جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه در ۲ سال گذشته سبب برگزاری تجمع‌ها و تظاهرات‌های متعدد در حمایت از مردم فلسطین در کشورهای مختلف غربی بود؛ این رویداد‌ها که با موجی از بازداشت‌ها و ممنوعیت‌ها مواجه شدند، سنجه‌ای برای ادعا‌های این کشور‌ها در زمینه‌هایی مانند آزادی بیان بودند.
ناراحتی از جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه در ۲ سال گذشته در سراسر اروپا و آمریکا فوران کرد و خود را به شکل اعتراض‌های دانشگاهی، راهپیمایی‌های گسترده در پایتخت‌های مختلف و اختلال در برگزاری رویداد‌های ورزشی بزرگ خود را نشان داد.
با وجود افزایش امید‌ها برای پایان جنگ درپی برقراری آتش‌بس اخیر در غزه، خشم بین‌المللی از جنایت‌های رژیم صهیونیستی در این باریکه تحت محاصره و قحطی تحمیل شده بر آن که کمیسیون تحقیق سازمان ملل نیز وقوع آن را تایید کرد، همچنان پابرجاست و در راهپیمایی‌های بزرگ روز‌های اخیر در اسپانیا، ایتالیا، ... خود را نشان داد.
در حالی که خشمی که این اعتراض‌ها را شعله‌ور و فراگیر می‌کند، دلیل یکسانی دارد، پاسخ مقام‌های کشورهای غربی به این رویداد‌ها به شکل قابل توجهی متفاوت بوده است؛ گذشته از استثنا‌هایی که در کشورهای با افکار عمومی حامی فلسطین در قبال معترضان و تظاهرات‌کنندگان روی داد، در بیشتر کشورهای غربی واکنش‌های رسمی سختگیرانه‌ای مشاهده شد.
آزادی بیان در دادگاه
در آمریکا فعالیت‌های رو به رشد حمایت از فلسطین با بازداشت‌ها، اقدام‌های قانونی و تهدید‌های فزاینده رو‌به‌رو شد و بهانه‌های لازم برای حمله بی‌سابقه دولت دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا به آزادی بیان را فراهم کرد.
در ماه‌های اولیه جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه، هزاران نفر که شمار قابل توجهی از آن‌ها از یهودی‌ها بودند، در رویداد‌های اعتراض به جنگ شرکت می‌کردند.
پس از آنکه دانشجویان دانشگاه کلمبیا در بهار ۲۰۲۴ در محوطه دانشگاه، چادری به طرفداری از فلسطین برپا کردند، ده‌ها نفر دیگر نیز در دانشگاه‌های دیگر در سراسر کشور به این کار پیوستند، اما بسیاری از دانشگاه‌ها با تسلیم شدن در برابر فشار قانون‌گذاران، اهداکنندگان مالی و منتقدان طرفدار رژیم صهیونیستی، به‌شدت به این چادر‌ها واکنش نشان دادند و پلیس را به محوطه دانشگاه‌ها فراخواندند که منجر به هزاران دستگیری شد.
در همین حال، ادعا‌های بی اساس یهودستیزی علیه اعتراض‌های طرفدار فلسطین توسط دولت ترامپ به‌عنوان سلاحی برای حمله بی‌سابقه به آزادی دانشگاه، ازجمله کاهش میلیارد‌ها دلار بودجه دانشگاه‌ها، غربالگری هزاران متقاضی ویزا برای دیدگاه‌های طرفدار فلسطین و بازداشت و تلاش برای اخراج محققان خارجی به دلیل دیدگاه‌های سیاسی‌شان، مورد استفاده قرار گرفته است.
اعتراض‌های پلیسی‌شده
در انگلیس، پلیس متروپولیتن تاکنون بیش از هزار و ۹۰۰ نفر را در رویداد‌های طرفدار فلسطین دستگیر کرده است که بیشتر آن‌ها به دلیل ابراز حمایت از گروه اقدام فلسطین، بازداشت شده‌اند.
ولکر تورک، کمیسر حقوق بشر سازمان ملل، خواستار لغو این ممنوعیت شده و آن را نامتناسب و غیرضروری توصیف کرده است.
کی‌یِر استارمر، نخست‌وزیر انگلیس که رویداد‌های برگزارشده در اعتراض به جنگ غزه را «غیرانگلیسی» توصیف کرده بود، گفته است که دولتش محدودیت‌های بیشتری را برای اعتراض‌ها، از جمله اختیار‌های بالقوه برای اقدام علیه شعار‌های خاص در تظاهرات طرفدار فلسطین، بررسی خواهد کرد.
تنش‌های تاریخی
در آلمان که هویت پس از جنگ جهانی دوم آن به‌طور غیرقابل انکاری توسط مسئولیت رژیم نازی شکل گرفته است، اعتراض‌ها تنش‌هایی را بین احساسات عمومی و همبستگی دیرینه این کشور با رژیم صهیونیستی آشکار کرده است.
حتی با اینکه افکار عمومی علیه حمله بی‌رحمانه کابینه رژیم صهیونیستی به غزه تغییر جهت داده و یک تجمع اخیر طرفدار فلسطین در برلین حدود ۱۰۰ هزار تظاهرکننده را به خود جذب کرد، دولت‌های متوالی آلمان بر این اصل تاکید کرده‌اند که مسئولیت امنیت رژیم صهیونیستی بخشی از Staatsräson یا دلیل دولت برلین است.
فعالان بار‌ها گفته‌اند که تاکتیک‌های پلیس آلمان بیش از حد، گاهی اوقات وحشیانه و ناقض حمایت‌های قانون اساسی از آزادی تجمع و بیان بوده است.
در عین حال، اتهام ادعایی یهودستیزی به حامیان فلسطین نیز در آلمان بار‌ها مورد استفاده قرار گرفت.
پلیس برلین در این ماه در پاسخ به پرسشی در مورد سرکوب فعالیت‌های طرفدار فلسطین پس از یک مورد ادعایی خشونت علیه یک معترض ایرلندی، گفت که تحقیقاتی را در مورد این افسر آغاز کرده است، اما الگوی خشونت را رد کرد.
در همین حال، بسیاری از سران آلمانی حامی رژیم صهیونیستی در ۲ سال گذشته احساس انزوا را توصیف کرده‌اند.
- بیشتر بخوانید:
- آزمون سخت برای ادعای آزادی بیان اروپا
- اعتراض‌های ضدصهیونیستی در اروپا با وجود سرکوب گسترده
- ۱۰ سال حبس برای نقاشی دیواری در حمایت از فلسطین
آزادی در خطر است
وزارت کشور فرانسه در ماه مه امسال (اردیبهشت)، اعلام کرد که Urgence Palestine، گروه حقوق بشر و همبستگی طرفدار فلسطین، را منحل خواهد کرد.
Urgence Palestine با رد ادعا‌های وزارت کشور فرانسه درباره اتهام تحریک نفرت، خشونت و تبعیض، تصریح کرد که اقدام برای انحلال آن انگیزه سیاسی دارد و بخشی از سرکوب گسترده‌تر فعالیت‌های طرفدار فلسطین است.
این گروه هنوز منحل نشده است.
مسئول حمایت از آزادی‌ها در عفو بین‌الملل فرانسه، گفت که سرکوب قابل توجه و خاموش کردن صدا‌های همبستگی با فلسطین وجود داشته و این روند همچنان ادامه دارد.
وی گفت: این سرکوب در فرانسه به اشکال مختلفی ازجمله ممنوعیت برخی تظاهرات خیابانی در برخی شهرها، تصمیم به انحلال Urgence Palestine و همچنین اقدام‌های قانونی صورت گرفته است؛ ضمن اینکه دانشجویان دانشگاه‌های فرانسه نیز به اخلال در صلح یا ایجاد اختلال در نظم عمومی متهم شده‌اند.
اعتصاب و همبستگی
در ایتالیا، میزان افکار عمومی علیه جنگ رژیم صهیونیستی در ۲۲ سپتامبر (۳۱ شهریور) آشکار شد، زمانی که ده‌ها هزار نفر به‌عنوان بخشی از یک اعتصاب عمومی هماهنگ شده توسط اتحادیه‌های کارگری به خیابان‌ها آمدند و خواستار پایان درگیری شدند.
این رویداد عمدتا مسالمت‌آمیز تحت‌الشعاع درگیری پلیس و معترضان در ایستگاه قطار مرکزی میلان قرار گرفت و به جورجیا ملونی، نخست‌وزیر ایتالیا، فرصتی داد تا به جای نشان دادن همبستگی با فلسطینی‌ها، به مخالفان چپ‌گرای خود حمله کند.
فشار بر ملونی زمانی افزایش یافت که ۹ روز بعد، رژیم صهیونیستی ناوگان جهانی صمود را متوقف کرد و اعتراض‌هایی را در سراسر ایتالیا برانگیخت.
با وجود این، دولت ملونی به‌عنوان یکی از متحدان اصلی اروپایی رژیم صهیونیستی ناچار است که به افکار عمومی توجه کند و در ماه‌های اخیر از کشتار فلسطینی‌ها توسط رژیم صهیونیستی انتقاد کرده است.
ما خودمان را کنترل می‌کنیم
در ایرلند که در ماه مه ۲۰۲۴ (اردیبهشت سال گذشته) به اسپانیا و نروژ پیوست و رسما کشور فلسطین را به رسمیت شناخت، نیروی پلیس، عمدتا برخورد ملایمی با اعتراض‌های غزه داشته است که معمولا بدون حادثه‌ای سپری می‌شوند.
سیاست‌های دولت و افکار عمومی به‌شدت طرفدار فلسطین هستند که فضایی حمایتی برای راهپیمایی‌ها و تجمعات ایجاد می‌کند.
رئیس کارزار همبستگی ایرلند و فلسطین، گفت: به‌طور کلی، این نوعی نظارت بدون دخالت پلیس است؛ تظاهرات ملی به خوبی برگزار می‌شود؛ با وجود این، شکایت‌هایی از بازرسی‌های غیرضروری بدنی نگرانی‌های جدی را در مورد رعایت حقوق بشر و قوانین، مقررات و سیاست‌های ملی حاکم بر رفتار با افراد در بازداشت ایجاد کرد.
یک ملت بسیج شد
اسپانیا نیز در مورد حمایت دولت از اعتراض‌ها، نوعی استثنا را نشان داده است.
کمی پس از آنکه بیش از ۱۰۰ هزار تظاهرکننده طرفدار فلسطین، به دلیل شرکت تیم رژیم صهیونیستی، مسابقه دوچرخه‌سواری ووئلتا اسپانیا را در مادرید در ماه گذشته به پایان رساندند، سیاستمداران ارشد اسپانیایی صف کشیدند تا از آسیبی که این اعتراض به اعتبار جهانی این کشور وارد کرده بود، ابراز تاسف کنند.
اما یک چهره سیاسی موضع متفاوتی اتخاذ کرد؛ پدرو سانچز، نخست‌وزیر اسپانیا، گفت که تحسین عمیقی از همه کسانی که به شیوه‌ای غیرخشونت‌آمیز اعتراض کرده‌اند و جامعه اسپانیایی که علیه بی‌عدالتی بسیج می‌شود و از ایده‌های خود به شیوه‌ای مسالمت‌آمیز دفاع می‌کند، دارد.
سانچز که پیش از این به‌شدت مورد انتقاد مخالفانش قرار گرفته بود، همچنین گفت که امیدوار است رویداد‌های مادرید دیگران را به تجدیدنظر در مورد حضور رژیم صهیونیستی در رویداد‌های ورزشی بزرگ سوق دهد.
آخر هفته گذشته، حدود ۲۰۰ هزار نفر در ده‌ها شهر برای نشان دادن همبستگی خود با فلسطین تجمع کردند.
هم اعتراض‌ها و هم حمایت نخست‌وزیر از آن‌ها، قدرت افکار عمومی را در کشوری نشان می‌دهد که طبق یک نظرسنجی اخیر، ۸۲ درصد از مردم معتقدند رژیم صهیونیستی در غزه مرتکب نسل‌کشی می‌شود.
مخالفان محافظه‌کار سانچز نیز به‌تازگی شروع به تشدید انتقاد‌های خود از رفتار رژیم صهیونیستی در غزه کرده‌اند، در حالی که فیلیپ، پادشاه اسپانیا ماه گذشته در سخنرانی خود در سازمان ملل از رژیم صهیونیستی خواست که قتل‌عام را متوقف کند و به اعمال شنیع خود در غزه پایان دهد.
انتهای پیام/