این رقم که یکی از پایین‌ترین‌ها در میان اقتصادهای توسعه‌یافته است و آسیب‌پذیری ژاپن در برابر خطرات امنیت غذایی را در زمان تشدید تنش‌های ژئوپلیتیکی، چند دستگی جهانی و آب وهوای ناپایدارتر نشان می‌دهد.
نسبت خودکفایی که سهم کالری مصرفی تولید شده در داخل کشور را ارزیابی می‌کند، به کمک تولید بالاتر چغندر و نیشکر، حمایت شد.
وزارت کشاورزی، جنگلداری و شیلات ژاپن، اعلام کرد: اما این دستاوردها با کاهش بازده گندم و تولید ضعیف‌تر سویا، صیفی‌جات و غذاهای دریایی به دلیل شرایط نامساعد آب وهوایی مانند دمای بالا خنثی شد. این نسبت در طول دهه گذشته، با وجود تلاش‌های دولت برای افزایش تولید کالاهای اساسی وارداتی مانند گندم و سویا، بین ۳۷ درصد تا ۳۹ درصد در نوسان بوده است.
طبق گزارش رویترز، یک مقام این وزارتخانه گفت: ژاپن قصد دارد برای دستیابی به هدف ۲۰۳۰، با استفاده از فناوری‌های پیشرفته برای افزایش تولید غلات و صیفی‌جات، بهره‌وری نیروی کار و زمین را بهبود بخشد.
در مقایسه، کشورهای صادرکننده موادغذایی استرالیا، کانادا، فرانسه و آمریکا نسبت خودکفایی بالای ۱۰۰ درصد دارند، در حالیکه بر اساس آخرین داده‌های موجود، این نسبت در آلمان ۷۹ درصد، در بریتانیا ۵۹ درصد و در ایتالیا ۵۲ درصد در سال ۲۰۲۲ بوده است. نرخ خودکفایی ژاپن بر اساس ارزش تولید، تحت تاثیر افزایش قیمت برنج، صیفی‌جات و محصولات دامی، با سه درصد افزایش، به ۶۴ درصد رسید که بالاترین میزان در چهار سال گذشته است.
با این حال، بخش کشاورزی با چالش‌های فزاینده‌ای از جمله افزایش جمعیت و کاهش زمین‌های کشاورزی مواجه است، در حالیکه سلیقه مصرف‌کنندگان از برنج، به سمت گوشت و غذاهای مبتنی بر روغن تغییر کرده که نشان‌دهنده تمایل به رژیم‌های غذایی غربی است.
انتهای پیام/