به گزارش ایسنا، روزنامه «الاخبار» چاپ لبنان در یادداشتی نوشت: سفر «احمد الشرع» رئیس دولت انتقالی سوریه به مسکو تاثیر مثبتی بر «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه و سایر مسؤولان این کشور گذاشت و روسیه‌ای که به دنبال حفظ نیروهای خود در پایگاه‌های طرطوس و حمیمیم و نفوذ دوباره در سوریه است، توانست به توافقی با الشرع برسد که ضامن حفظ حضور راهبردی خود در دریای سوریه، تامین امنیت خطوط حمل‌ونقل آن به آفریقا و تقویت روابط خود با دولت جدید سوریه است که تا دیروز از منظر اپوزیسیون سابق، دشمن محسوب می‌شد.
چند منبع روس آگاه از نتیجه این دیدار، بر این باور هستند که روسیه آنچه را در این دیدار حاصل شد، دستاوردی در پشت سر گذاشتن مرحله گذشته میان مسکو و دمشق و نشانه‌ای از بازگشت روسیه به ایفای نقش خود در منطقه می‌داند، به ویژه که اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها بر این باور بودند که سقوط دولت سابق سوریه، هدف آنها برای دور کردن روسیه از سوریه و اطراف آن را محقق کرده است.
این دیدار با وجود به تعویق افتادن اجلاس سران کشورهای عربی و روسیه در مسکو انجام شد که این نشان‌دهنده تمایل زیاد الشرع به انجام این دیدار است که طی آن ضمن تایید صریح تمامی توافق‌های قبلی، خواستار استمرار حمایت مسکو از سوریه با ارسال نفت، غذا و اسلحه شد.
برخی دیپلمات‌های روس اظهار کردند: «روسیه در حالی موفق شد که غرب سعی دارد روسیه را از خاورمیانه، آفریقا و مسائل بین‌المللی دور نگه دارد اما آنچه درباره سوریه اتفاق افتاد، ثابت کرد که تمام این تلاش‌ها نمی‌تواند روسیه را از روابط تاریخی خود با سوریه حذف کند.»
این منابع گفتند: «روسیه در مورد وجود پایگاه‌های خود در سوریه، موضع رسمی را از الشرع دریافت کرد، در مقابل الشرع خواستار تداوم حمایت‌های روسیه از دولت سوریه همانند نظام سابق و ارسال کمک‌ها از جمله نفت، گندم و اسلحه و تلاش برای متوقف کردن حملات اسرائیل به سوریه شد.»
منابع یاد شده با تاکید بر اینکه مسکو هرگز ملت سوریه را رها نخواهد کرد، افشا کردند: «الشرع به صراحت به مسکو اعلام کرد که پول ندارد و به این کمک‌ها و حمایت اقتصادی و سرمایه‌گذاری روسیه نیاز دارد.»
طبق اطلاعات، الشرع به روسیه تعهد داد بهترین روابط را با آن داشته باشد و خواستار کمک‌هایی در بخش‌های مختلف به ویژه محموله‌های نفت روسیه برای تامین بازار سوریه و نیز تامین مستمر گندم برای آن شد چراکه سوریه تنها قادر به تامین یک چهارم نیازهای خود از محل تولیدات داخلی است و امکان خرید از سایر کشورهای جهان را نداشته و با کمبود منابع مالی مواجه است.
همچنین دیگر منابع روسی اعلام کردند که الشرع آرزوی دریافت کمک‌های نظامی، قطعات یدکی و خدمات تعمیر و نگه‌داری را دارد و این مساله در نشست‌های نظامی مشترک وزارت دفاع‌های ۲ کشور با هدف همکاری نظامی بررسی شد و شرایط به خوبی پیش می‌رود.
این منابع اظهار کردند مسائل امنیتی و موضوعاتی چون حمایت از اقلیت‌ها و حفظ تمامیت ارضی سوریه نیز در این جلسات بررسی شدند و رئیس جدید سوریه تعهد داد تمامی مسائل مورد نظر روسیه را بررسی کند، بررسی موضوع شبه‌نظامیان خارجی در نیروهای الشرع نیز به زمان بیشتری نیاز دارد با این حال ۲ طرف درک مشترکی از آن دارند.
منابع یاد شده درباره حملات رژیم صهیونیستی به سوریه و اشغال بخشی از خاک این کشور نیز گفتند الشرع از روسیه خواست در مقابله با اسرائیلی‌ها نقش مستقیمی ایفا کرده و آنها را از نفوذ در خاک سوریه و استقرار خودروهای گشتی در جنوب سوریه که در طول سال‌های گذشته انجام می‌شده، منصرف کند، همینطور او حمایت روسیه از کشورش در شورای امنیت و سازمان ملل را خواستار شد.
با این حال این تصویر خوش‌بینانه از روابط روسیه با دولت جدید در سوریه، ملاحظات و مشکلاتی بسیاری را که اوضاع را پیچیده کرده، پنهان نمی‌کند، به ویژه که جنگ غرب با روسیه در خاک اوکراین و در میدان‌های مختلفی که مسکو در نزدیکی مرزهای خود و یا در آفریقا در آنها حضور دارد، تشدید شده، دولت جدید سوریه شکننده بوده و شرایط رئیس موقت سوریه به نحوی است که قبل از روسیه، لیستی از تعهدات را به کشورهای بسیاری ارائه کرده و فعلا به این کار خود ادامه خواهد داد.
در اصل، دلیل حمایت انگلیس، آلمان و آمریکا از الشرع، تمایل کشورهای غربی به ضربه زدن به نفوذ روسیه در سوریه، بیرون کردن روسیه از این کشور جهت فراهم کردن مقدمات منزوی کردن آن و نیروهایش در لیبی و آفریقا است که «آنالنا بربوک» وزیر خارجه سابق آلمان پس از سفری که اوایل سال جاری میلادی به دمشق داشت، به صراحت به آن اشاره کرد.
حضور روسیه در لیبی، به ویژه با افزایش تنش‌های ناشی از اتهام‌زنی‌های اروپا به مسکو درباره نقض حریم هوایی اروپا و حملات امنیتی علیه اروپا و نیز نقش زیرساخت‌های روسیه در لیبی به عنوان پشتیبان لجستیک لشکر روسیه-آفریقا، اروپایی‌ها را نگران کرده است.
در مقابل «سرگئی لاوروف» وزیر خارجه روسیه قبل از سفر الشرع به مسکو تاکید کرد که «هدف روسیه حفظ پایگاه‌های خود در سوریه و استفاده از آنها برای توزیع کمک‌ها در خاک سوریه و انتقال آنها به آفریقا است». روسیه بر سوریه به عنوان پایگاه میانی اصلی برای تامین حمایت لازم از نیروها و همپیمانان خود در آفریقا تکیه داشته و در ماه‌های پس از سقوط دولت بشار اسد در سوریه، از حضور نظامی خود در سوریه کاست اما در طول چند ماه گذشته دوباره پایگاه‌های خود در منطقه ساحل سوریه و نیز در قامشلی را که از زمان ورودش به سوریه در سال ۲۰۱۵، گهگاه در آنجا حضور داشته، تقویت کرد.
در حالی که به نظر می‌رسد روسیه، بزرگترین ذی‌نفع سفر الشرع بوده، پیامدهای این اقدام بلافاصله تاثیر منفی بر رئیس جمهور انتقالی سوریه گذاشته است، اولین کسی که به حمایت‌های مسکو از الشرع اعتراض کرده، «جو ویلسون» نماینده کنگره آمریکا است که اولین حامی دولت جدید سوریه در واشنگتن محسوب می‌شود و با اپوزیسیون سابق سوریه در واشنگتن و لابی حامی الشرع در آمریکا از گذشته ارتباط دارد.
واقعیت این است که سفر الشرع به مسکو در زمان بسیار حساسی انجام شد به ویژه که نسخه ملایم‌تر پیشنهاد لغو قانون قیصر هنوز نیازمند بررسی در مجلس سنای آمریکا (که آن را تایید کرد) و مجلس نمایندگان است که قانون برای اجرایی شدن، به تایید آن و موافقت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا نیاز دارد.
قرار بود ویلسون که برای کمک به الشرع در لغو تحریم‌های آمریکا تلاش بسیاری کرد، از حالا تا سال نو، تلاش‌های دیگری نیز برای متقاعد کردن همکاران خود در کنگره انجام دهد تا از تصویب این طرح اطمینان حاصل کند اما به جای آن، کمی قبل از سفر الشرع به مسکو در حساب کاربری خود در پلتفرم «ایکس» نوشت: «تمامی تلاش‌ها باید انجام شود تا پایگاه‌های پوتین، جنایتکار جنگی از سوریه برچیده شود.»
به جز اعتراض‌های خارجی، حامیان داخلی الشرع، اعتراض گسترده‌ای به این سفر کردند به ویژه که بسیاری از گروه‌های سابق که اکنون بخشی از نیروهای دولتی هستند، تردیدهای فزاینده‌ای در این رابطه دارند که الشرع زیر همه چیز زده و در حال توافق با ائتلاف بین‌المللی و روسیه است تا از دست رقبای خود و گروه‌هایی که طرف‌های خارجی می‌خواهند آنها را به نفع نیروهای تابع خود کنار بگذارند، با ائتلاف بین‌المللی و روسیه خلاص شود.
با توجه به اینکه روسیه بقای پایگاه‌های خود در سوریه را تضمین کرد و امتیازهای مورد نظر خود را از الشرع گرفت، حمایتش از الشرع هرگز کار آسانی نخواهد بود، مسکو هرگز بدون پرداخت بها نمی‌تواند به الشرع سلاح بدهد حتی اگر ما از احتمال رسیدن این سلاح‌ها به دست دشمنان روسیه از جمله گروه‌های تکفیری همکار با اوکراین، چشم‌پوشی کنیم.
همچنین مسکو با توجه به تحریم غرب علیه خود، در ازای نفت و گندمی که به الشرع خواهد داد، به پول نیاز داشته و امیدوار است که کشورهای حوزه خلیج فارس این صورت‌حساب‌ها را پوشش دهند اما درباره روسیه و رژیم صهیونیستی، بحران الشرع با تل‌آویو عمیق‌تر از این است که مورد توجه روسیه قرار بگیرد چراکه روسیه هنوز نگران این است که خشم تل‌آویو را برانگیزد و بیم آن را دارد که تل‌آویو صادرات سلاح به کی‌یف را ۲ برابر کند.
انتهای پیام