به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، کنسرت شب گذشته سالار عقیلی در فضای باز برج میلاد، یکی از متفاوت‌ترین اجرا‌های این خواننده در سال‌های اخیر بود؛ شبی پاییزی و دل‌انگیز که موسیقی ملی ایران در هوای خنک تهران پیچید و با استقبال پرشور مخاطبان همراه شد.
این اجرا نشان داد که در صورت وجود امکانات فنی استاندارد و مدیریت حرفه‌ای، می‌توان در فضای باز نیز اجرایی با کیفیت صوتی و بصری بالا برگزار کرد. در آغاز کنسرت، عقیلی با اجرای قطعه «پیدایم کن» روی صحنه آمد و پس از استقبال گرم تماشاگران گفت: خوشحالم پس از سه سال دوباره این سعادت نصیبم شد که در تهران بخوانم. افتخار می‌کنم نخستین قطعه امشب، «هانیه»، از ساخته‌های فرید سعادتمند است.
پس از آن، قطعات «چه بگویم نگفته هم پیداست» و «وطنم» (اثر بابک زرین با شعری از زنده یاد افشین یداللهی) اجرا شد. قطعه تازه‌ای نیز با عنوان «حال دلم» یا «گلدون بارون‌خورده» برای نخستین‌بار معرفی شد که ساخته حمیدرضا گلشن است و قرار است در ماه‌های آینده منتشر شود.
سالار عقیلی در بخش‌هایی از اجرا به سختی‌های خواندن در فضای باز اشاره کرد و گفت: خواندن در فضای آزاد آسان نیست، اما عشق مردم همه دشواری‌ها را آسان می‌کند.
وی حتی اشاره کرد که صدای بازی‌های شهربازی برج میلاد قرار بود قطع شود که این اتفاق نیافتد و حین اجرا صدای دستگاه‌ها به گوش می‌رسید.
کیفیت صدا، وضوح اجرا و نورپردازی دقیق برج میلاد در شب خنک پاییز باعث شد بسیاری از حاضران از تجربه متفاوت یک اجرای فضای باز با استاندارد بالا سخن بگویند.
در ادامه، قطعه «نفس» از ساخته‌های سیمتاج و تنظیم فرید مهاجرپور در فضایی احساسی و با نور موبایل‌های تماشاگران اجرا شد. عقیلی در این بخش گفت: اگر امروز روی صحنه هستم و می‌خوانم، مدیون بانوی بزرگوار مادرم هستم.
پس از این بخش، سالار عقیلی قطعه‌ای ملی را به مردم ایران تقدیم کرد و با ادای احترام طولانی به حضار گفت: این آهنگ برای ایران و ایرانی است. این اثر نیز از ساخته‌های بابک زرین و با شعری از زنده‌یاد افشین یداللهی بود.
در بخش دوم برنامه، قطعه بی‌کلامی اجرا شد و سپس قطعاتی، چون «برادرجان» (تیتراژ سریال معروف برادرجان از ساخته‌های فرید سعادتمند)، «آتش عشق» (اثر تازه سینا صدفی)، «سرو زیر‌اب» با اجرای ویولن مونیکا لوران و اثر تازه «پناه» از ساخته‌های سیمتاج و فرید مهاجرپور با تنظیم امیر فیروزبخت روی صحنه رفت.
سالار عقیلی در پایان با اجرای «گر تو نیایی» از اسماعیل خانی، «خشکسالی » از مهدی معظم و تصنیف ماندگار «خوشه‌چین» از روح‌الله خالقی، شبی خاطره‌انگیز را رقم زد. اجرای دوباره قطعه پرشور «وطنم» نیز پایان‌بخش برنامه بود؛ قطعه‌ای که تماشاگران ایستاده و هم‌صدا با خواننده زمزمه کردند.
از مهمانان ویژه این شب می‌توان به پوران درخشنده، میرطاهر مظلومی، حمید ماهی‌صفا، ناهید مسلمی، حجت صدفی، امیر خائف‌زاده و جمعی از میهمانان فرهنگی ازسفرای تونس، مالزی، لهستان، آفریقا و سفارت آرژانتین اشاره کرد.
کنسرت شب گذشته سالار عقیلی، علاوه بر جنبه هنری و احساسی خود، یادآور این نکته بود که برگزاری کنسرت در فضای باز ـ اگر با زیرساخت حرفه‌ای، صدابرداری دقیق و نورپردازی استاندارد همراه باشد ـ می‌تواند تجربه‌ای تازه و در شأن موسیقی ایرانی رقم بزند؛ تجربه‌ای که شاید بتواند الگوی تازه‌ای برای اجرا‌های شهری در پایتخت باشد.
انتهای پیام/