شناسهٔ خبر: 75424790 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: ایکنا | لینک خبر

مرتضی سخاوت مطرح کرد

بازنمایی امید و توکل در «زمانی برای آرزو»

کارگردان و نویسنده نمایش «روزی برای آرزو» با اشاره به نگاه خود در خلق آثار نمایشی گفت: اثر دینی آن نیست که چند جمله از معصومین در آن گنجانده شود؛ بلکه باید ساختار و جان نمایش از ایمان زاده شود. در «زمانی برای آرزو» تلاش کردم تا باور به امید، عشق و توکل از دل گفت‌وگوها بجوشد.

صاحب‌خبر -

مرتضی سخاوت، کارگردان و نویسنده نمایش «روزی برای آرزو» در گفت‌وگو با ایکنا با بیان اینکه این نمایش به‌طور ویژه برای گروه سنی نوجوان طراحی شده است، اظهار کرد: هدف اصلی ما در این اثر این بود که نوجوان را برای ورود به مرحله جوانی آماده کنیم. نوجوانی دوران گذار از کودکی به بزرگسالی است و در این مرحله بحران‌های متعددی پیش روی او قرار می‌گیرد. در این نمایش تلاش کردیم به او بیاموزیم چگونه با این بحران‌ها روبه‌رو شود و سرافرازانه از آن‌ها عبور کند تا بتواند انسانی سالم، آگاه و متکی به خود پا به مرحله بعد زندگی بگذارد. در داستان، دختری نوجوان به نام «آرزو» با فراز و فرودهایی روبه‌رو می‌شود و در نهایت به معرفتی درباره توانایی‌های خود و به‌کارگیری آن‌ها برای رسیدن به اهداف انسانی دست می‌یابد.

وی در ادامه با اشاره به ضرورت پرداختن به موضوع هویت در آثار نمایشی ویژه نوجوانان، گفت: دارای پشتوانه‌ای بسیار غنی از نظر فکری و فرهنگی هستیم، اما متأسفانه در سال‌های اخیر این میراث فکری و فرهنگی تا حدی کمرنگ شده است. در آثارم همواره به دنبال آن هستم که نوجوان را با فرهنگ، تمدن و هویت ایرانی ـ اسلامی آشنا کنم. نوجوان اگر به این آگاهی برسد که از چه فرهنگی برخاسته است، می‌تواند در مسیر رشد و تعالی خود با اتکا به همان ریشه‌ها گام بردارد و انسانی کامل‌تر شود. در واقع، نمایش «روزی برای آرزو» تلاشی است برای باز کردن پنجره‌ای از فرهنگ و تمدن خودمان به روی نسل نوجوان تا از این سرچشمه الهام بگیرد و آینده‌اش را با بینشی روشن‌تر بسازد.

وی با انتقاد از کم‌توجهی به تئاتر کودک و نوجوان افزود: متأسفانه در کشور ما تئاتر کودک و نوجوان جایگاه شایسته‌ای ندارد. شاید در تهران گاهی آثاری در این حوزه تولید شود، اما در شهرستان‌ها این کمبود بسیار پررنگ‌تر است. حتی اگر نمایشی برای نوجوانان روی صحنه می‌رود، غالباً نگاه اقتصادی بر آن حاکم است و نه دغدغه تربیتی یا فرهنگی. در حالی‌که باید در تمام عرصه‌های هنری برای این گروه سنی سرمایه‌گذاری کنیم تا در آینده با نسلی پخته‌تر و آگاه‌تر روبه‌رو شویم. وقتی در دوران کودکی و نوجوانی هیچ اقدامی برای تربیت و پرورش فکری فرزندانمان نمی‌کنیم، طبیعی است که در بزرگسالی هم انتظاراتمان از آنان بی‌پایه خواهد بود.

کارگردان نمایش «روزی برای آرزو» درباره دشواری‌های اجرای نمایش‌هایی با مضامین اخلاقی و فرهنگی گفت: قطعاً چنین آثاری باید روی صحنه بروند و جامعه به آن‌ها نیاز دارد، اما واقعیت این است که حمایت چندانی از این نوع تولیدات نمی‌شود. تهیه‌کننده کار هم هستم و هزینه‌ها را شخصاً پرداخت می‌کنم. اینکه این هزینه‌ها برمی‌گردد یا نه، مشخص نیست، ولی ضرورتی می‌دیدم که این نمایش ساخته شود. با همه مشکلات و سختی‌ها این مسیر را ادامه می‌دهم، چون احساس مسئولیت می‌کنم. ۶۵ سال سن دارم اما هنوز نوجوانی درونم زنده است و برای نوجوانان امروز می‌نویسم و کار می‌کنم.

متأسفانه در کشور ما تئاتر کودک و نوجوان جایگاه شایسته‌ای ندارد. شاید در تهران گاهی آثاری در این حوزه تولید شود، اما در شهرستان‌ها این کمبود بسیار پررنگ‌تر است

وی ادامه داد: تئاتر، برخلاف بسیاری از هنرها، ارتباطی مستقیم و بی‌واسطه با مخاطب دارد. وقتی نوجوان در سالن تئاتر می‌نشیند و بازیگران را از فاصله‌ای نزدیک می‌بیند، تأثیر احساسی و فکری عمیقی بر او می‌گذارد. این تجربه زنده و نفس‌به‌نفس در هیچ مدیوم دیگری تکرار نمی‌شود. تئاتر می‌تواند نقش بی‌بدیلی در تربیت نسل آینده داشته باشد؛ چراکه نوجوان از طریق دیدن و تجربه کردن، یاد می‌گیرد نه از طریق نصیحت شنیدن. هنر، زبان مشترک انسان‌هاست و اگر از این زبان درست استفاده شود، می‌تواند از هر گفت‌وگوی رسمی یا آموزشی اثرگذارتر باشد.

سخاوت در ادامه درباره چگونگی برقراری ارتباط با دنیای نوجوانان توضیح داد: در تعریف کار کودک و نوجوان، به ادبیات کهن خودمان نگاه می‌کنم. در گذشته، قصه‌ها مخصوص گروه سنی خاصی نبودند؛ کودکان، والدین و حتی پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها همگی از شنیدن آن‌ها لذت می‌بردند و هر کدام متناسب با درک خود از قصه بهره می‌بردند. من هم همین رویکرد را در کارهایم دنبال می‌کنم. نمایش من طوری طراحی می‌شود که هم نوجوان بتواند با آن ارتباط برقرار کند و هم بزرگ‌ترها. این لایه‌لایه بودن پیام‌ها باعث می‌شود هر مخاطب، متناسب با سطح فکری خود، برداشت و تأثیر متفاوتی داشته باشد.

وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: در بسیاری از کشورهای دنیا، تئاتر نوجوان به عنوان ابزاری آموزشی و تربیتی شناخته می‌شود و حتی مدارس، دانش‌آموزان را موظف می‌کنند تا در طول سال حداقل چند نمایش آموزشی و اخلاقی را ببینند؛ اما در کشور ما هنوز این درک وجود ندارد. اگر نهاد آموزش‌وپرورش یا نهادهای فرهنگی از چنین برنامه‌هایی حمایت کنند، م شاهد تحولی جدی در تربیت فرهنگی و رفتاری نوجوانان خواهیم بود. نوجوانان امروز تشنه گفت‌وگو و الگو هستند؛ آن‌ها نیاز دارند در قالب داستان و نمایش، خودشان را ببینند و با چالش‌های فکری و اخلاقی روبه‌رو شوند.

سخاوت تأکید کرد: در نمایش «روزی برای آرزو» هم همین اتفاق افتاده است. هرچند نمایش برای گروه سنی نوجوان تعریف شده، اما مخاطبان بزرگسال هم به خوبی با آن ارتباط برقرار می‌کنند. برخی حتی تصور کرده‌اند که این نمایش برای بزرگسالان نوشته شده است، اما واقعیت این است که پیام اثر به اندازه‌ای عمیق است که هرکس در هر سنی می‌تواند از آن بهره ببرد. ما در این نمایش به موضوعاتی چون صلح، امید، گذشت و خودشناسی پرداخته‌ایم که مفاهیمی جهانی و همیشگی هستند.

وی درباره اثرگذاری نمایش بر مخاطب اظهار کرد: تئاتر از تأثیرگذارترین شاخه‌های هنری است، زیرا مخاطب در آن با یک رویداد زنده روبه‌رو می‌شود. اثر زنده و واقعی صحنه در ذهن نوجوان بسیار ماندگارتر از یک فیلم یا انیمیشن است. اگر نمایشی با ساختار درست و پرداخت هنرمندانه اجرا شود، می‌تواند تأثیر عمیقی بر مخاطب بگذارد و این اثر تا سال‌ها در ذهن او باقی بماند. تئاتر کودک و نوجوان اگر درست اجرا شود، نه‌تنها سرگرم‌کننده، بلکه تربیتی و الهام‌بخش است.

وی اضافه کرد: تنها خواسته من این است که نوجوانان بیشتری بتوانند این نمایش را ببینند و از آن بهره ببرند. ما از این کار جز لذت و رضایت از تأثیر مثبتی که بر نوجوانان می‌گذارد، چیز دیگری نمی‌خواهیم. این تأثیر مثبت تنها پاداش ماست و همان انگیزه‌ای است که باعث می‌شود با وجود همه سختی‌ها در این مسیر بمانیم.

در بسیاری از کشورهای دنیا، تئاتر نوجوان به عنوان ابزاری آموزشی و تربیتی شناخته می‌شود و حتی مدارس، دانش‌آموزان را موظف می‌کنند تا در طول سال حداقل چند نمایش آموزشی و اخلاقی را ببینند

این کارگردان تئاتر درباره جزئیات اجرای نمایش نیز گفت: نمایش «روزی برای آرزو» از اول آبان‌ماه در تماشاخانه مهر حوزه هنری روی صحنه می‌رود. این اثر تولید مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری است و با مشارکت مرکز رشد امید اجرا می‌شود. «روزی برای آرزو» ترکیبی از اسطوره و واقعیت است؛ روایت دخترکی که برای نجات سرزمینش سفری را آغاز می‌کند تا بزرگ‌ترها را از جنگ و دشمنی بازدارد و آنان را به صلح و دوستی دعوت کند. این سفر، نمادی از مسیر رشد و خودشناسی است که در نهایت به روشنایی معرفت ختم می‌شود. در این نمایش بازیگرانی چون؛ سید عزیزالله آرین‌پور، آیدا سعادتی‌راد، آندیا امین‌داور، نیایش نظری‌زاده، شیدا زمان‌پور، صبا شافی‌راده، شایسته قمر، نگار جالارو، فاطمه لطفی‌بیان، رها رحمانی‌کیان، مهیا عبدالخان‌زاده، فرناز چگنی، مهدیس اوردیده و نرگس کمانگر ایفای نقش دارند.

سخاوت در پایان بیان کرد: علاقه‌مندان می‌توانند برای تهیه بلیت نمایش «روزی برای آرزو» به سایت تیوال مراجعه کنند. امیدوارم نوجوانان و خانواده‌ها با دیدن این اثر، لحظاتی شیرین و آموزنده را تجربه کنند.

بنابر گزارش ایکنا؛ سایر عوامل نیز عبارتند از: تهیه‌کننده و طراح صحنه و لباس: مرتضی سخاوت، دستیار کارگردان: بهنام کشت‌زاده، موسیقی: محسن زینبی‌نژاد و رضا چراغ‌چشم، مدیر اجرایی و تبلیغات: محسن غلام‌نژاد، نورپرداز و صدا: آیناز سلیمانی، تصویربرداری تیزر: صفورا ظهیری، تنظیم موسیقی متن و افکت: عباس حاتمی، طراحی آکسسوار: حمید نورآبادی و طراحی عروسک‌ها: نرگس کمانگر.

انتهای پیام