شناسهٔ خبر: 75416175 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: آنا | لینک خبر

از هورالعظیم تا صفحه تلویزیون

«پسران هور» واقعیت‌های دفاع مقدس را زنده کرد

بعضی منتقدان معتقدند صحنه‌های عاطفی با خانواده شهدا و لحظات انسانی سریال باعث شده «پسران هور» تجربه‌ای فراتر از یک سریال صرفا تاریخی باشد. در آثار دفاع مقدس، «بازیگر خوب» می‌تواند مخاطب عام را درگیر کند، نه فقط علاقه‌مندان به تاریخ را و این موضوع یکی از نکات برجسته در پسران هور است.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، این روز‌ها نام شهید علی هاشمی دوباره بر سر زبان‌ها افتاده است، آن هم به واسطه سریال تازه شبکه یک با عنوان «پسران هور». سریالی که درآن فرماندهی که بسیاری حتی با نام او و نقش کلیدی‌اش در قرارگاه نصرت آشنا نبوده‌اند، حالا تصویری ملموس و داستانی از زندگی و رشادت‌هایش در ذهن دارند. سریالی که تلاش می‌کند گوشه‌ای کمتر دیده شده از دفاع مقدس و زحمات رزمندگان را نشان دهد و مخاطب را با واقعیت‌های جنگ، رشادت‌ها و فداکاری‌های نیرو‌های قرارگاه نصرت آشنا کند.

داستان پسران هور از سال ۶۱ شروع می‌شود؛ وقتی جنگ به بن‌بست رسیده بود و عملیات‌ها با شکست مواجه می‌شدند. در آن مقطع فرماندهان تصمیم گرفتند مسیر جدیدی باز کنند و این مسئولیت حساس به علی هاشمی سپرده شد. او و همرزمانش با راه‌اندازی قرارگاه نصرت، یک سال تمام ۴۵۰۰ کیلومتر مربع از هورالعظیم را شناسایی کرده و همزمان ادوات مورد نیاز عملیات‌ها را طراحی و تولید می‌کنند که نهایتاً به عملیات خیبر منجر شد. روایت سریال تا سال ۸۹ ادامه دارد، یعنی تا پیدا شدن پیکر شهید و در مجموع حدود ۳۰ سال از تاریخ جنگ را در بر می‌گیرد.

ازآنجا که به گفته تهیه‌کننده سریال، همه منابع موجود درباره قرارگاه نصرت و اسناد موجود در مرکز اسناد دفاع مقدس و ملی استفاده شده و با خانواده شهید علی هاشمی هم صحبت شده و خاطرات شفاهی آنها در فیلمنامه گنجانده شده این دقت در جزئیات باعث شده سریال واقعی‌تر و ملموس‌تر شود و مخاطب راحت‌تر با شخصیت‌ها همراه شود. شاید بتوان واکنش خانواده شهید هاشمی و شهید سیدنور به بازیگران، یکی از تاثیرگذارترین لحظات تولید این سریال بوده باشد.

بازیگر نقش علی هاشمی تعریف می‌کند که وقتی فرزندان شهید او را دیدند، بغض کردند و نتوانستند حرف بزنند یا بازیگر نقش شهید ناصر گفت که برادر شهید وقتی او را دید، چند ثانیه عمیق نگاهش کرد و گفت: «خیلی شبیه سیدناصر هستی.»

این لحظات نشان می‌دهد تلاش‌های گروه تولید بی‌ثمر نبوده و توانسته حس واقعی حضور شهدا را منتقل کند.
از سوی دیگر، تولید سریال در دل هورالعظیم و گرمای طاقت‌فرسای جنوب، یکی از سخت‌ترین تجربه‌های تلویزیونی -به گفته عوامل سریال- طی سال‌های اخیر بوده است. اما همین سختی باعث خلق صحنه‌های واقع‌گرایانه و بصری چشمگیر شده است. جلوه‌های ویژه میدانی و بصری گسترده، همراه با واقع‌گرایی محیطی و تکنیک‌های مدرن تصویری، فضایی مستندگونه و سینمایی ایجاد کرده که کمتر در تلویزیون دیده شده است. این ترکیب باعث شده سریال نه فقط یک اثر تاریخی، بلکه تجربه‌ای سینمایی و جذاب برای مخاطب عام هم باشد.

یکی دیگر از نکات مثبت، توجه به جزئیات لباس، گریم و طراحی صحنه است. تلاش تیم تولید در این زمیته باعث شده هم واقع‌گرایی حفظ شود و هم جذابیت بصری اثر از بین نرود. مناظر بکر هور و صحنه‌های نمادین نیز نقش مهمی در روایت بصری دارند و باعث شده مخاطب حس کند واقعاً در دل میدان حضور دارد.

این سریال نه تنها عملیات‌ها و فرماندهی را نشان می‌دهد بلکه روابط انسانی و خانوادگی شهدا را هم به تصویر کشیده است. تمرکز روی زندگی شخصی علی هاشمی و تعاملات او با خانواده باعث شده مخاطب راحت‌تر با سریال همذات‌پنداری کند. با این حال، بعضی منتقدان معتقدند ریتم داستان گاهی کند است و طولانی شدن صحنه‌های توضیحی باعث کاهش هیجان شده است.

همچنین تمرکز زیاد روی فرماندهی و عملیات‌ها باعث شده بخش زندگی مردم عادی و اجتماعی جنگ کمتر پوشش داده شود. با وجود این، بازخورد‌های مخاطبان در شبکه‌های اجتماعی درباره پسران هور عمدتاً مثبت بوده است.

کاربران از دقت تاریخی صحنه‌ها، طراحی لباس و گریم و فضاسازی مستندگونه تمجید کرده‌اند که باعث شده حس نوستالژی و غرور ملی در مخاطب ایجاد شود و تجربه دیدن خاطرات واقعی جنگ دوباره زنده شود. نکته دیگر، ترکیب بازیگران حرفه‌ای و داستان مستندگونه است که اجازه می‌دهد مخاطب با شخصیت‌ها همراه شود و ابعاد انسانی جنگ را بهتر درک کند.

بعضی منتقدان معتقدند صحنه‌های عاطفی با خانواده شهدا و لحظات انسانی سریال باعث شده «پسران هور» تجربه‌ای فراتر از یک سریال صرفا تاریخی باشد. در آثار دفاع مقدس، «بازیگر خوب» می‌تواند مخاطب عام را درگیر کند، نه فقط علاقه‌مندان به تاریخ را و این موضوع یکی از نکات برجسته در پسران هور است.

در مجموع، «پسران هور» با همه نقاط قوت و ضعفش، اثری قابل توجه در تلویزیون امروز است. تلاش گروه تولید، پژوهش گسترده و دقت در جزئیات باعث شده سریالی ملموس، انسانی و در عین حال تاریخی ارائه شود که می‌تواند هم مخاطب عام و هم علاقه‌مندان به تاریخ جنگ را راضی نگه دارد. این سریال یادآور رشادت‌ها، فداکاری‌ها و جانفشانی‌های رزمندگان است و تجربه‌ای نو از جنگ را برای بیننده امروز فراهم می‌کند، بدون شعارزدگی و تحریف واقعیات.

انتهای پیام/