به گزارش ایرنا، سلسله نگینی سرسبز در قلب لرستان است که با تکیه بر موهبتهای خدادادی همچون آب و هوایی معتدل و کوهستانی، منابع آبی پایدار و دشتهایی با خاک زرخیز از دیرباز تاکنون به عنوان یکی از کانونهای اصلی کشاورزی در غرب کشور شناخته میشود.
این جغرافیا و اقلیم مساعد بستری بیبدیل برای کشت انواع محصولات کشاورزی فراهم آورده و نام این شهرستان را با تولید و خودکفایی گره زده است.
در میان انبوه محصولات کشتشده در این دیار چغندرقند به عنوان یک محصول استراتژیک و کلیدی جایگاهی ویژه دارد، این گیاه که ماده اولیه تولید شکر یکی از ضروریترین کالاهای اساسی کشور است در اراضی مستعد سلسله به خوبی رشد کرده و محصولی با عیار بالا به کشاورزان هدیه میدهد اما اهمیت این محصول تنها به تامین شکر خلاصه نمیشود چراکه نقشی حیاتی در تناوب زراعی، بهبود ساختار خاک و تامین خوراک دام از طریق تفاله آن ایفا میکند.
سطح زیر کشت این محصول در سال ۱۳۸۱ تنها ۷۰۰ هکتار بود و امروز با رشدی بیش از چهار برابری به سه هزار و ۲۰۰ هکتار رسیده که این افزایش چشمگیر گواهی روشن بر استعداد بینظیر منطقه و همت بلند کشاورزانی است که با وجود تمام چالشها این مسیر را با موفقیت پیمودهاند.
اما در پس این آمار درخشان و رکوردهای تولید، حلقه مفقوده بزرگی به نام نبود صنایع تبدیلی و فرآوری است چراکه کشاورزان سلسله با رنج و زحمت فراوان "طلای شیرین" را از دل خاک بیرون میکشند اما برای تبدیل آن به محصول نهایی ناگزیرند حاصل دسترنج خود را با هزینههای گزاف حمل و نقل روانه کارخانههای قند در استانهای همجوار کنند.
در حالی که سلسله امروز به کارگاهی بزرگ برای تولید این ماده خام تبدیل شده است اما ارزش افزوده و سود نهایی در جایی دیگر محقق میشود و این خلاء بزرگ نه تنها سود اصلی را از جیب کشاورز و چرخه اقتصادی شهرستان خارج میکند بلکه فرصتهای بیشماری را برای اشتغالزایی، ایجاد ارزش افزوده و توسعه پایدار از بین میبرد.
این چالش اساسی امروز به دغدغه اصلی مدیران و مسئولان شهرستان بدل شده است چراکه به خوبی میدانند تکمیل زنجیره ارزش چغندرقند، از مزرعه تا کارخانه کلید شکوفایی اقتصادی منطقه و ارتقای سطح معیشت کشاورزان است از همین رو تلاشها برای جذب سرمایهگذار و فراهم کردن زیرساخت لازم جهت احداث یک واحد فرآوری در دستور کار جدی قرار گرفته است.
شهرستان سلسله بر سر یک دوراهی مهم قرار دارد یا همچنان به عنوان یک تولیدکننده صرف ماده خام باقی بماند و شاهد خروج سرمایه و ارزش افزوده از منطقه باشد یا با همت مسئولان و ورود سرمایهگذاران بخش خصوصی گام نهایی را برداشته و با تاسیس صنایع تبدیلی طعم شیرین موفقیت را به معنای واقعی کلمه به کام مردم و کشاورزان خود بچشاند.

رنج حمل و نقل و رویای کارخانه در خانه
پشت آمار درخشان تولید، صدای کشاورزانی به گوش میرسد که با وجود رضایت از محصول خود از هزینههای جانبی و نبود صنایع تبدیلی گلهمند هستند.
عبدی یوسفوند یکی از چغندرکاران باسابقه شهرستان که بیش از ۲ دهه از عمر خود را صرف کشت این محصول کرده میگوید: خدا را شکر خاک سلسله طلاست و چغندر ما بهترین عیار را دارد اما چه فایده؟ تمام زحمت یک سال ما باید سوار تریلی شود و به کارخانههای همدان، کرمانشاه، اصفهان و چهارمحال برود.
وی افزود: هزینه حمل و نقل کمرشکن است و باید کرایه های بالا را به راننده پرداخت کنیم، بنابراین از سودی که برای ما میماند باید کرایه بار بدهیم و سود اصلی را راننده و کارخانهدار شهرهای دیگر میبرند نه ما که یک سال در سرما و گرما پای این زمین زحمت کشیدهایم.
میثم مروتی کشاورز جوانی که به امید درآمدزایی به کشت چغندر روی آورده نیز درد دل مشابهی دارد و میگوید: امسال محصول عالی بود اما تا وقتی که بار ما به کارخانه برسد دلمان هزار راه میرود و هر روز تاخیر در حمل یعنی افت وزن و کاهش عیار چغندر.
وی گفت: از طرفی این همه جوان بیکار در شهر خودمان داریم که اگر یک کارخانه قند اینجا بود هم محصول ما روی زمین نمیماند و با قیمت بهتر فروش میرفت و هم صدها نفر از همین جوانها مشغول به کار میشدند.
وی افزود: آرزوی همه ما این است که روزی شاهد افتتاح کارخانه قند در سلسله باشیم تا طعم واقعی این "طلای شیرین" به کام خودمان هم بنشیند.
در حالی کشاورزان از نبود کارخانه قند و خروج محصول خام از شهرستان گلایه دارند که موفقیت آنها در تولید چغندرقند امسال به اوج خود رسید و رکوردی تاریخی در استان لرستان به ثبت رساندند.
رکوردشکنی شیرین در مزارع سلسله
مجتبی محمدی مدیر جهاد کشاورزی سلسله در گفتوگو با ایرنا اظهار کرد: این شهرستان قطب اصلی تولید چغندرقند لرستان است و امسال با برنامهریزیهای صورت گرفته رکورد برداشت ۱۹۰ هزار تن از این محصول استراتژیک در استان به نام سلسله ثبت شد.
وی با اشاره به افزایش سطح زیر کشت و عملکرد تولید گفت: امسال سطح زیر کشت چغندرقند سه هزار و ۲۰۰ هکتار بود که این رقم نسبت به سال گذشته ۲۰۰ هکتار افزایش داشته است.
محمدی عنوان کرد: میانگین عملکرد تولید در هر هکتار حدود ۶۰ تن و مجموع تولید این محصول راهبردی ۱۹۰ هزار تن بود در حالی که طی سال زراعی گذشته تولید شهرستان حدود ۱۵۰ هزار تن ثبت شد.
وی دلایل این رشد چشمگیر را نتیجه سیاستگذاریهای هدفمند دانست و افزود: این موفقیت نتیجه حمایت از تامین نهادهها، تامین آب کافی، اجرای الگوی کشت مناسب و ایجاد ارتباط مستقیم بین کشاورزان و کارخانههای قند است و تلاش ما این بوده که با نگاهی توسعهمحور ضمن افزایش بهرهوری درآمد کشاورزان نیز به شکل محسوسی ارتقا یابد.
مدیر جهاد کشاورزی سلسله تصریح کرد: این شهرستان با استمرار این روند و توسعه صنایع تبدیلی میتواند به یکی از قطبهای تولید چغندرقند در غرب کشور تبدیل شود و چنانچه صنایع تبدیلی و فرآوری مورد نیاز این محصول متناسب با ظرفیت تولید ایجاد شود میتوان کشت آن را در شهرستان افزایش داد.

فرش قرمز سلسله برای کارآفرینان
مریم ملکی صادقی فرماندار شهرستان سلسله نیز با تاکید بر لزوم تکمیل زنجیره ارزش این محصول از آمادگی کامل این شهرستان برای میزبانی از سرمایهگذاران خبر داد.
وی در این خصوص گفت: ظرفیت بالای شهرستان سلسله در زمینه کشاورزی و به ویژه تولید چغندرقند بر کسی پوشیده نیست و کشاورزان ما با تلاش خود ثابت کردهاند که این منطقه مستعدترین نقطه استان برای تولید این محصول است.
وی تاکید کرد: وظیفه مسئولان شهرستان به عنوان متولیان امر، فراهم کردن بستری است که این زحمات به حداکثر سود و ارزش افزوده برای کشاورزان و منطقه منجر شود.
فرماندار سلسله افزود: در این راستا به طور جدی پیگیر جذب سرمایهگذار از بخش خصوصی هستیم و اعلام میکنیم از هرگونه سرمایهگذاری در زمینه ایجاد کارخانه قند یا سایر صنایع تبدیلی چغندرقند حمایت کامل خواهیم کرد.
ملکی صادقی افزود: خوشبختانه زیرساختهای لازم فراهم است و این آمادگی وجود دارد زمین مورد نیاز از شهرک صنعتی شهرستان با امکانات زیرساختی کامل به سرمایهگذاران واگذار و فرآیندهای اداری برای آنها تسهیل شود.
آینده شیرین سلسله در گرو تکمیل زنجیره ارزش
شهرستان سلسله با داشتن ظرفیت عظیم در تولید چغندرقند نمونهای بارز از یک فرصت طلایی برای سرمایهگذاری است و تولید سالانه نزدیک به ۲۰۰ هزار تن محصول ،تضمینی محکم برای تامین خوراک یک واحد صنعتی فرآوری است که بازدهی بالای اراضی، سودآوری این سرمایهگذاری را دوچندان میکند.
ایجاد یک کارخانه فرآوری در این شهرستان یک بازی «برد-برد» برای همه طرفها خواهد بود چراکه برای کشاورزان منجر به کاهش هزینههای حمل و نقل، فروش تضمینی و سریع محصول، افزایش درآمد و انگیزه برای تولید بیشتر، برای شهرستان منجر به ایجاد صدها فرصت شغلی مستقیم و غیرمستقیم، جلوگیری از خروج سرمایه، رونق اقتصادی و توسعه پایدار خواهد شد.
همچنین برای سرمایهگذار نیز دسترسی آسان و ارزان به ماده اولیه باکیفیت، کاهش هزینههای لجستیک و حمایت همهجانبه دولت محلی را به دنبال خواهد داشت بنابراین اکنون که همت کشاورزان و حمایت مسئولان در کنار یکدیگر قرار گرفته تنها یک گام تا تحقق رؤیای شیرین صنعتی شدن سلسله باقی است و ورود سرمایهگذاران هوشمند و آیندهنگر میتواند این فرصت بیبدیل را به یک واقعیت ملموس و سودآور تبدیل و نام سلسله را نه تنها به عنوان قطب تولید بلکه به عنوان مرکز فرآوری "طلای شیرین" در غرب ایران مطرح کند.