گروه سیاسی: حسن روحانی در جمع مشاوران و مدیرانش در زمان ریاست جمهوری گفت: ما باید به فکر خواست مردم باشیم، نظر مردم باشیم، برویم اصلاح بکنیم. این چه رسانه‌ی ملی‌ای است که همه‌اش دنبال یک جناح، خواست و یک اقلیت است؟ هر روز یک کاری می‌کند، هر روز کاری نمی‌کند که مردم را علاقه‌مند کند، همه‌اش دنبال ایجاد اختلاف است.
رییس‌جمهور سابق افزود: حالا من که نگاه نمی‌کنم؛ نه رادیو گوش می‌دهم، نه تلویزیون نگاه می‌کنم. چون اصلاً هر وقت نگاه می‌کنم، می‌بینم در عمق برنامه‌هایش علیه اتحاد ملی کار می‌کنند و علیه انسجام ملی کار می‌کنند. و در چارچوب اسلام کار نمی‌کنند و اخلاق اسلام را قبول ندارند.
وی ادامه داد: اسلامی که «إِنَّما بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکارِمَ الأَخلاق» که پیامبر فرمود، قبول ندارند. می‌گویند پیامبر آمد حکومت بکند؛ اصلش حکومت است، بقیه‌اش که چیزی نیست! پدر جان، اصلش اخلاق است، نه حکومت. شما سرِ درِ کار را گم کرده‌اید؛ شما اسلام را از اول نفهمیده‌اید.
روحانی اظهار داشت: اصلاً پیامبر آمد حکومت کرد، حکومتش هم برای این بود که اخلاق مستقر شود، نه اینکه بداخلاقی مستقر شود. پیامبر که عشق به حکومت نداشت، پیامبر عشق به اخلاق داشت، به اطاعت خدا داشت، به وحدت داشت، به اخوت مردم داشت. عشق پیامبر این‌ها بود. عشق پیامبر حکومت کردن بر مردم نبود. برای پیامبر، برای امیرالمؤمنین، حکومت هدف نبود. فرمود: به اندازه‌ی این کفش پاره‌ی من هم حکومت شما ارزش ندارد، مگر اینکه حقی را بتوانم به جایی برسانم، باطلی را از بین ببرم، ظلمی را از بین ببرم. اصل این است؛ اصل از بین بردن ظلم است، کنار زدن باطل است، اجرای حق است، نه اینکه من بر صندلی قدرت نشسته‌ام! آن «من» که چه؟ من و نیم من به درد مردم نمی‌خورد.
ما باید دنبال اخلاق باشیم. ما باید قدم به قدم جلو برویم. خدا شاهد است اگر یک قدم درست برداریم، اگر مردم ۴۰٪ با ما هستند، می‌شود ۴۵٪. اگر قدم دوم را درست برداریم، می‌شود ۵۰٪. اگر قدم سوم را درست برداریم، می‌شود ۵۵٪.
رییس‌جمهور سابق ادامه داد: خب بیاییم، مگر از اصلاح چه ضرری کرده‌ایم؟ صدا و سیمایمان را بیاوریم ملی کنیم، ببینیم ضرر می‌کنیم یا نه. تا این مدت که همه‌اش جناحی بود، گروهکی بود. حالا یک بار بیاوریم ملی کنیم. اشکالی که ندارد، امتحان کنیم. اگر بد بود، بعد از یک سال دوباره جناحی کنیم.
روحانی افزود: در تمامی موارد به نظر من ملت‌ها ایستادگی خوبی کردند؛ از ملت فلسطین گرفته که انصافاً در این دو سال استقامت و صبوری فوق‌العاده‌ای از خودشان نشان دادند و علی‌رغم این همه بمباران و خسارت‌های بزرگ، همچنان استوار و مقاوم ایستادند. حزب‌الله لبنان علی‌رغم همه خسارت‌ها و مشکلاتی که برای آن پیش آمد، ایستادگی کردند. یمن با همه این خسارت‌ها ایستادگی کرد؛ حتی عراق و کشورهای دیگر.
ایران به ویژه در این جنگ ۱۲ روزه فوق‌العاده ظاهر شد. انصافاً مردم استقامت، مقاومت و ایستادگی بزرگی کردند و عامل اصلی شکست آمریکا و اسرائیل همین حماسه ملت ایران بود. البته اقدامات فرماندهی معظم کل قوا و تلاش ارزشمند نیروهای مسلح سر جای خودش محفوظ است اما نقش ملت، برجسته بود. منتهی نباید اشتباه کنیم این مردم در جنگ ۱۲ روزه به خاطر عشق به ایران، عشق به وطن، عشق به آحاد مردم ایران و عشق به استقلال کشور که نمی‌خواستند یک مشت اجنبی بر این کشور مسلط شوند، این کار را کردند. این هوشیاری و بیداری بزرگی از طرف ملت بود. مردم ممکن است نسبت به حاکمان گله داشته باشند، ناراحت باشند، عصبانی باشند. اما در عین حال برای کشور، وطن و استقلالشان با تمام قدرت ایستادگی کردند و این چیزی بود که آمریکا و اسرائیل پیش‌بینی نکرده بود. اینکه آن‌ها بتوانند به پدافند هوایی ما صدمه بزنند را پیش‌بینی کرده بودند. اینکه بتوانند در برابر موشک‌های ما چگونه توسط گنبد آهنین و سیستم تاد و سایر سیستم‌ها مقابله کنند پیش‌بینی کرده بودند اما اینکه از این ملت بزرگ حتی یک نفر نیاید به نفع آن‌ها در خیابان شعار بدهد را فکر نمی‌کردند. علی‌رغم اینکه مردم ناراحتند، گرفتارند، در معیشت و زندگی خودشان این همه مشکلات دارند اما باز هم ایستادگی کردند. حالا اگر ما این جنگ ۱۲ روزه را درست تبیین نکنیم و در پیچ و خم به اصطلاح جنگ روایت‌ها منحرف کنیم، در صداوسیما و سایر رسانه‌ها تعبیراتی کنیم و نکاتی بگوییم که برخی درست و برخی نادرست باشد، نگران‌کننده است. باید مسأله را درست ببینیم و تبیین کنیم، نقطه ضعف‌های خودمان را پیدا کنیم و بتوانیم جبران کنیم، نقطه قوت‌های خودمان را هم ببینیم و بتوانیم تقویت کنیم.
معنی ندارد بار بر گُرده اکثریت مردم و امتیاز برای اقلیت کوچک باشد
اما آنچه برای ما مهم است بحث ملت بزرگ ایران است. این ملت در این جنگ ۱۲ روزه با همه قدرت در کنار ایران ایستاد نه در کنار ما حاکمان. فکر می‌کنیم این‌ها آمدند به سمت ما و دست روی سینه گذاشتند و گفتند که شما خیلی آدم‌های خوبی هستید ما اشتباه می‌کردیم. نه! دست رو سینه گذاشتند در برابر ایران، تمامیت ارضی و منافع ملی. گفتند ما ایرانی هستیم و برای ایرانمان فداکاری می‌کنیم. سرود ای ایران هم خواندند. حتی مداح‌ها هم ای ایران خواندند. ما باید این حس را تقویت کنیم. چطور باید تقویت کنیم؟ چطور به حماسه ملت پاسخ بدهیم؟ یعنی هرچه بار هست بر گُرده اکثریت مردم باشد و هرچه امتیاز هست برای اقلیت کوچک باشد؟! اینکه معنی ندارد. جنگ ۱۲ روزه که تمام شده بود اوایل یک نسیم خوبی داشت می‌وزید، یک دفعه این نسیم قطع شد. حالا فکر می‌کنند که این جنگ به زودی شروع نمی‌شود و عقب افتاده لذا دوباره برگشتند به بداخلاقی‌های قبلی‌شان.
ما باید در برابر ملت تواضع کنیم و سر فرود بیاوریم. حالا می‌گویند فلان چیز، فلان مسأله را مجلس تصویب کرده است. مگر مجلس رأی چند درصد مردم را دارد؟ حالا اگر رأی هم داشته باشند. کار آن‌ها هم قانونی باشد. اگر یک موضوعی برای ما روشن باشد که ۸۰ درصد مردم مخالف آن هستند، قانونگذاری در مقابل نظر ۸۰ درصد مردم یعنی چه؟ این که قانون نیست. اصلاً وقتی یک چیزی را ۹۰ درصد مردم مخالفند، می‌شود بگوییم چون در مجلس رأی داده و شورای نگهبان هم امضا کرده پس همه باید مطیع باشند؟ چه ارزشی دارد کار شما؟ بله یک وقتی است که ۵۰ درصد این طرف ۵۰ درصد آن طرف، حتی ۴۰ درصد این طرف، ۶۰ درصد آن طرف هستند قابل قبول است اما اگر ۹۰ درصد این طرف و ۱۰ درصد آن طرف هستند، اینکه قانون نمی‌شود. البته ظاهرش نمی‌توانیم ایراد بگیریم. به ظاهر قانونی است چون مجلس رأی داد و شورای نگهبان امضا کرده، بله ظاهرش قانونی است اما روح آن هم قانونی است؟! مثل یک گردویی است که مغزش فاسد است و پوستش خیلی قشنگ است ولی وقتی باز می‌کنید مغزی وجود ندارد.
مردم باید بعد از جنگ ۱۲ روزه اصلاح در امور را ببینند
ما باید به مردم احترام کنیم، به افکار مردم احترام کنیم، باید نوکر مردم باشیم. ما غیر از نوکری کار دیگر و وظیفه‌ای نداریم. بالاترین مقام حکومتی هم نوکر ایران و نوکر ملت ایران است. تمام مقامات در کشور نوکر ملت‌اند. به قول مرحوم مدرس – خدا رحمتش کند – در مجلس گفت ما باید نوکر مردم باشیم. یک نماینده بلند شد گفت آقا ما نوکر هستیم؟ مدرس گفت: بله، گفت: آنچه من می‌فهمم پیغمبر هم آمد برای خدمت به مردم، کار دیگری نداشت. آمد به مردم خدمت کند. ما همه باید خادم مردم باشیم و به مردم خدمت کنیم. راهش اصلاح است. باید در امور سیاسی به سمت اصلاح برویم. باید در امور خبری و رسانه‌ای به سمت اصلاح برویم. باید در زمینه اجتماعی به سمت اصلاح برویم. باید در زمینه اقتصادی به سمت اصلاح برویم. نمی‌شود اصلاح نکنیم. مردم باید این اصلاح را بعد از جنگ ۱۲ روزه ببینند. با چشمانشان هر روز باید ببینند که یک اصلاحی انجام شده است. آن وقت روبه‌روی اسرائیل و آمریکا و ناتو بازدارندگی قدرتمندی ایجاد می‌شود.
مردم از فردا ببینند که قانون را در بحث انتخابات در ۴ مورد اصلاح کردیم که اگر عده زیادی از مردم به یک فردی علاقه دارند یا ۶۰ درصد مردم علاقه دارند، یک جمع کوچک نمی‌تواند او را رد کند. اصلاح کنید قانون را! اینکه اسلام از دست نمی‌رود. انتخابات برای چیست؟ انتخابات برای این است که یک فردی که رئیس‌جمهور می‌شود نماینده ملت ایران باشد، یک فردی که به مجلس می‌رود نماینده ملت ایران باشد.
∎
رییس‌جمهور سابق افزود: حالا من که نگاه نمی‌کنم؛ نه رادیو گوش می‌دهم، نه تلویزیون نگاه می‌کنم. چون اصلاً هر وقت نگاه می‌کنم، می‌بینم در عمق برنامه‌هایش علیه اتحاد ملی کار می‌کنند و علیه انسجام ملی کار می‌کنند. و در چارچوب اسلام کار نمی‌کنند و اخلاق اسلام را قبول ندارند.
وی ادامه داد: اسلامی که «إِنَّما بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکارِمَ الأَخلاق» که پیامبر فرمود، قبول ندارند. می‌گویند پیامبر آمد حکومت بکند؛ اصلش حکومت است، بقیه‌اش که چیزی نیست! پدر جان، اصلش اخلاق است، نه حکومت. شما سرِ درِ کار را گم کرده‌اید؛ شما اسلام را از اول نفهمیده‌اید.
روحانی اظهار داشت: اصلاً پیامبر آمد حکومت کرد، حکومتش هم برای این بود که اخلاق مستقر شود، نه اینکه بداخلاقی مستقر شود. پیامبر که عشق به حکومت نداشت، پیامبر عشق به اخلاق داشت، به اطاعت خدا داشت، به وحدت داشت، به اخوت مردم داشت. عشق پیامبر این‌ها بود. عشق پیامبر حکومت کردن بر مردم نبود. برای پیامبر، برای امیرالمؤمنین، حکومت هدف نبود. فرمود: به اندازه‌ی این کفش پاره‌ی من هم حکومت شما ارزش ندارد، مگر اینکه حقی را بتوانم به جایی برسانم، باطلی را از بین ببرم، ظلمی را از بین ببرم. اصل این است؛ اصل از بین بردن ظلم است، کنار زدن باطل است، اجرای حق است، نه اینکه من بر صندلی قدرت نشسته‌ام! آن «من» که چه؟ من و نیم من به درد مردم نمی‌خورد.
ما باید دنبال اخلاق باشیم. ما باید قدم به قدم جلو برویم. خدا شاهد است اگر یک قدم درست برداریم، اگر مردم ۴۰٪ با ما هستند، می‌شود ۴۵٪. اگر قدم دوم را درست برداریم، می‌شود ۵۰٪. اگر قدم سوم را درست برداریم، می‌شود ۵۵٪.
رییس‌جمهور سابق ادامه داد: خب بیاییم، مگر از اصلاح چه ضرری کرده‌ایم؟ صدا و سیمایمان را بیاوریم ملی کنیم، ببینیم ضرر می‌کنیم یا نه. تا این مدت که همه‌اش جناحی بود، گروهکی بود. حالا یک بار بیاوریم ملی کنیم. اشکالی که ندارد، امتحان کنیم. اگر بد بود، بعد از یک سال دوباره جناحی کنیم.
روحانی افزود: در تمامی موارد به نظر من ملت‌ها ایستادگی خوبی کردند؛ از ملت فلسطین گرفته که انصافاً در این دو سال استقامت و صبوری فوق‌العاده‌ای از خودشان نشان دادند و علی‌رغم این همه بمباران و خسارت‌های بزرگ، همچنان استوار و مقاوم ایستادند. حزب‌الله لبنان علی‌رغم همه خسارت‌ها و مشکلاتی که برای آن پیش آمد، ایستادگی کردند. یمن با همه این خسارت‌ها ایستادگی کرد؛ حتی عراق و کشورهای دیگر.
ایران به ویژه در این جنگ ۱۲ روزه فوق‌العاده ظاهر شد. انصافاً مردم استقامت، مقاومت و ایستادگی بزرگی کردند و عامل اصلی شکست آمریکا و اسرائیل همین حماسه ملت ایران بود. البته اقدامات فرماندهی معظم کل قوا و تلاش ارزشمند نیروهای مسلح سر جای خودش محفوظ است اما نقش ملت، برجسته بود. منتهی نباید اشتباه کنیم این مردم در جنگ ۱۲ روزه به خاطر عشق به ایران، عشق به وطن، عشق به آحاد مردم ایران و عشق به استقلال کشور که نمی‌خواستند یک مشت اجنبی بر این کشور مسلط شوند، این کار را کردند. این هوشیاری و بیداری بزرگی از طرف ملت بود. مردم ممکن است نسبت به حاکمان گله داشته باشند، ناراحت باشند، عصبانی باشند. اما در عین حال برای کشور، وطن و استقلالشان با تمام قدرت ایستادگی کردند و این چیزی بود که آمریکا و اسرائیل پیش‌بینی نکرده بود. اینکه آن‌ها بتوانند به پدافند هوایی ما صدمه بزنند را پیش‌بینی کرده بودند. اینکه بتوانند در برابر موشک‌های ما چگونه توسط گنبد آهنین و سیستم تاد و سایر سیستم‌ها مقابله کنند پیش‌بینی کرده بودند اما اینکه از این ملت بزرگ حتی یک نفر نیاید به نفع آن‌ها در خیابان شعار بدهد را فکر نمی‌کردند. علی‌رغم اینکه مردم ناراحتند، گرفتارند، در معیشت و زندگی خودشان این همه مشکلات دارند اما باز هم ایستادگی کردند. حالا اگر ما این جنگ ۱۲ روزه را درست تبیین نکنیم و در پیچ و خم به اصطلاح جنگ روایت‌ها منحرف کنیم، در صداوسیما و سایر رسانه‌ها تعبیراتی کنیم و نکاتی بگوییم که برخی درست و برخی نادرست باشد، نگران‌کننده است. باید مسأله را درست ببینیم و تبیین کنیم، نقطه ضعف‌های خودمان را پیدا کنیم و بتوانیم جبران کنیم، نقطه قوت‌های خودمان را هم ببینیم و بتوانیم تقویت کنیم.
معنی ندارد بار بر گُرده اکثریت مردم و امتیاز برای اقلیت کوچک باشد
اما آنچه برای ما مهم است بحث ملت بزرگ ایران است. این ملت در این جنگ ۱۲ روزه با همه قدرت در کنار ایران ایستاد نه در کنار ما حاکمان. فکر می‌کنیم این‌ها آمدند به سمت ما و دست روی سینه گذاشتند و گفتند که شما خیلی آدم‌های خوبی هستید ما اشتباه می‌کردیم. نه! دست رو سینه گذاشتند در برابر ایران، تمامیت ارضی و منافع ملی. گفتند ما ایرانی هستیم و برای ایرانمان فداکاری می‌کنیم. سرود ای ایران هم خواندند. حتی مداح‌ها هم ای ایران خواندند. ما باید این حس را تقویت کنیم. چطور باید تقویت کنیم؟ چطور به حماسه ملت پاسخ بدهیم؟ یعنی هرچه بار هست بر گُرده اکثریت مردم باشد و هرچه امتیاز هست برای اقلیت کوچک باشد؟! اینکه معنی ندارد. جنگ ۱۲ روزه که تمام شده بود اوایل یک نسیم خوبی داشت می‌وزید، یک دفعه این نسیم قطع شد. حالا فکر می‌کنند که این جنگ به زودی شروع نمی‌شود و عقب افتاده لذا دوباره برگشتند به بداخلاقی‌های قبلی‌شان.
ما باید در برابر ملت تواضع کنیم و سر فرود بیاوریم. حالا می‌گویند فلان چیز، فلان مسأله را مجلس تصویب کرده است. مگر مجلس رأی چند درصد مردم را دارد؟ حالا اگر رأی هم داشته باشند. کار آن‌ها هم قانونی باشد. اگر یک موضوعی برای ما روشن باشد که ۸۰ درصد مردم مخالف آن هستند، قانونگذاری در مقابل نظر ۸۰ درصد مردم یعنی چه؟ این که قانون نیست. اصلاً وقتی یک چیزی را ۹۰ درصد مردم مخالفند، می‌شود بگوییم چون در مجلس رأی داده و شورای نگهبان هم امضا کرده پس همه باید مطیع باشند؟ چه ارزشی دارد کار شما؟ بله یک وقتی است که ۵۰ درصد این طرف ۵۰ درصد آن طرف، حتی ۴۰ درصد این طرف، ۶۰ درصد آن طرف هستند قابل قبول است اما اگر ۹۰ درصد این طرف و ۱۰ درصد آن طرف هستند، اینکه قانون نمی‌شود. البته ظاهرش نمی‌توانیم ایراد بگیریم. به ظاهر قانونی است چون مجلس رأی داد و شورای نگهبان امضا کرده، بله ظاهرش قانونی است اما روح آن هم قانونی است؟! مثل یک گردویی است که مغزش فاسد است و پوستش خیلی قشنگ است ولی وقتی باز می‌کنید مغزی وجود ندارد.
مردم باید بعد از جنگ ۱۲ روزه اصلاح در امور را ببینند
ما باید به مردم احترام کنیم، به افکار مردم احترام کنیم، باید نوکر مردم باشیم. ما غیر از نوکری کار دیگر و وظیفه‌ای نداریم. بالاترین مقام حکومتی هم نوکر ایران و نوکر ملت ایران است. تمام مقامات در کشور نوکر ملت‌اند. به قول مرحوم مدرس – خدا رحمتش کند – در مجلس گفت ما باید نوکر مردم باشیم. یک نماینده بلند شد گفت آقا ما نوکر هستیم؟ مدرس گفت: بله، گفت: آنچه من می‌فهمم پیغمبر هم آمد برای خدمت به مردم، کار دیگری نداشت. آمد به مردم خدمت کند. ما همه باید خادم مردم باشیم و به مردم خدمت کنیم. راهش اصلاح است. باید در امور سیاسی به سمت اصلاح برویم. باید در امور خبری و رسانه‌ای به سمت اصلاح برویم. باید در زمینه اجتماعی به سمت اصلاح برویم. باید در زمینه اقتصادی به سمت اصلاح برویم. نمی‌شود اصلاح نکنیم. مردم باید این اصلاح را بعد از جنگ ۱۲ روزه ببینند. با چشمانشان هر روز باید ببینند که یک اصلاحی انجام شده است. آن وقت روبه‌روی اسرائیل و آمریکا و ناتو بازدارندگی قدرتمندی ایجاد می‌شود.
مردم از فردا ببینند که قانون را در بحث انتخابات در ۴ مورد اصلاح کردیم که اگر عده زیادی از مردم به یک فردی علاقه دارند یا ۶۰ درصد مردم علاقه دارند، یک جمع کوچک نمی‌تواند او را رد کند. اصلاح کنید قانون را! اینکه اسلام از دست نمی‌رود. انتخابات برای چیست؟ انتخابات برای این است که یک فردی که رئیس‌جمهور می‌شود نماینده ملت ایران باشد، یک فردی که به مجلس می‌رود نماینده ملت ایران باشد.