علی معروفی آرانی، پژوهشگر حوزه صهیونیسم و یهودیت در یادداشتی که با عنوان «رقصیدن زندگی بر ویرانه‌ها؛ غزه شادترین شهر جهان پس از توافق» در اختیار ایکنا گذاشت نوشت: شادی مسلمانان جهان از توافق صلح و آتش‌بس در غزه، نه صرفاً یک هیجان لحظه‌ای، بلکه بیانی قدرتمند از همبستگی ایمانی، انسانی و آرزوی دیرینه برای دستیابی به عدالت و آرامش پایدار در یکی از پر مناقشه‌ترین مناطق جهان است.
پس از دو سال رنج و مصیبت، حماس و رژیم صهیونیستی به توافق آتش‌بس در نوار غزه دست یافتند و پس از تصویب قطعنامه توسط اسرائیل، به اجرا درآمد.
توافق صلح اخیر یک مرحله آزمایشی است که نشان‌دهنده اراده منطقه‌ای و بین‌المللی برای پایان دادن به جنگ و آغاز مرحله جدیدی است که می‌تواند ثبات را ارتقا دهد. مشارکت همه طرف‌های اصلی خطر تشدید مجدد درگیری‌ها را کاهش می‌دهد. هر دو طرف اکنون انگیزه‌هایی برای آرامش دارند. رژیم صهیونیستی به دنبال بازگشت اسرای خود است، در حالی که حماس می‌خواهد تخریب را متوقف کرده و بازسازی را آغاز کند.
در پی اعلام توافق‌های آتش‌بس در دوره‌های مختلف، مردم غزه بلافاصله موجی از شادی و جشن را در خیابان‌ها تجربه کرده‌اند. این شادی لحظه‌ای، واکنشی طبیعی به پایان موقت بمباران‌ها و فرصتی برای تنفس پس از هفته‌ها یا ماه‌ها درگیری است.
این شادی بازتاب تسکین روحی و عاطفی میلیون‌ها نفری است که روزانه اخبار تلفات را دنبال می‌کردند.برای فلسطینی‌ها و حامیان آنها، دستیابی به توافق (حتی آتش‌بس موقت) نمادی از پایداری و موفقیت در برابر فشار نظامی و سیاسی است و عزت نفس آنها را تقویت می‌کند.مخالفت با ستم و جنگ و استقبال از صلح، نمادی از تأکید بر ارزش‌های والای انسانی و حق حیات برای غیرنظامیان است.
شادمانی مسلمانان جهان از توافق آتش‌بس و صلح در غزه، فراتر از یک واکنش خبری ساده است و دارای ابعاد عمیق مذهبی، انسانی و سیاسی است. این شادی در واقع بازخورد و مفهومی چندوجهی دارد.
شادی مسلمانان از هرگونه توافق در غزه، ریشه در همبستگی عمیق ایمانی و انسانی دارد. در اعتقادات اسلامی، مفهوم «امت واحده» (جامعه واحد مسلمانان) وجود دارد. درد و رنج مسلمانان غزه به‌عنوان بخشی از این امت، برای سایر مسلمانان در هر کجای جهان، درد مشترک محسوب می‌شود.
این شادی نشان می‌دهد که مسلمانان صرف نظر از مرزهای جغرافیایی، نسبت به رنج هم‌کیشان خود بی‌تفاوت نیستند و موفقیت در کاهش رنج غزه را موفقیت خود می‌دانند. احساس خوشحالی از رهایی دیگران از ظلم و ستم، بخشی از اخلاق اسلامی و وظیفه دینی برای پشتیبانی از مظلوم است. در شرایط طولانی‌مدت درگیری و کشتار، هرگونه آتش‌بس به مثابه روزنه امیدی برای پایان دائمی جنگ است.
شادی از توافق، به‌طور ضمنی تأیید می‌کند که مردم غزه، مانند هر انسان دیگری، حق زندگی عادی و دور از خطر را دارند.حمایت از کودکان و غیرنظامیان: تمرکز اصلی شادی بر توقف مرگ و میر کودکان و زنان است که درگیری‌ها را به یک فاجعه انسانی تبدیل کرده بود.
شادی جمعی مسلمانان و ابراز حمایت آنها از این توافق‌ها، بازخوردهای مهمی در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی ایجاد می‌کند که عبارتند از:
الف) بازخورد سیاسی و دیپلماتیک
فشار بر دولت‌ها: این شادی عمومی، فشار داخلی شدیدی بر دولت‌های کشورهای مسلمان (به ویژه دولت‌هایی که روابط رسمی با طرف‌های درگیر دارند) وارد می‌کند تا مواضع قوی‌تری در حمایت از صلح پایدار اتخاذ کنند و در روند بازسازی مشارکت فعال داشته باشند.
تغییر در افکار عمومی جهانی: تصاویر شادی مردم پس از توافق، روایت غالب جنگ را تغییر می‌دهد و توجه عمومی جهان را از جنبه‌های نظامی به جنبه‌های انسانی مسئله معطوف می‌سازد.
تقویت موضع طرف‌های مذاکره‌کننده: این شادی گسترده به طرف‌های مذاکره‌کننده فلسطینی قدرت می‌بخشد و مشروعیت مردمی اقدامات آنها را تقویت می‌کند.
ب) بازخورد اقتصادی و امدادی
افزایش کمک‌های مالی: پس از اعلام آتش‌بس، معمولاً موجی از کمک‌های بشردوستانه و مالی از سوی افراد، نهادها و دولت‌های مسلمان به سمت غزه سرازیر می‌شود تا مردم بتوانند مرحله بازسازی و احیای زندگی را آغاز کنند.
تشویق به بازسازی: این خوشحالی، دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی را ترغیب می‌کند که سرمایه‌گذاری بیشتری در پروژه‌های زیربنایی، مسکن، و توسعه اقتصادی غزه انجام دهند تا رفاه مردم به حالت پایدار برگردد.
ج) بازخورد اجتماعی و فرهنگی
تقویت هویت منطقه‌ای: مسئله فلسطین به یک عامل وحدت‌بخش در جهان اسلام تبدیل می‌شود. شادی از توافق، این احساس مشترک را دوباره تقویت کرده و نسل‌های جدید را به اهمیت این قضیه متصل می‌کند.
انعکاس در رسانه‌ها: ابراز شادی‌های جمعی، موضوع اصلی پوشش خبری در شبکه‌های منطقه و بین‌الملل می‌شود و تمرکز بر زندگی و امید مردم را افزایش می‌دهد.
در نهایت، شادی مسلمانان جهان از توافق صلح و آتش‌بس در غزه، نه صرفاً یک هیجان لحظه‌ای، بلکه بیانی قدرتمند از همبستگی ایمانی، انسانی و آرزوی دیرینه برای دستیابی به عدالت و آرامش پایدار در یکی از پر مناقشه‌ترین مناطق جهان است.
ابعاد شادی و رفاه مردم غزه پس از آتش‌بس
رفاه و شادی مردم غزه پس از آتش‌بس دارای دو بعد کوتاه‌مدت و بلندمدت است.
الف) شادی کوتاه‌مدت(آتش‌بس): شادی اولیه پس از آتش‌بس، یک واکنش عاطفی و ضروری است که شامل موارد زیر می‌شود:
احساس امنیت موقت: مردم از پناهگاه‌ها خارج می‌شوند و می‌توانند آزادانه در خیابان‌ها تردد کنند.
دیدار با عزیزان: امکان پیدا کردن و ملاقات با اعضای خانواده و دوستان پس از قطع ارتباط در دوران درگیری.
رسیدن کمک‌های بشردوستانه: تسهیل ورود غذا، دارو و سوخت مورد نیاز.
جشن‌های خیابانی: ابراز امیدواری به پایان دائمی جنگ از طریق تجمع و جشن .
ب) رفاه و پایداری بلندمدت (توافق صلح بالقوه)
رفاه واقعی و پایدار مردم غزه مستلزم یک توافق صلح جامع و اجرای برنامه‌های گسترده بازسازی است که در حال حاضر بزرگترین چالش‌ها را به دنبال دارد:
بازسازی زیرساخت‌ها: بخش‌های عظیمی از غزه، از جمله بیمارستان‌ها، مدارس، سیستم‌های آب و برق، و خانه‌های مسکونی، در درگیری‌ها تخریب شده‌اند. بازسازی این زیرساخت‌ها نیازمند ده‌ها میلیارد دلار و یک برنامه طولانی‌مدت است.
ایجاد ثبات اقتصادی: مردم غزه برای رسیدن به رفاه نیاز به فرصت‌های شغلی پایدار و رفع محاصره اقتصادی دارند تا تجارت، صنعت و کشاورزی بتوانند احیا شوند.
بهداشت و آموزش: سیستم‌های بهداشتی و آموزشی باید از نو ساخته و تجهیز شوند تا خدمات پایه به شکلی باکیفیت ارائه گردد.
آزادی تردد و حکمرانی: برای رفاه دائمی، مردم غزه نیاز به آزادی تردد کالا و افراد و همچنین یک نهاد حکمرانی باثبات و مورد قبول دارند که بتواند نیازهای مدنی آنها را مدیریت کند.
به طور خلاصه، در حالی که توافق‌های آتش‌بس باعث شادی و آرامش لحظه‌ای می‌شوند، دستیابی به صلح پایدار و رفاه دائمی برای مردم غزه به دلیل حل‌نشده ماندن مسائل کلیدی، همچنان یک هدف بزرگ در مذاکرات بین‌المللی است.
اکنون پس از دو سال نبرد با متجاوزان صهیونیست و تقدیم هزاران مبارز شهید، پایگاه اجتماعی حماس نزد مردم غزه و کل فلسطین، ارتقا یافته و مردم غزه حامی حماس و سلاح حماس هستند و می‌دانند که به آتش‌بس صهیونیست‌ها اعتباری نیست بنابراین باید از سلاح مقاومت که برای آنها عزت و اعتبار است، حمایت کنند.
توافق درباره پایان دادن به جنگ، یک دستاورد بین‌المللی ویژه است که وحدت و یکپارچگی مردم و همبستگی آنها با گزینه مقاومت را به عنوان راهی برای مقابله با اشغالگری رژیم صهیونیستی نشان می‌دهد.
در تمام مراحل مذاکرات و توافقات، چشمان و قلب حماس وسایر ملل مسلمان با مردم غزه بود؛ زیرا آن خون‌های پاک و جانفشانی‌های بزرگ، نمایانگر پایبندی به فداکاری و وفاداری بود.
انتهای پیام