علی بیگدلی بیانیه وزارت خارجه را فاقد جنبه‌های کاربردی می‌داند و تصریح می‌کند: صراحت اجرای مکانیزم «اسنپ‌بک» در فصل یازدهم و دوازدهم قطعنامه ۲۲۳۱ آمده و کشورهای غربی مستند به همین بند به بازگشت تحریم‌ها رای داده‌اند.
وی می‌گوید: با توجه به اینکه پس از تصمیم اسنپ‌بک به پیشنهاد سه کشور اروپایی، شورای امنیت قطعنامه دیگری صادر نکرده، شاید دلیل صدور این بیانیه توسط آقای عراقچی همین باشد، اما صراحتی در قطعنامه وجود ندارد که در صورت فعال شدن اسنپ‌بک، قطعنامه جدید صادر نشود.
بیگدلی می‌افزاید: قطعنامه بعد از سال ۲۰۱۵ صادر شده و تأکید کرده که به هیچ دلیلی قابل لغو نیست و هیچ کشوری حق استفاده از وتو ندارد؛ به همین دلیل روسیه و چین نیز نتوانستند آن را وتو کنند. از طرف دیگر، آنچه اکنون اجرا می‌شود، یعنی اسنپ‌بک در اروپا و جهان در حال گسترش است و کشورها یکی‌یکی اعلام می‌کنند که آن را همراهی نخواهند کرد. این نشان می‌دهد هیچ توجیه حقوقی برای ممانعت یا تغییر آن وجود ندارد و روند اجرا ادامه دارد.
این کارشناس ارشد مسائل بین‌الملل تأکید می‌کند: از منظر وزارت خارجه، تصور پایان کامل تحریم‌ها بیش از حد فانتزی است.
وی ادامه می‌دهد: شاید آقای عراقچی به پیشنهاد شورای عالی امنیت ملی ناچار به صدور این بیانیه شده، اما هیچ نتیجه مؤثری در نقض قطعنامه‌ها ندارد و اختلافات اساسی با غرب را تغییر نمی‌دهد. این اقدامات هیچ تأثیری بر تنگناهای اقتصادی ایران ندارد و سیاست غرب نسبت به ما تغییر نخواهد کرد.
بیگدلبی می‌گوید: مسیر مؤثر، پرداختن به مشکلات واقعی کشور و یافتن راهکارهای جدید برای خروج از انجماد اقتصادی و کاهش انزوای سیاسی است، نه اتکا به بیانیه‌هایی که عملاً هیچ کاری نمی‌توانند انجام دهند.