اگرچه جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه پس از ۲ سال نسل‌کشی مداوم و مستمر به ایستگاه آتش‌بس رسید، اما جنگ این رژیم علیه خبرنگاران فراتر از مرز‌های غزه همچنان در جریان است.
رسانه‌های فلسطینی شنبه، ۱۹ مهر ۱۴۰۴ اعلام کردند که رژیم صهیونیستی تعطیلی دفتر شبکه الجزیره در رام‌الله در کرانه باختری را به مدت ۶ ماه دیگر تمدید کرد.
در عین حال، موریس تیدبال بینز، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد قتل‌های خودسرانه اعلام کرد که حمله مرگ‌بار رژیم صهیونیستی به خبرنگاران در جنوب لبنان در سال ۲۰۲۳ جنایت جنگی بوده است.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، تیدبال بینز روز گذشته اعلام کرد که حمله رژیم صهیونیستی به جنوب لبنان در ۱۳ اکتبر ۲۰۲۳ (۲۱ مهر ۱۴۰۲) که به کشته شدن عصام عبدالله، خبرنگار رویترز و جراحت شماری دیگر از اهالی رسانه ازجمله ۲ خبرنگار خبرگزاری فرانسه منجر شد، یک جنایت جنگی بوده است.
وی گفت: حمله به خبرنگاران در ۲ سال پیش یک حمله از پیش برنامه‌ریزی‌شده و هدفمند از سوی نیرو‌های اسرائیلی بود که به نظر من نقض آشکار حقوق بین‌الملل بشردوستانه و یک جنایت جنگی است.
تحقیقات مشترک خبرگزاری فرانسه با Airwars (سازمان غیردولتی که حمله‌ها به غیرنظامیان در شرایط درگیری را بررسی می‌کند) در مورد این حمله مرگ‌بار، به یک گلوله تانک ۱۲۰ میلی‌متری اشاره کرد که فقط توسط ارتش رژیم صهیونیستی استفاده می‌شود.
تحقیقات سازمان ملل نشان داد که قبل از حمله یادشده هیچ تبادل آتشی وجود نداشته است.
تیدبال-بینز تصریح کرد که ۳ خبرنگار دیگر در حمله اکتبر ۲۰۲۴ (مهر ۱۴۰۳) رژیم صهیونیستی به اقامتگاه خبرنگاران با علامت مشخصی که نمی‌توانست از دید نظامیان رژیم صهیونیستی پنهان مانده باشد، کشته شده بودند.
این در حالی است که جنگ ۲ ساله رژیم صهیونیستی علیه غزه این منطقه را به گورستان خبرنگاران تبدیل کرد و سبب شد سال ۲۰۲۴ مرگ‌بارترین سال برای اهالی رسانه باشد.
کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران CPJ در گزارش فوریه ۲۰۲۵ خود اعلام کرد که در سال ۲۰۲۴ خبرنگاران بیشتری در قیاس با هر سال دیگری در ۳ دهه گذشته که این کمیته ثبت سوابق را آغاز کرد، قتل‌عام شدند.
براساس گزارش یادشده دست‌کم ۱۲۴ خبرنگار و کارمند رسانه جان خود را در جنگ غزه از دست دادند؛ این رقم در قیاس با رکورد قبلی در سال ۲۰۰۷ که جان باختن ۱۱۳ خبرنگار در جریان جنگ آمریکا علیه عراق ثبت شد، فراتر رفت.
کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران اعلام کرد که تلفات سال ۲۰۲۴ نشان‌دهنده افزایش خطر‌هایی است که خبرنگاران در مناطق جنگی، به ویژه در غزه، با تشدید بمباران‌های رژیم صهیونیستی، با آن مواجه هستند.
خبرنگاران فلسطینی از زمان آغاز نسل‌کشی رژیم صهیونیستی علیه غزه، بهای سنگینی را برای انجام وظایف کاری خود پرداخته‌اند؛ آن‌ها هنگام گزارش، در خانه‌های خود و حتی هنگام تخلیه شهر‌ها به شهادت رسیدند و تمام اتاق‌های خبر در غزه به ویرانه تبدیل شده انند.
زیرساخت‌های مخابراتی در غزه نابود شده و ارتباطات را قطع کرده و گزارش‌دهی از غزه را تقریبا غیرممکن کرده است؛ ماه‌هاست که خبرنگاران فلسطینی تنها شاهدان جنگ بوده‌اند و در حالی که گرسنگی، محاصره و ترس را تحمل می‌کنند، جنایت‌ها را مستندسازی می‌کنند.
سازمان گزارشگران بدون مرز ۵ شکایت قانونی به دیوان بین‌المللی کیفری (ICC) ارائه کرده و از آن خواسته است تا جنایت‌های جنگی رژیم صهیونیستی علیه رسانه‌ها را بررسی کند.
این نهاد نظارتی اکنون خواستار صدور حکم بازداشت علیه مسئولان این جنایت‌ها است.
- بیشتر بخوانید:
- جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه؛ گورستانی برای قتل‌عام تاریخی خبرنگاران
- تداوم جنگ رژیم صهیونیستی علیه واقعیت؛ افزایش شمار شهدای خبرنگار غزه به ۲۵۲ نفر در روز جهانی خبر
- گزارش از میان آوار و شهادت زیر بمباران؛ تداوم جنایت خبرنگارکشی در غزه
نه جنگ جهانی دوم، نه جنگ آمریکا علیه ویتنام، نه جنگ این کشور علیه افغانستان یا عراق، بلکه هیچ جنگی در تاریخ مدرن به اندازه جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه برای خبرنگاران مرگ‌بار نبوده است؛ براساس بررسی پروژه هزینه‌های جنگ دانشگاه براون، تعداد خبرنگاران شهید غزه از مجموع تمام جنگ‌های بزرگ شامل خبرنگاران آمریکایی، از جنگ داخلی این کشور گرفته تا درگیری‌های پس از ۱۱ سپتامبر در افغانستان، بیشتر بوده است.
فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران تایید می‌کند که دست‌کم ۲۴۶ خبرنگار در سراسر منطقه جان خود را از دست داده‌اند که ۲۲۳ نفر از آن‌ها فقط در غزه بوده‌اند.
سازمان‌ها و نهاد‌های حقوق بشری تاکید دارند که این مرگ‌ومیر‌ها اتفاق‌های تصائفی نیستند، بلکه نتیجه یک کارزار عمدی برای ساکت کردن راویان جنایت‌ها هستند.
ایرن خان، گزارشگر ویژه آزادی بیان سازمان ملل، کارزار یادشده را تلاشی برای کشتن حقیقت و روایت نامید.
در حالی که در آموزش‌های خبرنگاری پیش از هر چیزی این شعار آموزش داده می‌شود که «هیچ داستانی ارزش جان انسان را ندارد»، خبرنگاران غزه ناچار به عبور از این قانون در نظرگرفته‌شده برای امنیت خبرنگاران شدند، زیرا توقف کار آن‌ها به معنای سکوت و پاک شدن شواهد و مستندات جنایت جنگی و نسل‌کشی است.
از سوی دیگر گزارشگران بدون مرز (RSF) اعلام کرده‌اند که آتش‌بس در غزه، پس از ۲ سال حمله‌های بی‌وقفه رژیم صهیونیستی، تاثیر چندانی بر تسکین زخم‌های عمیق وارده به خبرنگاران در این منطقه محاصره‌شده فلسطینی نداشته است.
رژیم صهیونیستی از اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ۱۴۰۲) تاکنون بیش از ۲۵۰ خبرنگار را قتل‌عام کرده است که تعداد قابل توجهی از قربانیان در میان متخصصانی هستند که تحت حمایت قوانین بین‌المللی قرار دارند.
بر اثر حمله رژیم صهیونیستی به خان‌یونس و شهر غزه در روز جمعه عکاس خبری تلویزیون ابوظبی هنگام مستندسازی پیامد‌های حمله در محله صبرا در شهر غزه مجروح شد.
جاناتان داغر، رئیس میز خاورمیانه گزارشگران بدون مرز، گفت: آرامش آتش‌بس در غزه نباید توجه را از وضعیت فاجعه‌باری که خبرنگاران با آن مواجه هستند، منحرف کند.
وی تاکید کرد: اگر مصونیت از مجازات برای این جنایت‌ها ادامه یابد، آن‌ها در غزه، فلسطین و دیگر نقاط جهان تکرار خواهند شد.
با وجود برقراری آتش‌بس، ورود مطبوعات خارجی به غزه همچنان ممنوع است؛ رژیم صهیونیستی از اکتبر ۲۰۲۳ دسترسی رسانه‌های خارجی را قطع و پوشش خبری داخلی را سانسور کرد؛ ضمن اینکه رسانه‌های مخالف جنگ را نیز ممنوع کرده است.
طرح صلح ادعایی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، در حالی که اجازه ورود برخی کمک‌های بشردوستانه به این منطقه محصور را می‌دهد، هیچ اشاره‌ای به دسترسی رسانه‌های بین‌المللی یا تخلیه امن خبرنگاران فلسطینی نمی‌کند.
قتل‌های عمدی خبرنگاران در غزه خشم عمومی را برانگیخته است، اما هیچ تغییری در وضعیت میدانی ایجاد نکرده است.
خانواده‌های خبرنگاران شهید که بسیاری از آن‌ها هنگام گزارش زنده یا اندکی پس از انتشار گزارش‌های انتقادی به شهادت رسیده‌اند، همچنان در سکوت سوگواری می‌کنند.
بسیاری از خبرنگاران با وجود آسیب، از دست دادن همکاران، خانه‌ها و عزیزانشان به کار خود ادامه می‌دهند.
گزارشگران بدون مرز هشدار می‌دهد که اگر اقدام فوری بین‌المللی برای محافظت از خبرنگاران باقی‌مانده انجام نشود، رسانه‌های غزه که از قبل هم ضعیف شده‌اند، ممکن است به‌طور کامل ناپدید شوند.
رئیس میز خاورمیانه گزارشگران بدون مرز، تصریح کرد: مسئله دیگر فقط بقا نیست، بلکه عدالت است؛ این صلح نیست.
انتهای پیام/