جوان آنلاین: بهزاد جعفری‌طادی، طراح صحنه فیلم «مجنون» ضمن بیان خاطرات همکاری با این پروژه از سختی‌های کار در سینمای دفاع مقدس گفت.
جعفری‌طادی درباره این فیلم و تفاوت آن با سایر آثار مشابه کارنامه خود به «جوان» گفت: همه کار‌ها باهم فرق دارند و هرکدام بر اساس قصه، فضای کلی و لوکیشنی که قرار است در آن کار کنیم متفاوت هستند و قطعاً شبیه هم نیستند. به دلیل اینکه تجربه کار در هورالعظیم را نداشتم «مجنون» برای من خاص و سخت بود چراکه بخش زیادی از کار حول محور شناسایی و عملیاتی می‌چرخید که قرار بود در هور و روی آب انجام شود، بنابراین اگرچه این کار نیاز به ساخت و طراحی نداشت، اما اجرای سختی در آب داشت. اینکه چطور نیروهای‌مان را ببریم و در آب کار کنیم یا چگونه قایق‌های‌مان را استقرار دهیم از سختی‌های این کار بود.
وی ادامه داد: ما مفهومی از کار داشتیم که شامل چند لوکیشن جدی بود، مانند کانالی که در آن درگیری رخ می‌دهد یا آن پلی که باید برای کار ساخته می‌شد. در پیش‌تولید با آقای شاه‌محمدی برای این کار‌ها شروع به طراحی کردیم و قبل از اینکه جایی برایش پیدا کرده باشیم این مفهوم را در ذهن داشتیم. بعد از آن دنبال لوکیشن گشتیم، چون نمی‌دانستیم که آن مفهوم اولیه چه لوکیشنی را نیاز دارد تا اینکه در حد فاصل آبادان تا خرمشهر لوکیشن‌مان را پیدا کردیم.
طراح صحنه فیلم سینمایی «مجنون» افزود: زمینی که قرار بود کانال را حفر کنیم به دلیل ویژگی‌های خاک آبادان و خرمشهر مساعد نبود چراکه وقتی ۱۰ تا ۱۵متر حفر می‌کنید آب بالا می‌آید و کانال کندن بسیار سخت بود. مجبور بودیم دو متر ارتفاع به سطح خاک بدهیم، یعنی یک مساحت بزرگ اندازه زمین فوتبال را خاکریزی کردیم و از سطح زمین بالاتر آمدیم و در روی آن شروع کردیم به کندن کانال. بر اینها اضافه کنید این را که در فصلی پرباران بودیم بود که باران از سطح زمین هم کانال را پر می‌کرد و این چالش بسیار عجیبی برای ما بود؛ اینکه کار قابل محاسبه و پیش‌بینی نبود و نمی‌دانستیم قرار است چه اتفاقی برای سطح آب در کانال بیفتد و با ریسک این کار را کردیم چراکه ممکن بود آب کل کانال ما را پر کند و امکان فیلمبرداری نداشته باشیم.
وی عنوان کرد: در نهایت خدا یاری کرد و شد. از سوی دیگر ساخت باقی قسمت‌ها هم پرچالش بود، مثلاً برای پاسگاه شمالی و پاسگاه جنوبی هم چالش داشتیم چراکه نمی‌توانستیم اینها را در هور العظیم بسازیم و آنها را دکور ساختیم. بر این اساس جایی را پیدا کردیم که دورش آب داشت، اما نیزار نداشت، پس نزدیک یک ماه نی می‌چیدیم و اطراف دکورهای‌مان نی می‌کاشتیم و این نی‌کاری خود کار سخت دیگری بود.
جعفری‌طادی اظهار کرد: نزدیک به ۵/۲ ماه پیش‌تولید، طراحی و ساخت اولین لوکیشن طول کشید که گروه شروع به فیلمبرداری کرد و به موازات ضبط و تولید کار، ما لوکیشن‌های دیگر را آمده می‌کردیم. در مجموع کار ما ۵/۵ ماه به طول انجامید. طراح صحنه فیلم سینمایی «مجنون» توضیح داد: قصه در خاک عراق و جزایر مجنون می‌گذشت و شکل آن به کلی عوض شده است. ما چیزی نداشتیم که ببینیم مجنون چه شکلی است در نتیجه به مستندات روی آوردیم و کلی فیلم و عکس دیدیم و تحقیق و تلاش کردیم تا به فضای واقعی نزدیک شویم.
وی تأکید کرد: بخشی از سختی کار‌های دفاع مقدسی تجهیزات، امکانات و پروداکشنی است که دیگر دردسترس نیست و اگر هست هم بسیار کم و فرسوده است. همین امروز کار دیگرم را با دشواری انجام می‌دهم و نسبت به «مجنون» که دو سال پیش‌تولید شد از لحاظ تجهیزات ضعیف‌تر شده‌ایم و کسی نیست که بگوید نگران نباشید. شاید سلاح را بشود تأمین کرد، اما ماشین و تانک و سایر ادوات دهه ۶۰ تقریباً رو به نابودی است و چیزی برای ساختن باقی نمانده است.
جعفری‌طادی در پاسخ به این سؤال که مهم‌ترین چالش تکنیکی او در تولید فیلم سینمایی «مجنون» چه بوده است، گفت: ساخت کانال که باید برای آن محاسبات و ریسک می‌کردیم، سخت‌ترین بخش بود که ما خطر کردیم و آن را به انجام رساندیم.
جعفری‌طادی ادامه داد: جا‌هایی احساس می‌کردیم که حضور شهید کار را جلو می‌برد، چون در بخش‌هایی کار به شدت سخت بود، شب‌کاری، سرما و باران بود و اگر کمک خود شهید نبود امکان نداشت که بشود کار را انجام داد و از این احساسی‌تر نمی‌توانم در مورد این شهید صحبت کنم.
وی با تأکید بر لزوم ساخت آثار دفاع مقدسی بیان کرد: شهید زین‌الدین یک قهرمان است و قهرمان داشتن برای هر سرزمینی لازم است، کشور‌های دیگر با تخیل قهرمان می‌سازند، اما قهرمان‌های ما واقعی بوده‌اند. به قهرمان‌های هالیوود نگاه کنید: سوپرمن و بت من و مرد عنکبوتی همه خیالی هستند و ما قهرمان‌های واقعی داریم که باید بشناسیم و به نسل‌های بعدی معرفی کنیم که چه اندازه کار‌های بزرگی انجام داده‌اند. قهرمان ساختن کار درستی است و چرا ندارد، چنانچه همه دنیا این کار را انجام می‌دهد.