رئیس هیئت عالی گزینش کشور، در گردهمایی هیئت‌های مرکزی گزینش گفت: «دولت جای توانمندان و دانایان است. هیچ سیاست، بخشنامه یا سلیقه‌ای نباید این قاعده را برهم بزند و اگر در گزینش به جای معیار شایستگی، ملاحظات شخصی و محدودکننده را بنشانیم، دولت را کوچک نکرده‌ایم، ایران را کوچک کرده‌ایم.» او تأکید کرد که «گزینش در جمهوری اسلامی نه فقط یک سازوکار اداری که تبلور اخلاق، عدالت و امانت در مدیریت سرمایه انسانی کشور است. هر تصمیم هیئت‌های گزینش نه فقط درباره یک فرد، بلکه درباره اعتماد مردم به ادامه عدالت اداری کشور است.»
در نگاه قائم‌پناه، گزینش باید بر پایه عدالت و پرهیز از تبعیض باشد و شایسته‌گزینی باید اصل حاکم به‌عنوان همه انتصابات و به‌کارگیری‌ها باشد. در دولت وفاق ملی، نگاه به گزینش تنگ‌نظرانه و حذف‌گرایانه نیست، بلکه توانمندساز و امیدآفرین است، به‌ویژه برای نسل جوان. اقدامات شایسته می‌توانند سایه نومیدی را از ذهن جوانان کنار بزنند. منابع انسانی سرمایه اصلی توسعه ملی هستند و هرگاه گزینش بر شایستگی، عدالت و تقوا استوار باشد، ایران پیشرفت می‌کند؛ اما اگر معیارها با حب و بغض‌های جناحی و سلیقه‌ای آلوده شود، نهاد دولت تضعیف می‌شود.
او می‌گوید: این فرآیند نباید به ابزاری برای ایجاد خوف در میان نیروهای انسانی و جوانان تبدیل شود، بلکه باید الگویی از عدالت و انصاف باشد. هر هیئت گزینش، آیینه عدالت نظام است؛ اگر شفاف و بدون اعوجاج عمل کند، مهم‌ترین ثمره‌اش احیای امید و اعتماد عمومی خواهد بود.
البته در مسیر اجرای این مأموریت خطیر، گاهی داوری‌ها سخت و فشارها زیاد است؛ گزینشگران به نوعی معماران تحول منابع انسانی در کشورند. برای همین ادامه می‌دهد: پیش‌نیاز تحول در مدیریت سرمایه انسانی، تحول در نظام و سازمان گزینش است. انسان‌ها ممکن است خطا کنند، اما خطای آنان را نباید بزرگ کرد. با مهربانی، صبوری و دقت از خطاهای کوچک انسان‌ها، به‌خصوص دختران و پسران جوان، می‌توان گذشت و عدالت را معیار قرار داد.
در نهایت، می‌گوید: گزینش باید سکوی پرتاب نیروهای شایسته بر مدار خدمت باشد و هر انسان توانمند سرمایه‌ای برای جمهوری اسلامی است. کسانی که ضدایران اسلامی و ضدمنافع ملی هستند، در نظام اداری جایگاهی نخواهند داشت و قانون باید با آنان برخورد کند. اگر کسی لغزید، با نرمی تذکر داده شود و اگر سخن حقی داشت، حتی با لحنی تند، با تواضع شنیده شود. گزینش عادلانه یعنی فروتنی در برابر حقیقت، گذشت در برابر خطا و پافشاری بر حق، در راستای قوی‌شدن ایران عزیز.