انتخابات زیر سایه هجمه ها و ادعاها و حاشیه ها؛
رئیس جدید بدنسازی و پرورش اندام چه کسی است؟/ رقابت عجیب بدون رئیس سابق، با حضور پرحاشیه ها، بزن بهادرها و چهره های موجه! رئیس جدید بدنسازی و پرورش اندام چه کسی است؟/ رقابت عجیب بدون رئیس سابق، با حضور پرحاشیه ها، بزن بهادرها و چهره های موجه!
بعد از قریب به یک سال بالاخره موسم انتخابات فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام فرا رسیده و این فدراسیون قرار است از بلاتکلیفی خارج شود.
صاحبخبر - به گزارش خبرنگار ورزشی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام قریب به یک سال است که بلاتکلیف و معلق فعالیت می کند. فدراسیونی جنجالی و پرحاشیه که پس از پایان دوره ریاست عبدالمهدی نصیرزاده، تا به امروز 2 سرپرست را از سر گذارنده و روز به روز بر حواشی آن افزوده شده. فدراسیونی که در دوره نصیرزاده با وجود همه مشکلات و حواشی ریز و درشتش ثبات قابل قبولی داشت و یک فدراسیون فعال و اکتیو محسوب می شد اما وزارت ورزش و جوانان با یک تصمیم عجیب انتخابات این فدراسیون را دو بار عقب انداخت و دو بار سرپرست منصوب کرد و همین روند این فدراسیون را کاملا بهم ریخت و از ریل خارج کرد.
جلال نادمی نخستین سرپرستی بود که وزارت ورزش بعد از پایان دوران نصیرزاده آن را منصوب کرد. سرپرستی که از مخالفان سرسخت نصیرزاده محسوب می شد و خود در ردیف کاندیداهای ثبت نامی قرار داشت و از این رو وزارت ورزش با انتصاب یک کاندیدا به عنوان سرپرست فدراسیون عملا دست به تعارض منافع زد و بی عدالتی را نادیده گرفت و آیین نامه مصوب خود مبنی بر منع حضور سرپرستان در انتخابات را زیر پا گذاشت. در نهایت بعد از سر و صداهای فراوان نادمی مجبور به کناره گیری از انتخابات شد اما او در عناد با نصیرزاده فدراسیون را اداره کرد و دست به تغییرات فراوانی در زد و تقریبا تمامی پستهای اجرایی و مدیریتی و مهم و حتی کمیته های ذیل فدراسیون را تغییر داد، نزدیک به 20 نفر از کارمندان را اخراج نمود و تمامی برنامه های قبلی فدراسیون نصیرزاده را کنسل کرد! آش به اندازه ای شور شد که خود وزارت ورزش و جوانان از انتصاب نادمی، نادم شد و در نهایت رای به تغییر او داد. ایرج عرب سرپرست بعدی بود که با روزمه ای تاریک در دوره مدیریت باشگاه پرسپولیس یک انتخاب عجیب برای فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام محسوب می شد و اگر از نامی بدتر نبود، بهتر هم نبود! چه آنکه عرب در پرسپولیس به اندازه ای شاهکار زده بود که به نظر می رسید دیگر در مناصب مدیریتی ورزش وی را نبینیم اما وزارت ورزش ثابت کرده که هر گونه غافلگیری برای شما ممکن است؛ حتی ایرج عرب!
بعد از ثبت نام مجدد از کاندیداها حالا به نظر می رسد بعد از قریب به یک سال بالاخره موسم انتخابات این فدراسیون فرا رسیده و این فدراسیون قرار است از بلاتکلیفی خارج شود. برای سومین بار تاریخ انتخابات فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام تعیین شده و قرار است ۲۶ مهر رئیس جدید این فدراسیون مشخص شود.
بر اساس اعلام دبیرخانه مجمع، انتخابات با کاندیداهای ذیل برگزار خواهد شد و به تمامی داوطلبان برای حضور در مجمع، ابلاغ رسمی صورت گرفته است. بر این اساس، احد اله وردیخان وزیری، حسین اخلاقی، آیت ارجمند، سعید آمده، محمد پورکیانی، مجید تلخابی، کاوه درودی، رضا سلطاننژاد، حسین شیروانی، پژمان فزونخواه، محرم عبدیپور، منصور عبدی، مجتبی ملکی، علی نیکرزم و سید محمدصادق هاشمی به عنوان داوطلبان نهایی ریاست فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام معرفی شدند.
مهمترین نکته در اعلام رسمی کاندیداهای نهایی، غیبت عبدالمهدی نصیرزاده رئیس سابق این فدراسیون است. عبدالمهدی نصیرزاده و ناصر امیری تنها نامزدهای انتخابات هستند که نامشان در میان کاندیداهای نهایی دیده نمیشود.
لغو دوباره این انتخابات و تعویض دوباره سرپرست و حواشی کبودی که پیرامون این فدراسیون بوجود آمده، سبب شده تا وزارت ورزش مصمم باشد تحت هر شرایطی انتخابات این فدراسیون را برگزار کند.
در میان کاندیداها چند نام آشنا به چشم می خورند که جامعه بدنسازی و پرورش اندام از آنها خاطرات ریز و درشتی دارد. حسین اخلاقی، مجتبی ملکی، محمد پورکیانی، پژمان فزونخواه و مجید تلخابی کاندیداهایی هستند که از بین داوطلبان، اقبال بیشتری دارند. از بین همین افراد نیز باید به برخی اسامی شک کرد که نه تنها کارنامه خوبی ندارند بلکه ریاست یک هیات استانی را هم نمیتوانند به عهده بگیرند.
بین این افراد، اشخاصی مثل سلطانی نژاد هستند که حتی در یک هیات استانی هم نتوانستند صندلی ریاست را کسب کنند اما با اعتماد به نفس بالا، برای ریاست فدراسیون تلاش میکنند! پورکیانی دیگر کاندیدایی است که با وجود سبقه کار در فدراسیون بدنسازی چندان مورد توجه این جامعه نیست؛ مردی که در دوره ای سرپرست فدراسیون ورزش دانشگاهی بود و حتی در دوره سرپرستی وی نیز انتخابات برگزار شد اما شکست خورد!
تلخابی، دیگر کاندیدای فدراسیون است که شاید همه دوره مدیریت او را بتوان در مدت کوتاهی ریاست هیات استان قم خلاصه کرد. تلخابی تنها با حمایت رئیس وقت به ریاست هیات قم رسید و تنها دستاورد او در دوران ریاست برگزاری مسابقهای سطح پایین او بود.
شاید عجیبترین نام در میان کاندیداها مجتبی ملکی باشد. ملکی یکی از ورزشکاران قدیمی رشته پاورلیفتینگ و قویترین مردان است که پس از اتمام دوره ریاست عبدالمهدی نصیرزاده، برای انتخابات دست به کار شد. وی در دورههای پیش به عنوان یکی از بزن بهادرهای این رشته شناخته میشد که درگیریهای فیزیکی مختلفی در فدراسیون داشت. ملکی کمتر از یک سال پیش به خاطر اختلافات موجود بین ورزشکاران پاورلیفتینگ و فرشید سلطانی، ریاست این کمیته، درگیری فیزیکی شدیدی را در محل فدراسیون پشت سر گذاشت اما با وجود این حواشی باز هم در دوران سرپرستی جلال نادمی، پست گرفت. او در دوران نادمی به عنوان نایب رئیس انتخاب شد اما نکته عجیب اینکه ملکی در طول یک هفته پس از حضور در سمت نایب رئیسی، باز هم درگیر شده و حاشیه جدیدی را رقم زد. او با یکی از مسئولان کمیتهها درگیری فیزیکی داشت تا ثابت کند ترک عادت موجب مرض است! ماجرا به همین مسئله ختم نشد و با یکی از کارکنان فدراسیون درگیری شدید لفظی پیدا کرد.
ماجرا فقط به چند بیاخلاقی و درگیری ختم نمیشود؛ وی در دوران سرپرستی جلال نادمی که تاریخ 11 تیر ماه برای انتخابات فدراسیون مشخص شده بود، قریب به 70 باشگاه را به شکل غیرقانونی و بدون مصوبه و برخلاف اساسنامه شبانه به لیست اعضای مجمع اضافه کرد. باشگاههایی که اکثرا از استان زادگاه ملکی انتخاب شده بودند! شب قبل از انتخابات بود که اکثر روسای هیاتهای استانی به حضور بیش از 70 باشگاه در مجمع اعتراض کردند و انتخابات لغو شد.
در میان کاندیداهای نام آشنا البته که نفرات موجهی نیز وجود دارد. نفراتی که سابقه ریاست هیات را دارند و جایگاههای دولتی مختلف را در کارنامه خود داشته اند، از اقبال بیشتری نسبت به بقیه کاندیداها برخوردارند. برگزاری مسابقات سالم و قانونی، رضایت ورزشکاران استانی و چهره بدون حاشیه در خانواده بدنسازی ایران، از خصوصیات یک رئیس موجه است که در میان کاندیداها دیده میشود.
رزومه مدیریتی، قهرمانسازی، برنامه مدون و وجاهت مدیریتی از مهمترین عناوین یک رئیس فدراسیون است که شاید از بین این کاندیداها در افراد محدودی همگی با هم جمع شود. بسیار مهم است که یک مدیر، از بخشهای سطح پایین استانی رشد کند تا چم و خم کار را دیده و برای بحرانهای پیش رو آماده باشد. ۲۶ مهرماه روز بزرگی برای جامعه بزرگ پرورش اندام ایران است تا در آینده به جای درگیری با حواشی گذشته، به دنبال افتخار آفرینی و گسترش این ورزش باشند.
بدنسازی ایران روزهای سختی را در سالهای گذشته پشت سر گذاشته و در هر لحظه حاشیه و شوک جدیدی به ورزشکاران وارد میشد. حالا باید خانواده این رشته، به دنبال انتخاب رئیس جدیدی باشد تا آرامش را به فدراسیون بازگرداند. قطعا اشخاصی که خودشان منشا حاشیهسازی بودند و یا فعالیت قابل قبولی در زمان مسئولیت خودشان نداشتند، نمیتوانند گزینه مناسب برای ریاست پرورش اندام ایران باشند.∎