دکتر محمد ماندگاری، روز سهشنبه در گفت و گوی اختصاصی با ایرنا افزود: عمل کاشت حلزون برای کودکان چهار تا ۶ سال در صورتی که کمیسیون پزشکی تشخیص دهد این کودک می تواند از کاشت حلزون استفاده خوبی کند نیز رایگان است که این شامل همه هزینه های بیمارستانی، عمل جراحی و پروتز است.
وی با بیان اینکه عمل کاشت حلزون در اردیبهشت سال ۱۴۰۲ در یزد آغاز شد و اولین جراحی آن در همین سال در بیمارستان دولتی شهید رهنمون انجام گردید اظهار داشت: از آن سال تاکنون مجموعا ۱۰۰ بیمار که ناشنوای کامل بودند در مرکز تحت عمل جراحی قرار گرفتند؛ این آمار خوبی هست و حتی یک مورد عارضه هم نداشتیم.
وی ادامه داد: تقریبا شنوایی کامل در همه بیماران جراحی شده پیدا شد و فقط درصدی از بیمارانی که با سن مناسب مراجعه نکرده بودند شنوایی آنها نسبی بود؛ همچنین درصدی بین ۱۰ تا ۱۵ درصد بیماران نیز بزرگسال بودند که شنوایی داشتند اما بطور ناگهانی این شنوایی را از دست داده بودند.
ماندگاری یادآور شد: چند نفر از این افراد دچار سکته یگ گوش یا هر دو گوش شدند و چند نفر نیز بیماری ایمونولوژیک داشتند که در سیر بیماری آنها، شنوایی از بین می رود و وابسته به سمعک میشوند اما سمعک هم جواب نمی دهد و باید کاشت حلزون انجام دهند.
وی از برخی عمل های سخت کاشت حلزون برای برخی بیماران خاص هم خبر داد و اضافه کرد: نوزادانی که به دنیا می آیند و دچار ناشنوایی هستند باید هر چه زودتر این ناشنوایی تشخیص داده شود و هر چقدر زودتر عمل کاشت انجام شود نتیجه آن مثبتتر است؛ هر چقدر سن بالاتر و به سن ۵ تا ۶ سال میرود میزان بهبودی عملکرد شنوایی عمل جراحی کاشت حلزون کاهش می یابد.
این فوق تخصص گوش ادامه داد: استاندارد جهانی می گوید کودکی که تا ۶ سالگی کار کشت حلزون را انجام نداده پس از این سن نتیجه قابل توجهی از این کاشت نمی گیرد اما ما حتی یک کودک ۹ ساله هم عمل کردیم.
وی اظهار داشت: افرادی هستند که شنوایی دارند و گفتار هم دارند اما بطور ناگهانی ناشنوا شدند و لذا سن در این افراد مهم نیست و هر موقع تحت عمل کاشت حلزون قرار گیرند شنوا می شوند و نیاز به گفتار درمانی و کلاس و ... ندارند.
این متخصص افزود: کودکانی که مادرزادی ناشنوا به دنیا آمده اند و پس از کاشت حلزون شنوا میشوند باید حتما گفتار درمانی هم با آنها کار شود تا تاخیر گفتاری آنها برطرف شود.
وی به اهمیت غربالگری در این زمینه اشاره کرد و گفت: غربالگری یعنی اینکه کودکی که مشکل ناشنوایی دارد را در بدو تولد تشخیص دهیم که این طرح در سال ۱۳۸۲ در یزد مثل سایر نقاط کشور آغاز شد .
وی حدود ۴۰ درصد بیماران مراجعه کننده را افراد غیربومی از استانهای جنوبی و جنوب غربی و جنوب شرقی اعلام کرد و گفت: کودک در سن کم متوجه کم شنوایی خود نمیشود و نمی تواند هم بیان کند لذا باید والدین توجه به علائم رفتاری کاهش شنوایی در کودکان خود داشته باشند.
وی در مورد علائم کم شنوایی یا ناشنوایی کودکان هم گفت: وقتی کودک را صدا می زنیم اگر واکنش نشان ندهد و نیاز به صدای بلندتر باشد و یا جلوی تلویزیون بنشنید و صدای آن را بیش از اندازه معمولی بیشتر کند یا اختلال یا تاخیر گفتاری پیدا کند این یعنی شنوایی او دچار اختلال است.
وی سمعک را بر خلاف تصور بسیاری از مردم، نشانه پیری، کم شنوایی و ناتوانی ندانست و آن را وسیله کمک حسی و کمک شنوایی مثل عینک دانست.