-1جهاد كبير چيست و مباني آن كدام است؟
خداوند در قرآن مجيد مسلمانان را از اطاعت قدرت‌هاي بزرگ منع كرده است.
فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا  (فرقان آيه 52)
جهاد كبير به معناي جنگ نظامي نيست. بلكه به معناي مقاومت عليه وسوسه‌ها و دسيسه‌هاي دشمن است.
قلمرو اين جهاد وسيع است و همه عرصه‌هاي سياسي، فرهنگي، اقتصادي و علمي را دربرمي‌گيرد.
جهاد كبير يك مبارزه نرم‌افزاري بزرگ عليه دشمن است كه با دو ابزار عدم اطاعت از دشمن و مبارزه علمي تحقق مي‌يابد.
مسلمانان موظف هستند با كفار سازش نكنند و محكم در برابر آن‌ها بايستند و تسليم خرافات و هوي و هوس‌هاي آن‌ها نشوند و با اتكاء بر قرآن با آن‌ها جهاد كنند.
جهاد كبير با جهاد اصغر و جهاد اكبر فرق دارد. چراكه اولي مربوط به جنگ نظامي و دومي مربوط به مبارزه با نفس است. جهاد اكبر يك امر فردي است اما جهاد كبير عموميت دارد.
پرهيز از گرايش قلبي و پرهيز از اعتماد به قدرت پوشالي بيگانگان از مصاديق جهاد كبير است.
منع پذيرش ولايت دشمن و بيزاري جستن از مستكبران از مصاديق جهاد كبير نيز است.
صبر و استقامت و بينش معارف الهي نيز از مصاديق ايجابي جهاد كبيراست.(1)
2- مبتني بر جهاد كبير بايد همه كساني كه در مصادر حاكميتي در حوزه سياست خارجي و سياست داخلي قرار دارند بايد به اصول و مباني جهاد كبير التزام عملي داشته باشند.
نظام جمهوري اسلامي از ابتداي پيدايش درگير قدرت‌هاي جهاني بوده و آنان گرفتار يك تضاد آشتي‌ناپذير با ملت ما بوده‌اند. آمريكا و اذنابش در منطقه هيچ‌گاه سر آشتي و سازش با نظام ما ندارند.
استكبارجهاني طي دو قرن اخير اهدافي را در جهان اسلام و به‌ويژه در ايران پيگيري مي‌كنند كه گاهي اين اهداف را از طريق جنگ و گاهي از طريق صلح دنبال شده است.
ايران ضعيف تجزيه شده ، ملتي مطيع دستورات اجانب و تابع راهبردهاي كوتاه مدت و دراز مدت يك ايران مطلوب براي دشمنان اسلام است.
امام (ره) با انقلاب اسلامي نقطه پاياني بر اين سياست تجاوزكارانه گذاشت.
به همين دليل اشغال لانه جاسوسي را انقلاب دوم ناميد چراكه طراحي عمليات تجزيه ايران ، براندازي حكومت و اعمال سياست‌هاي تضعيف ايران در پوشش فعاليت ديپلماتيك سفارتخانه آمريكا عملياتي مي‌شد.
جغرافياي سياسي ايران در دو جنگ جهاني باعث شد كه قدرت‌هاي جهاني بي‌طرفي ايران را برنتابند و به بهانه اين جنگ اهداف راهبردي خود را در مورد ايران ضعيف و آماده تجزيه را دنبال كنند. جريان نفوذ دشمن را در اين سياست ياري مي‌كرد.
3- بعد از انقلاب اسلامي جرياني در كشور پيدا شد براي مهار دشمني آمريكا تز اعلام نشده‌اي را پيگيري كرد. آن تز اين بود براي توسعه و پيشرفت و براي در امان ماندن از شر دشمن خارجي يك راه وجود دارد:
«قدرت را در داخل و ثروت را با خارجي‌ها تقسيم كنیم!»
يعني دشمن يك جاي پايي در سهام قدرت دولت داشته باشد و ضمن اين‌كه در ثروت كشور هم سهمي داشته باشد.
اين تز با مباني اسلام و عزت ملت ايران در تضاد بود. لذا امامين انقلاب اسلامي با اين تز با شكل‌هاي مختلف در دولت‌هاي پس از انقلاب مخالفت كردند.
راه مخالفت، همين تبيين جهاد كبير بود كه ملت با هوشياري و همگرايي با رهبران انقلاب توطئه‌ها و دسيسه‌هاي سخت و نرم دشمن را خنثي كردند.
هنوز برخي در داخل بر طبل اعتماد به آمريكا مي‌كوبند و با «دوست‌انگاري دشمن» و «دشمن‌انگاري دوست» در مقابل جهاد تبيين اصحاب پاي كار انقلاب ايستاده‌اند.
با آن‌كه ده‌ها بار از سوراخ گفت‌وگوهاي بي‌حاصل گزيده شده‌اند باز هرازچندي به هر بهانه‌اي فكر مي‌كنند با گفت‌وگو و پذيرش ديكته دشمن مي‌شود براي كشور امنيت خريد!
اين جماعت سدّ اصلي تبيين جهاد كبير در جامعه ما و جوامع مسلمين هستند!
اين جماعت مي‌خواهد هدفي كه دشمن در جنگ تحميلي به آن نرسيده در صلح تحميلي برسد!
پي‌نوشت:
1- اقتباس از مقاله ماهيت و مباني فقهي جهاد كبير از منظر قرآن - غلام سرور اخلاقي
عليرضا بي‌نياز و قاسم شبان‌نيا – مجله حكومت اسلامي – سال بيست و نهم – شماره دوم – تابستان 1403