برترین‌ها: توئیت ضرغامی درباره حرمت حریم خصوصی شاید درست باشد، اما دیر و گزینشی است. اگر این حریم برای همه محترم بود، نه شهریاری حذف می‌شد، نه زیبا بروفه خانه‌نشین، نه مجاهد خذیراوی نابود.
فیلم عروسی دختر علی شمخانی در چند روز اخیر سروصدای زیادی به پا کرده است. اما مهم‌ترین سؤال نه شکل برگزاری مراسم است و نه لباس‌ها و تزئینات، بلکه اینکه چرا این فیلم در این برهه منتشر شده؟ انگیزه منتشرکنندگان چه بوده و کدام گروه تا این حد به شمخانی دسترسی داشته که توانسته فیلم خصوصی مراسم را بیرون بدهد؟ باقی جزئیات درباره نوع برگزاری عروسی یا ظاهر مهمانان چیز تازه‌ای نیست. سال‌هاست که جامعه دیگر با دیدن چنین صحنه‌هایی غافلگیر نمی‌شود. اگر کسی هنوز در این باره تعجب می‌کند، احتمالاً در خواب است.
زیبا بروفه و محمود شهریاری را یادتان هست؟
اما انتشار این فیلم یک نکته دردناک را یادآوری کرد. بعد از توییت حمایت‌آمیز عزت‌الله ضرغامی ـ که از اهمیت حریم خصوصی گفت ـ بسیاری کاربران در شبکه‌های اجتماعی به تناقض‌ها اشاره کردند. زینب کریمیان در توییتی نوشت:
«کاش محمود شهریاری و زیبا بروفه، که یکی به خاطر فیلم عروسی برادرش و دیگری به خاطر فیلم عروسی خودش در دوران همین آقایان ممنوع‌الکار شدند، حالا به تبعیت از شمخانی بیان بگن "ما هنوز زنده‌ایم، حروم‌زاده‌ها".»
این حرف کریمیان کاملاً واقعی است. محمود شهریاری، مجری صداوسیما، تنها به دلیل شرکت در عروسی برادرش از کار کنار گذاشته شد و زیبا بروفه، بازیگر سینما و تلویزیون، به خاطر انتشار فیلم خصوصی مراسم ازدواجش برای سال‌ها از صحنه حذف شد. یا مجاهد خذیراوی، بازیکن مستعد استقلال، که به خاطر حضور در یک مهمانی نابود شد و هرگز به فوتبال بازنگشت.
یک بار دیگر آن سکانس شب یلدا را ببینید
سال‌ها چنین اتفاقاتی تکرار شده است. کافی است به سینما نگاه کنیم: در فیلم «دنیا» ساخته منوچهر مصیری، آن سکانس معروف که پلیس به خاطر صدای موزیک به خانه حاجی‌بازاری عاشق هدیه تهرانی سر می‌زند؛ یا در «شب یلدا»ی کیومرث پوراحمد، جایی که پلیس فقط به خاطر شنیدن موسیقی، در خانه فروتن را می‌زند. این صحنه‌ها حاصل تخیل نیستند، بازتاب واقعیتی‌اند که در این کشور جریان داشته است؛ سال‌هایی که شادی، رقص یا حتی جشن خانوادگی می‌توانست سرنوشت آدم‌ها را تغییر دهد.
توئیت ضرغامی درباره حرمت حریم خصوصی شاید درست باشد، اما دیر و گزینشی است. اگر این حریم برای همه محترم بود، نه شهریاری حذف می‌شد، نه زیبا بروفه خانه‌نشین، نه مجاهد خذیراوی نابود. انتشار فیلم عروسی دختر شمخانی، بیش از آنکه مسأله‌ای شخصی باشد، آینه‌ای است که در آن تناقض‌های ساختار دیده می‌شود.
این عروسی در واقع به ما ربطی ندارد
وگرنه که ما خوب می‌دانیم عروسی دختر شمخانی و انتشار فیلمش، بیش از آنکه به زندگی ما ربط داشته باشد، به مناسباتی دیگر مربوط است. اما به هر حال گاهی یادآوری‌هایی تاریخی به فهم بهتر مسائل کمک خواهد کرد.