جوان آنلاین: در ماه‌های اخیر بحث هزینه‌های گزاف در فوتبال و جذب بازیکنانی که رنگ و بویی از ستاره بودن ندارند، موجب نگرانی کارشناسان و اهالی ورزش شده، تا جایی که صدای پیشکسوتان فوتبال هم درآمده و از ورود نهاد‌های نظارتی استقبال می‌کنند. هر چند در همین ۶ هفته سپری شده از لیگ برتر فوتبال با وجود هزینه‌های بسیار سنگین، شاهد نمایش ضعیف و درامی تلخ از فوتبال ایران بودیم، اما در نهایت خبر خوشی شنیدیم، خبری که از سوی ذبیح‌الله خداییان رئیس سازمان بازرسی کل کشور و در جریان یک نشست خبری مطرح شد.
به گززارش ایرنا، هرچند از انتشار این خبر زمان زیادی نمی‌گذرد، اما در همین مدت کوتاه، بازتاب وسیعی در بین اهالی فوتبالی داشت. موضوعی که نه‌تنها در سطح فوتبال، بلکه در لایه‌های اجتماعی و اقتصادی جامعه نیز واکنش‌های متعددی را برانگیخته و از آن استقبال شده است.
رئیس سازمان بازرسی کل کشور در تازه‌ترین اظهارات خود در جمع خبرنگاران، اظهار داشت که این نهاد نظارتی، بررسی قرارداد‌های فوتبالی با دستمزد‌های کلان و پرداخت‌های ارزی را در دستور کار قرار داده است، این اقدام در حالی انجام می‌شود که بسیاری از مردم و حتی برخی از کارشناسان ورزشی، سال‌هاست نسبت به نبود شفافیت مالی در باشگاه‌های فوتبال گلایه داشته‌اند و در نهایت این پرونده امروز روی میز قرار گرفت و این امید را در بین جامعه ورزش زنده کرد که شاید این‌بار، شاهد برخورد شدید با متخلفان و افراد فاسد در ورزش باشیم.
در حالی که فوتبال ایران از مشکلات بسیاری از جمله نبود زیر ساخت‌های استاندارد، بدهی و زیان انباشته و مسائلی از این دست رنج می‌برد، انتشار ارقام چند صد میلیاردی در قرارداد برخی بازیکنان و مربیان داخلی و خارجی که کیفیت بالایی هم ندارند، همه را نگران کرده است.
به زعم کارشناسان ورزشی و البته غیرورزشی، تمامی این اتفاقات و نابسامانی‌ها ناشی از عدم نظارت مؤثر، دقیق و مستمر و البته نبود مدیریت شفاف مالی نشات می‌گیرد. فوتبال در دنیای امروز، دیگر یک ورزش نیست و از آن به عنوان یک صنعت نام برده می‌شود. اگر تیم‌های حاشیه خلیج‌فارس هزینه‌های آنچنانی می‌کنند، اعتبار ورزش و نام کشورشان را تبلیغ کرده و با درخشش در لیگ‌ها و رویداد‌های مختلف، به نوعی این هزینه‌ها را جبران و البته سود‌های کلان هم می‌برند، اما این اتفاق در فوتبال ما مسیری خلاف جهت آب را طی کرده است. از یک سو هزینه می‌کنیم و از سویی دیگر نتیجه نمی‌گیریم و برای همین است که بسیاری از فوتبالی‌ها اعتقاد دارند این هزینه‌های بی‌حساب و کتاب، نه تنها کمکی به رشد فوتبال ما نکرده بلکه آن را در مسیر سراشیبی و سقوط قرار داده است.
فوتبال در ایران سال‌هاست جایگاهی فراتر از یک ورزش دارد، میدانی که با همه مشکلات اقتصادی و معیشتی بازهم خیل هواداران را به خود جلب کرده و آنها را به استادیوم‌ها می‌کشاند. در این فضا به دلیل عملکرد غیرقابل قبول ستاره‌هایی که با آب و تاب جذب شده‌اند، شاهد یک اتفاق ناخوشایند هستیم و آن این است که فاصله‌ای عمیق میان مردم و مستطیل سبز در حال شکل گرفتن است.
در این میان، ورود سازمان بازرسی می‌تواند به نوعی پاسخ به مطالبه عمومی برای عدالت و شفافیت تلقی شود. شفاف‌سازی در خصوص منابع مالی باشگاه‌ها و نحوه هزینه‌کرد بودجه‌های دولتی و البته کمک‌هایی که به اسم هواداران متمول به تیم‌ها می‌شود، گامی است که می‌تواند اعتماد از دست رفته میان مردم و فوتبال را تا حدودی جبران و بازسازی کند.
اگرچه اقدام سازمان بازرسی نقطه آغاز مهمی محسوب می‌شود، اما در آن سوی میدان نیز قدرت‌هایی وجود دارد که می‌تواند این مسیر را با چالش مواجه کرده و یا حتی آن را متوقف کند و این نگرانی در بین اهالی فوتبال و مردم دیده می‌شود. در سالی که لیگ برتر فوتبال ایران منتهی به جام‌جهانی است بدون شک حضور یک بازیکن در فلان تیم، مدت زمان بازی در ترکیب و اتفاقاتی از این دست می‌تواند طبعات و اثرات خود را داشته باشد و در این میان، دست خیلی‌ها در کار است و همین افراد هستند که نمی‌خواهند این پرونده به صفحه آخر برسد.
به عنوان یک رسانه از ورود سازمان بازرسی کل کشور به شدت استقبال کرده و آن را حرکتی رو به جلو می‌بینیم، اما به نظر می‌رسد این ورود به تنهایی کافی نیست و باید نهاد‌های دیگر نیز به کمک بیایند تا ورزش یکبار برای همیشه از لوس وجود متخلفان پاک شود. در این شرایط افکار عمومی انتظار دارد این‌بار، بررسی‌ها به نتایجی منجر شود که نه‌تنها با متخلفان برخورد قاطع صورت گیرد بلکه ساختار مالی و مدیریتی فوتبال ایران هم اصلاح شود تا فرصت برای تخلف ایجاد نگردد.
بررسی و شفافیت، برقراری عدالت و پاسخگویی به افکار عمومی، سه کلید واژه مهم در این پرونده به شمار می‌رود، همان افکار عمومی که هنوز منتظر اعلام اسامی متخلفان پرونده مارک ویلموتس معروف هستند. مسافری که آمد، چند وقتی بود و با دستی پُر رفت و ما ماندیم و افسوس پولی که بر باد رفت.
البته به نظر می‌رسد در این میان سازمان بازرسی تنها نباید به قرارداد‌های نجومی ورود کند، بحث اعزام به اردو‌های برون مرزی، نفراتی که در کنار تیم‌های رخت مسافرت بر تن می‌کنند، هزینه‌هایی که می‌شود و البته دست‌های پشت‌پرده‌ای که به نوعی منافع شخصی را به ملی ترجیح می‌دهد هم نیازمند بررسی و واکاوی است و امیدواریم به نتیجه برسد؛ و نکته آخر، بعد از بررسی و به نتیجه رسیدن این موضوع در فوتبال بد نیست سری به رشته‌های دیگر هم بزنید!