روزنامه اطلاعات نوشت: سخنگوی دولت از تلاش دولت مسعود پزشکیان برای دور کردن جنگ از کشور و ایجاد شرایط آرامش پایدار سخن گفته است و ما این عبارات را هرچند کلی است و در منطقه فاقد افق عمیق است، به فال نیک می گیریم.
آنچه کشور ما سالهای طولانی در انتظار آن به سر برده آرامش است و صلح و توسعه و پیشرفت. رشدِ ثروت و بالا رفتن کیفیت زندگی و افزایش امنیت در پرتو آموزش و بهینه سازی مناسبات و قوانین و هنجارها و شرایط و امکانات عمومی؛ امری که در بسیاری از کشورهای توسعه نیافته تر از ایران رخ داد و ما درگیر بحران و تحریم و تورم و فساد و جنگ، واپس ماندیم.
بنا براین هر ندایی برای صلح و آرامش و دوری از جنگ و آتش بس را باید حمایت کرد و برای تقویت قدرت زیرساختها و بنیانهای کشور، از درون و نه در بیرون، کوششی مدبرانه و هوشمندانه داشت.
کشورهایی همچون ژاپن، مالزی، سنگاپور و حتی ترکیه و امارات از مسیر اقتصادی و در تعامل هوشمندانه با همسایگان و منطقه و جهان، به اقتصادهای خود سر و سامان دادند و رونق و شکوفایی یافتند. ایران با ژئوپولیتیک بی همتا و منابع معدنی و انسانی و انرژی بی حد و حصر باید هم اکنون یکی از بیست قدرت اقتصادی جهان می بود، باید این سیاست و هوشمندی را می داشتیم تا از رقبایی چون سعودی و ترکیه عقب نمانیم.
جهان در رقابتی بی رحمانه درگیر است. اتحادهای شکننده و مقطعی در حال پیوست و گسست است، و کدام سیاستگر دانایی نمی داند که این پیمانها جای مواعظ و رفاقت و بده بستانهای جوانمردانه نیست؟ تنها منافع اقتصادی و وزن اقتدار یا هژمونی است که با تحمیل شرایط موازنه ای را ایجاد می کند یا بر هم می زند. جهان و به ویژه منطقه خاورمیانه جای معاملات سخت و پیمان شکنی ها، جنگهای دیرینه و آرامش و صلح کوتاه مدت است
اردوغان و دولتمردان آنکارا به رغم کمکهای ایران در نجات از کودتایی سخت، هیچگاه منافع خود را بردوستی ما ترجیح ندادند. اخیراً به اشاره ترامپ و خزانه داری ایالات متحده امریکا، منابع مالی و اسناد و ارز و شرکتها و املاک عمده ایران را بلوکه و توقیف کردند. این بازی کثیف در مالزی، سنگاپور، انگلستان و حتی عراق و امارات هم دنبال شده و احتمالا به چین و شرکتهای آن هم سرایت خواهد کرد. پس منافع و منابع اقتصادی، بنیاد قدرت و امنیت و دفاع و تهاجم در روزگار ما و ابزار کنترل و اعمال فشار برای دولتهاست. نباید از این موضوع غفلت کنیم .
باری، تردید نداریم که رئیس جمهور پزشکیان درپی صلح و توسعه است. اگر آرامش نباشد، توسعه و پیشرفت که هیچ، نان و آب هم در کار نخواهد بود. رجزخوانهایی که جنگ را سرلوحه کار و سرمشق زندگی قرار می دهند، جنگجو و جهادی نیستند. جهادگر برای صلح می جنگد، نه برای جنگ. برای پایان جنگ، نه برای ادامه، برای خاموش کردن آتش، نه برای هیزم افکندن و نفت ریختن. فرزندان ایران در جستجوی صلح و پیشرفت و سربلندی بوده اند و اکنون خود را بیش از گذشته بازیافته اند.