به گزارش خبرگزاری رسا در تبریز، شهریور امسال، استاندار آذربایجان‌شرقی در شهرستان اسکو، مدرسه ۱۲ کلاسه «آیت‌الله آل‌هاشم» را افتتاح کرد؛ در حالی که روی سردر آن، با کاشی خوش رنگ سال تأسیس ۱۴۰۳ حک شده و این مدرسه سال تحصیلی گذشته فعال بوده و دانش آموز پذیریش کرده است.
کمتر از یک‌ماه بعد، معاون عمرانی استاندار در تبریز، مدرسه خیرساز «زنده‌یاد دکتر سهیلا نظرنیا» را افتتاح کرد؛ همان مدرسه‌ای که زنگ آغاز سال تحصیلی‌اش سال قبل به صدا درآمده بود و این مدرسه هم دانش آموز پذیریش کرده است.
پرسش روشن مردم این است: چگونه مدارسی که سال گذشته دایر شده‌اند، امروز در فهرست پروژه‌های جدید «نهضت توسعه عدالت آموزشی» (نشست آغاز نهضت توسعه عدالت در فضای آموزشی با عنوان «نهضت توسعه عدالت در فضاهای آموزشی با مشارکت مردم» با حضور مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور، در دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ برگزار شد) قرار می‌گیرند؟ آیا هدف، تحقق عدالت است یا زیباسازی کارنامه‌ها؟
استاندار آذربایجان‌شرقی در مراسم اسکو گفته بود: «باید مدارسی بسازیم که مصداق شعار “هر مدرسه‌ای که باز می‌شود، درِ زندانی بسته می‌شود” باشند.»
اما مردم حالا پرسشی جدی‌تر دارند: آیا با روبان‌های تکراری و تابلوهای نو می‌توان درِ بی‌اعتمادی را بست؟
پیش‌نیاز عدالت آموزشی، صداقت است
بهرام سرمست، استاندار آذربایجان‌شرقی، بارها بر ضرورت عدالت آموزشی تأکید کرده و آن را زیربنای توسعه پایدار دانسته است. اما پیش از عدالت در آموزش، باید عدالت در گفتار و صداقت در اطلاع‌رسانی برقرار شود.
نمی‌توان از عدالت گفت و واقعیت را پنهان کرد؛ نمی‌توان از اعتماد نوشت و آن را با مراسم‌های تکراری خدشه‌دار ساخت.
مردم شفافیت واقعی می‌خواهند
ادامه افتتاح‌های تکراری بدون توضیح قانع‌کننده، نتیجه‌ای جز فرسایش سرمایه اجتماعی ندارد. احترام به مردم از شفافیت آغاز می‌شود، نه از تریبون‌های پرزرق‌وبرق.
اکنون زمان آن رسیده است که مدیران استانی از پشت «دیوار کریستالی» بیرون بیایند؛ دیواری که ظاهراً شفاف است، اما با نخستین ضربه انتقاد فرو می‌ریزد.
مردم آذربایجان صداقت می‌خواهند، نه تکرار صحنه‌هایی که پیش‌تر تمرین شده‌اند. اعتماد می‌خواهند، نه افتتاح دوباره مدارسی که زنگ‌شان سال گذشته نواخته شده است.
به گزارش خبرگزاری رسا در تبریز، شهریور امسال، استاندار آذربایجان‌شرقی در شهرستان اسکو، مدرسه ۱۲ کلاسه «آیت‌الله آل‌هاشم» را افتتاح کرد؛ در حالی که روی سردر آن، با کاشی خوش رنگ سال تأسیس ۱۴۰۳ حک شده و این مدرسه سال تحصیلی گذشته فعال بوده و دانش آموز پذیریش کرده است.
خبرگزاری رسا در تبریز شهریور امسال، استاندار آذربایجان‌شرقی در شهرستان اسکو، مدرسه ۱۲ کلاسه «آیت‌الله آل‌هاشم» را افتتاح کرد؛ در حالی که روی سردر آن، با کاشی خوش رنگ سال تأسیس ۱۴۰۳ حک شده و این مدرسه سال تحصیلی گذشته فعال بوده و دانش آموز پذیریش کرده است.کمتر از یک‌ماه بعد، معاون عمرانی استاندار در تبریز، مدرسه خیرساز «زنده‌یاد دکتر سهیلا نظرنیا» را افتتاح کرد؛ همان مدرسه‌ای که زنگ آغاز سال تحصیلی‌اش سال قبل به صدا درآمده بود و این مدرسه هم دانش آموز پذیریش کرده است.
کمتر از یک‌ماه بعد، معاون عمرانی استاندار در تبریز، مدرسه خیرساز «زنده‌یاد دکتر سهیلا نظرنیا» را افتتاح کرد؛ همان مدرسه‌ای که زنگ آغاز سال تحصیلی‌اش سال قبل به صدا درآمده بود و این مدرسه هم دانش آموز پذیریش کرده است.
پرسش روشن مردم این است: چگونه مدارسی که سال گذشته دایر شده‌اند، امروز در فهرست پروژه‌های جدید «نهضت توسعه عدالت آموزشی» (نشست آغاز نهضت توسعه عدالت در فضای آموزشی با عنوان «نهضت توسعه عدالت در فضاهای آموزشی با مشارکت مردم» با حضور مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور، در دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ برگزار شد) قرار می‌گیرند؟ آیا هدف، تحقق عدالت است یا زیباسازی کارنامه‌ها؟
استاندار آذربایجان‌شرقی در مراسم اسکو گفته بود: «باید مدارسی بسازیم که مصداق شعار “هر مدرسه‌ای که باز می‌شود، درِ زندانی بسته می‌شود” باشند.»
اما مردم حالا پرسشی جدی‌تر دارند: آیا با روبان‌های تکراری و تابلوهای نو می‌توان درِ بی‌اعتمادی را بست؟
پیش‌نیاز عدالت آموزشی، صداقت است
بهرام سرمست، استاندار آذربایجان‌شرقی، بارها بر ضرورت عدالت آموزشی تأکید کرده و آن را زیربنای توسعه پایدار دانسته است. اما پیش از عدالت در آموزش، باید عدالت در گفتار و صداقت در اطلاع‌رسانی برقرار شود.
نمی‌توان از عدالت گفت و واقعیت را پنهان کرد؛ نمی‌توان از اعتماد نوشت و آن را با مراسم‌های تکراری خدشه‌دار ساخت.
مردم شفافیت واقعی می‌خواهند
ادامه افتتاح‌های تکراری بدون توضیح قانع‌کننده، نتیجه‌ای جز فرسایش سرمایه اجتماعی ندارد. احترام به مردم از شفافیت آغاز می‌شود، نه از تریبون‌های پرزرق‌وبرق.
اکنون زمان آن رسیده است که مدیران استانی از پشت «دیوار کریستالی» بیرون بیایند؛ دیواری که ظاهراً شفاف است، اما با نخستین ضربه انتقاد فرو می‌ریزد.
مردم آذربایجان صداقت می‌خواهند، نه تکرار صحنه‌هایی که پیش‌تر تمرین شده‌اند. اعتماد می‌خواهند، نه افتتاح دوباره مدارسی که زنگ‌شان سال گذشته نواخته شده است.
پرسش روشن مردم این است: چگونه مدارسی که سال گذشته دایر شده‌اند، امروز در فهرست پروژه‌های جدید «نهضت توسعه عدالت آموزشی» (نشست آغاز نهضت توسعه عدالت در فضای آموزشی با عنوان «نهضت توسعه عدالت در فضاهای آموزشی با مشارکت مردم» با حضور مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور، در دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ برگزار شد) قرار می‌گیرند؟ آیا هدف، تحقق عدالت است یا زیباسازی کارنامه‌ها؟
پرسش روشن مردم این است: چگونه مدارسی که سال گذشته دایر شده‌اند، امروز در فهرست پروژه‌های جدید «نهضت توسعه عدالت آموزشی» (نشست آغاز نهضت توسعه عدالت در فضای آموزشی با عنوان «نهضت توسعه عدالت در فضاهای آموزشی با مشارکت مردم» با حضور مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور، در دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ برگزار شد) قرار می‌گیرند؟ آیا هدف، تحقق عدالت است یا زیباسازی کارنامه‌ها؟
استاندار آذربایجان‌شرقی در مراسم اسکو گفته بود: «باید مدارسی بسازیم که مصداق شعار “هر مدرسه‌ای که باز می‌شود، درِ زندانی بسته می‌شود” باشند.»
استاندار آذربایجان‌شرقی در مراسم اسکو گفته بود: «باید مدارسی بسازیم که مصداق شعار “هر مدرسه‌ای که باز می‌شود، درِ زندانی بسته می‌شود” باشند.»
اما مردم حالا پرسشی جدی‌تر دارند: آیا با روبان‌های تکراری و تابلوهای نو می‌توان درِ بی‌اعتمادی را بست؟
اما مردم حالا پرسشی جدی‌تر دارند: آیا با روبان‌های تکراری و تابلوهای نو می‌توان درِ بی‌اعتمادی را بست؟
پیش‌نیاز عدالت آموزشی، صداقت است
پیش‌نیاز عدالت آموزشی، صداقت است پیش‌نیاز عدالت آموزشی، صداقت است
بهرام سرمست، استاندار آذربایجان‌شرقی، بارها بر ضرورت عدالت آموزشی تأکید کرده و آن را زیربنای توسعه پایدار دانسته است. اما پیش از عدالت در آموزش، باید عدالت در گفتار و صداقت در اطلاع‌رسانی برقرار شود.
بهرام سرمست، استاندار آذربایجان‌شرقی، بارها بر ضرورت عدالت آموزشی تأکید کرده و آن را زیربنای توسعه پایدار دانسته است. اما پیش از عدالت در آموزش، باید عدالت در گفتار و صداقت در اطلاع‌رسانی برقرار شود.
نمی‌توان از عدالت گفت و واقعیت را پنهان کرد؛ نمی‌توان از اعتماد نوشت و آن را با مراسم‌های تکراری خدشه‌دار ساخت.
نمی‌توان از عدالت گفت و واقعیت را پنهان کرد؛ نمی‌توان از اعتماد نوشت و آن را با مراسم‌های تکراری خدشه‌دار ساخت.
مردم شفافیت واقعی می‌خواهند
مردم شفافیت واقعی می‌خواهند مردم شفافیت واقعی می‌خواهند
ادامه افتتاح‌های تکراری بدون توضیح قانع‌کننده، نتیجه‌ای جز فرسایش سرمایه اجتماعی ندارد. احترام به مردم از شفافیت آغاز می‌شود، نه از تریبون‌های پرزرق‌وبرق.
ادامه افتتاح‌های تکراری بدون توضیح قانع‌کننده، نتیجه‌ای جز فرسایش سرمایه اجتماعی ندارد. احترام به مردم از شفافیت آغاز می‌شود، نه از تریبون‌های پرزرق‌وبرق.
اکنون زمان آن رسیده است که مدیران استانی از پشت «دیوار کریستالی» بیرون بیایند؛ دیواری که ظاهراً شفاف است، اما با نخستین ضربه انتقاد فرو می‌ریزد.
اکنون زمان آن رسیده است که مدیران استانی از پشت «دیوار کریستالی» بیرون بیایند؛ دیواری که ظاهراً شفاف است، اما با نخستین ضربه انتقاد فرو می‌ریزد.
مردم آذربایجان صداقت می‌خواهند، نه تکرار صحنه‌هایی که پیش‌تر تمرین شده‌اند. اعتماد می‌خواهند، نه افتتاح دوباره مدارسی که زنگ‌شان سال گذشته نواخته شده است.
مردم آذربایجان صداقت می‌خواهند، نه تکرار صحنه‌هایی که پیش‌تر تمرین شده‌اند. اعتماد می‌خواهند، نه افتتاح دوباره مدارسی که زنگ‌شان سال گذشته نواخته شده است.
∎