به گزارش مشرق، محسن گودرزی، فعال رسانه در مطلبی در تلگرام نوشت:
در روزهای اخیر، انتقادات و حملات شدید اصلاح‌طلبان به «سید عباس عراقچی»، وزیر امور خارجه کشورمان و معاون پیشین محمدجواد ظریف، بار دیگر توجهات را به خود جلب کرده است. عراقچی که در دوران حضورش در دولت روحانی به عنوان یکی از معماران توافق هسته‌ای (برجام) شناخته می‌شد، در شرایط کنونی به عنوان یکی از حامیان سیاست‌های کلان جمهوری اسلامی در مواجهه با غرب و آمریکا، با حملات شدیدی از سوی جناح اصلاح‌طلب روبه‌رو شده است.
این حملات در حالی شدت یافته که عراقچی در سخنان اخیر خود تأکید کرده است که ایران تحت هیچ شرایطی نباید وارد مذاکرات با آمریکا و اروپا شود چرا که این طرف‌های غربی بودند که به دیپلماسی و میز مذاکره خیانت کردند و بدون دلیل اقدام به حمله نظامی به ایران کردند. سید عباس عراقچی در دوران مسئولیت خود به عنوان معاون وزیر خارجه و مذاکره‌کننده برجام، نقشی محوری در سیاست‌های خارجی ایران ایفا کرد. او حتی در آغاز ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی یکی از گزینه‌های مطرح برای وزارت خارجه بود و اصلاح‌طلبان از او به عنوان یک سرمایه دیپلماتیک یاد می‌کردند.
حتی برخی از چهره‌های شناخته‌شده اصلاح‌طلب، از جمله در دولت پیشین، به‌شدت از عراقچی دفاع می‌کردند و او را به عنوان یک پیشه‌ور حرفه‌ای و کارشناس مجرب در حوزه دیپلماسی مطرح می‌ساختند. اما امروز، تنها به دلیل مواضع انتقادی‌اش نسبت به سیاست‌های مذاکره‌ای و عدم تمایل به مشارکت در اجلاس شرم‌الشیخ، این فرد از سوی همان طیف سیاسی مورد حمله قرار گرفته است. عراقچی در واکنش به دعوت ایران برای حضور در اجلاس صلح شرم‌الشیخ با تأکید بر عدم تعامل با کشورهایی که همچنان ایران را تهدید و تحریم می‌کنند، اعلام کرده بود که شرایط سیاسی فعلی ایجاب می‌کند که ایران در چنین اجلاس‌هایی شرکت نکند.
موضع قاطعانه‌ای که برخی اصلاح‌طلبان آن را خلاف منافع کشور دانسته و به شدت به آن حمله کرده و حتی برخی از کانال‌ها و صفحات تولید کننده محتواهای سیاسی در اقدامی غیر اخلاقی با انتشار تصاویر جشن تولد دختر دکتر عراقچی و برچسب زنی‌های غیر معمول و تکفیر ایشان به دنبال حاشیه سازی برای او شدند. از مذاکره تا شرم‌الشیخ پس از این مواضع عراقچی، به ویژه در مورد عدم تمایل به مذاکرات با غرب، واکنش اصلاح‌طلبان به‌طور خاص شدت یافت. برخی از چهره‌های برجسته این جریان همچون حمید ابوطالبی و جعفرزاده ایمن‌آبادی، به عراقچی حملات شدیدی کردند. ابوطالبی در یک توئیت به تاریخ قطعنامه ۵۹۸ اشاره کرده و عراقچی را به ضعف در تصمیم‌گیری در دوران مذاکرات هسته‌ای متهم کرده است. او از ایران در آن زمان خواسته بود که به توافق با عراق پایان دهد و جنگ را خاتمه دهد، اما به‌طور تلویحی از عراقچی به دلیل ادامه جنگ تا آن زمان انتقاد کرده است.
ایمن‌آبادی نیز در مصاحبه‌ای با یکی از روزنامه‌های اصلاح‌طلب، به عراقچی حمله کرد و مدعی شد که او هیچ‌گاه نماینده‌ای از مردم نبوده و در حقیقت تنها به عنوان یک چهره نهادهای دولتی شناخته می‌شود، نه از سوی مردم و مجلس. این گونه انتقادات، در حالی مطرح می‌شود که عراقچی نه تنها در شورای امنیت سازمان ملل از حق ایران دفاع کرده، بلکه همیشه با پشتوانه موازین کلان سیاست خارجی ایران سخن گفته است. چرایی تغییر مواضع اصلاح‌طلبان مواضع اخیر اصلاح‌طلبان علیه عراقچی، بیش از آن که نقد به شخص او باشد، نشان‌دهنده شکاف عمیق در درون این جریان سیاسی است. به نظر می‌رسد که اصلاح‌طلبان رادیکال به شدت از مواضع مستقل عراقچی در حوزه سیاست خارجی و مخالفتش با مذاکره با آمریکا نگرانند. به‌ویژه در شرایطی که طیف‌های مختلف اصلاح‌طلب برای بازگشت به عرصه قدرت تلاش می‌کنند، حمله به چهره‌ای که نماد سیاست‌های نرم‌افزاری و تعامل با غرب در دوره روحانی بوده است، می‌تواند تلاشی برای رادیکال‌تر کردن فضای سیاسی کشور باشد.
عراقچی در اظهارات خود به وضوح نشان داده است که سیاست مذاکره با آمریکا هیچ آینده‌ای ندارد و به بن‌بست خواهد رسید. او بر این باور است که باید از فشارهای غرب و آمریکا به‌ویژه در شرایط کنونی که ایران تحت تحریم‌ها و تهدیدات مختلف قرار دارد، فاصله گرفت و سیاست‌های مستقل‌تری را در دستور کار قرار داد. در مقابل، اصلاح‌طلبان همچنان بر لزوم گفت‌وگو و تعامل با غرب تأکید دارند و معتقدند که دوران فشار حداکثری باید پایان یابد. این تفاوت‌های دیدگاهی بین اصلاح‌طلبان و گروه‌هایی چون عراقچی به وضوح نشان‌دهنده چالش‌های عمیق داخلی در قبال سیاست‌های خارجی و امنیتی کشور است. در واقع، اصلاح‌طلبان به دنبال راهبردهایی هستند که به نوعی بازگشتی به دوران اوج مذاکرات هسته‌ای و تعاملات دیپلماتیک با کشورهای غربی را ممکن سازد، در حالی که عراقچی، با توجه به تجربه‌های گذشته، معتقد است که ایران نباید برای مذاکرات با آمریکا و کشورهای غربی هزینه بدهد.
سخن پایانی در نهایت، می‌توان گفت که حملات اخیر اصلاح‌طلبان به عراقچی، بیشتر از آنکه ناشی از نقد به شخص او باشد، برگرفته از یک اختلاف نظر عمیق در مورد سیاست خارجی ایران است. اصلاح‌طلبان در پی آن هستند که ایرانررا به دام مذاکره بیهوده با آمریکا بیاندازند و این در حالی است که عراقچی با تأکید بر اصل مقاومت در برابر فشارها، اعتقاد دارد که باید در سیاست‌های خارجی و دیپلماتیک خود، استقلال و اقتدار بیشتری را به نمایش بگذاریم. این برخوردها و حملات باید به‌طور جدی مورد بررسی قرار گیرد و به‌ویژه از آنجا که عراقچی همواره در انتخابات و توافقات جهانی نقش برجسته‌ای داشته، ضروری است که همه جناح‌ها در ارزیابی سیاست‌های خارجی کشور، از یک دیدگاه واحد و بر اساس منافع ملی ایران حرکت کنند.
این اختلافات باید راه‌گشای گفت‌وگوهای بیشتر در داخل کشور باشد تا در مسیر سیاست خارجی ایران، وحدت نظر و توافقی مشترک حاصل شود. ولو آن که حل شدن مشکلات کشور و منافع ملی باعث شود که ناکارآمدی گفتمان و ایده یک گروه یا یک جناح سیاسی در داخل برای همگان اثبات شود و فشار و اصرار جناح‌های سیاسی بر روی اشتباهاتشان وجود داشته باشد اما مسئولین و دغدغه مندان نظام و انقلاب باید همواره خود را خارج از فضای ایجاد شده قرار دهند.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.