرست در سطح دولتهاست افزود: در حالی که فرهنگسازی عمومی و آموزش مردم اهمیت بالایی دارد، اما بدون هماهنگی و همراستایی دستگاههای دولتی در مسیر توسعه پایدار، هیچ تغییر بنیادینی در وضعیت محیط زیست کشور رخ نخواهد داد.
وی با اشاره به اینکه راهحلهای میانبر در حوزه محیط زیست سطحی، ناپایدار و ناکارآمد هستند خاطرنشان کرد: آموزش کارکنان دولت میتواند نقش مؤثری در کاهش تخریبهای زیستمحیطی ایفا کند چرا که این افراد در فرآیند تصمیمگیری و اجرای پروژهها نقش کلیدی دارند و آشنایی آنان با اصول محیط زیست، منجر به تطبیق بهتر طرحها با ضوابط زیستمحیطی خواهد شد.
وی با تأکید بر مفهوم «حفاظت» در محیط زیست، گفت: حفاظت یعنی جلوگیری از صدمات بالقوهای که ممکن است بالفعل شوند. در حوزه محیط زیست، بسیاری از آسیبها غیرقابل جبران هستند و به همین دلیل، پیشبینی، پیشگیری و کنترل باید بر پایه آگاهی صورت گیرد.
وی به تأثیر آموزش زیستمحیطی بر ارتقای کیفیت خدمات عمومی اشاره کرد و افزود: اگر دستگاههای دولتی با نگاه پایداری به محیط زیست عمل کنند، خدمات آنها برای جامعه سالمتر خواهد بود. فرهنگ زیستمحیطی باید از سطح شعار به سطح عمل ارتقا یابد.
وی با اشاره به ضرورت بازتعریف مفاهیم کلیدی نظیر توسعه پایدار، خودکفایی و امنیت غذایی گفت: توسعه پایدار بدون محیط زیست سالم امکانپذیر نیست. امنیت غذایی نیز بدون تابآوری زیستمحیطی تحقق نخواهد یافت. مشارکت مردمی باید بهصورت واقعی و مؤثر تعریف شود تا بتوانیم به پایداری سرزمین دست یابیم.»
کیادلیری وی ابراز امیدواری کرد که با مدیریت خردمندانه و مشارکت مردمی، کشور بتواند از بحرانهای زیستمحیطی عبور کند و این نشستها گامی مؤثر در مسیر تحقق این هدف باشند.