عصمت شریفی سده دکتری علوم ارتباطات، پژوهشگر اجتماعی و استاد دانشگاه در یادداشتی اختصاصی برای خبرگزاری آنا نوشت: استادان و کارمندان دانشگاه آزاد اسلامی این روزها نگاهشان به تصمیمات و سیاستهای رئیس جدید دانشگاه دوخته شده است؛ تصمیماتی که میتواند آغازگر فصل تازهای در ارتقای جایگاه علمی و بهبود شرایط معیشتی این مجموعه عظیم باشد.
هدف اصلی دانشگاه و آموزش عالی، تربیت نیروی انسانی کارآمد، پرورش اندیشه و خلاقیت و فراهمکردن بستری برای رشد علمی، فرهنگی و اخلاقی جامعه است.
دانشگاه آزاد اسلامی در چهار دهه گذشته، همواره در خط مقدم این مأموریت قرار داشته و با ایفای نقش بیبدیل خود در گسترش عدالت آموزشی و توسعه پایدار، به رکن مهم پیشرفت کشور تبدیل شده است.
برخی از برجستهترین دستاوردهای دانشگاه آزاد اسلامی عبارتند از: گستردهترین شبکه دانشگاهی غیردولتی در خاورمیانه با واحدهای فعال در سراسر کشور و حتی خارج از مرزها.
تربیت بیش از ۵ میلیون فارغالتحصیل که امروز در عرصههای علمی، صنعتی، فرهنگی و مدیریتی کشور و جهان نقشآفرینند.
ایجاد فرصت تحصیل برای میلیونها نفر در شهرها و مناطق کمتر برخوردار، بدون نیاز به مهاجرت به مراکز استان یا پایتخت.
ارائه مجموعهای متنوع از رشتههای تخصصی، از علوم انسانی تا علوم پزشکی، فنی و هنر.
راهاندازی آزمایشگاهها، مراکز تحقیقاتی، مدارس سمایی و شرکتهای دانشبنیان که بستر نوآوری و کارآفرینی را گسترش دادهاند.
با وجود این افتخارات، واقعیت تلخ این است که بسیاری از استادان و کارکنان این مجموعه، امروز با چالشهای جدی معیشتی روبهرو هستند و مقایسه حقوق و مزایای آنان با دریافتی شاغلان در صنایع بزرگ یا حتی بخشهای خدماتی فاقد تخصص، تفاوتی آشکار را نشان میدهد؛ تفاوتی که شأن دانشگاهیان را مخدوش و فشار روانی و اقتصادی قابلتوجهی بر آنان وارد کرده است.
نباید فراموش کرد که آرامش روحی و روانی نیروی انسانی دانشگاه، ارتباطی مستقیم با کیفیت آموزش و اثربخشی پژوهشها دارد. هنگامی که نگرانیهای معیشتی بر ذهن استاد یا کارمند سایه بیافکند، تمرکز، انگیزه و توان خلاقیت ناگزیر کاهش خواهد یافت و این امر، در نهایت بر کیفیت آموزش عالی و ماموریت اصلی دانشگاه تأثیر منفی میگذارد.
امروز انتظار خانواده بزرگ دانشگاه آزاد اسلامی از مدیران ارشد بهویژه در آغاز دوره مدیریتی جدید، آن است که «ترمیم اساسی معیشت» را بهعنوان اولویت فوری و راهبردی قرار دهند.
بیتردید، هرگونه جهش علمی، توسعه پژوهشی و ارتقای جایگاه دانشگاه در ردهبندیهای ملی و بینالمللی، بدون حمایت همهجانبه از سرمایه انسانی، در عمل با مانع روبهرو خواهد شد.
انتهای پیام/