به گزارش اداره‌کل روابط عمومی نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، با داریوش جوادی؛ کتابدار بخش نابینایان و کم‌بینایان کتابخانه امیرکبیر کرج به گفت‌وگو نشستم و از تجربیاتش که می‌دانم بسیار متفاوت‌تر از دیگر همکارانش است، پرسیدم.

او معتقد است، کارکردن در بخش نابینایان صرفا نمی‌تواند یک وظیفه اداری باشد و کتابدار باید برای تک‌تک اعضا و بعضا حتی یک عضو، خدمت خاصی را در ذهنش طراحی و اجرا کند.

جوادی ادامه داد: ما با اعضایمان مثل یک خانواده هستیم و با هم بزرگ می‌شویم. ما اعضایمان را از کودکی می‌شناسیم و مراجعین ما معمولا تغییر نمی‌کنند و به همین خاطر، خیلی باید مراقب رفتارمان باشیم و حتی از اعتبار شخصی‌مان مایه بگذاریم که بسیار در جذب اعضا تاثیرگذار است.

او می‌گوید، اگر کتابدار برخورد خوبی با اعضا نداشته باشد و عضو از ما خوشش نیاید، شاید دیگر خیلی‌ها به کتابخانه نیایند و اینکه با منِ کتابدار احساس صمیمیت کنند، خیلی در رفت و آمد آن‌ها و خدمت‌گیری از کتابخانه موثر است.

عضو کارگروه نابینایان و کم‌بینایان نهاد تاکید دارد که این صمیمیت‌ها باعث می‌شود من هم رشد کنم و از او یاد بگیرم و افزود: خیلی از گره‌های زندگی من با حضور اعضا و آشنایی با آن‌ها باز شده است؛ بنابراین خلاقیت و عشق به کار، در موفقیت ما یک اصل اساسی است.