شناسهٔ خبر: 75258580 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: انتخاب | لینک خبر

آذر منصوری، رییس جبهه اصلاحات ایران در گفت‌و‌گو با «انتخاب»:

رادیکال‌ها اقلیت پرسروصدایی‌اند که سال‌هاست به تحمیل دیدگاه‌های خود بر اکثریت جامعه عادت کرده‌اند / اینها به یکی از موانع اصلی حل مشکلات کشور تبدیل شده‌اند / اینها حاضر نیستند واقعیت‌های جامعه را بپذیرند؛ می خواهند کشور را به سمت انسداد سیاسی و اجتماعی ببرند

آذر منصوری، رییس جبهه اصلاحات ایران درباره حمله رادیکال‌ها به محمدرضا باهنر نسبت به موضوع حجاب و پافشاری آنها بر اجرای لایحه حجاب گفت: این اقلیت پرسروصدا سال‌هاست که به تحمیل دیدگاه‌های خود بر اکثریت جامعه عادت کرده‌اند، بدون آن‌که کمترین تساهل یا رواداری نسبت به تنوع سبک زندگی مردم از خود نشان دهند. 

صاحب‌خبر -
رییس جبهه اصلاحات ایران با بیان اینکه رادیکال‌ها اقلیت پرسروصدایی‌اند که سال‌هاست به تحمیل دیدگاه‌های خود بر اکثریت جامعه عادت کرده‌اند افزود: اینها به یکی از موانع اصلی حل مشکلات کشور تبدیل شده‌اند.
 
آذر منصوری، رییس جبهه اصلاحات ایران در گفت و گو با «انتخاب» درباره حمله رادیکال‌ها به محمدرضا باهنر نسبت به موضوع حجاب و پافشاری آنها بر اجرای لایحه حجاب گفت: این اقلیت پرسروصدا سال‌هاست که به تحمیل دیدگاه‌های خود بر اکثریت جامعه عادت کرده‌اند، بدون آن‌که کمترین تساهل یا رواداری نسبت به تنوع سبک زندگی مردم از خود نشان دهند. 
 
وی افزود: اصرار بر تصویب و اجرای سفت‌وسخت لایحه عفاف و حجاب، آن هم در شرایطی که جامعه بارها نارضایتی خود را از این نوع دخالت‌های سخت‌گیرانه نشان داده، نه تنها به حل مسئله کمک نمی‌کند بلکه عملاً به نقض حقوق بنیادین شهروندان می‌انجامد. 
 
 آذر منصوری، رییس جبهه اصلاحات ایران در این باره تصریح کرد : این نوع نگاه، حجاب را از یک انتخاب اخلاقی یا فرهنگی به ابزاری برای کنترل اجتماعی و سیاسی تبدیل کرده است. نتیجه این فشارها هم‌اکنون در جامعه قابل مشاهده است؛ رشد اشکال مختلف مقاومت مدنی، بی‌اعتمادی روزافزون و تعمیق شکاف میان حاکمیت و ملت. این مسیر نه به تقویت ارزش‌ها منتهی می‌شود، نه به حفظ نظم، بلکه جامعه را در وضعیت تقابل دائمی قرار می‌دهد. 
 
منصوری ادامه داد: اگر دغدغه‌ای واقعی درباره حجاب وجود دارد، باید در فضای گفت‌وگوی آزاد و همراه با احترام به اختیار و کرامت انسانی مردم دنبال شود؛ نه از مسیر قانون‌گذاری‌های تنبیهی که جز دافعه بیشتر، حاصلی ندارد. 
 
وی درباره موضع کلی جبهه اصلاحات نسبت به این موضوع  افزود: ما برخورد با زنان بر سر مسأله حجاب را نه تنها شکست خورده می دانیم، بلکه اصرار بر آن را عاملی برای شکل گیری مقاومت مدنی پایدار و رو به تزاید علیه پوششی قلمداد می کنیم که زمانی برای اکثریت قریب به اتفاق مردم ارج گذاشته می شد. چه بسا مقایسه حجاب زنان ایران طی همه این سال ها به خصوص پیش و‌ پس از مرگ غم انگیز مهسا، گواهی بر شکست اصرار و اجبار است.
 
منصوری با اشاره به موضوع قانونی شدن صدور گواهینامه موتور سواری برای نوجوانان ۱۶ ساله در حالیکه صدور گواهینامه موتورسواری برای زنان هنوز قانونی نشده، بیان کرد: اینکه نوجوانان ۱۶ ساله، امکان دریافت گواهینامه موتورسواری پیدا کرده‌اند اما زنان همچنان از این حق اولیه محروم هستند، مصداق روشن تبعیض قانونی است؛ تبعیضی که هیچ توجیه عقلانی، شرعی یا اجتماعی ندارد. محروم کردن نیمی از جمعیت کشور از حقوق بدیهی خود، آن هم در حالی که قانون‌گذاران برای گروه‌های سنی خاص تسهیلات قائل می‌شوند، نشان می‌دهد مسئله نه امنیت و نه نظم اجتماعی، بلکه نگاه جنسیت‌زده‌ای است که متأسفانه هنوز در برخی ساختارهای تصمیم‌گیری ریشه دارد.
 
وی تصریح کرد : زنان ایرانی سال‌هاست که در عرصه‌های مختلف اجتماعی، علمی، اقتصادی و حتی ورزشی توانمندی‌های خود را اثبات کرده‌اند. اینکه همچنان از سوار شدن قانونی بر موتورسیکلت محروم باشند، نه تنها بی‌عدالتی است، بلکه نقض کرامت انسانی و حقوق شهروندی آنان محسوب می‌ شود.
 
 منصوری در اشاره به مشکلاتی که تندروها در شرایط فعلی برای کشور ایجاد کرده اند نیز گفت: به نظرم تندروها  امروز به یکی از موانع اصلی حل مشکلات کشور تبدیل شده‌اند. در شرایطی که مردم با بحران‌های اقتصادی، اجتماعی و بی‌اعتمادی گسترده روبه‌رو هستند، این جریان به‌جای پاسخ‌گویی به نیازهای واقعی جامعه، بر تحمیل سبک زندگی، محدود کردن آزادی‌ها و حذف صداهای مخالف و تنش زایی در سیاست خارجی پافشاری می‌کند. 
 
وی تاکید کرد: مشکل اصلی اینجاست که آنها حاضر نیستند واقعیت‌های جامعه را بپذیرند. آنها تصور می‌کنند با زور قانون، تهدید و فشار می‌توانند مردم را وادار به تبعیت از ارزش‌های مورد نظر خود کنند. در حالی‌که نتیجه این رویکرد، چیزی جز افزایش نارضایتی، بی‌اعتمادی و شکاف عمیق‌تر بین مردم و حاکمیت نیست. این نگاه انحصاری که فقط یک صدا و یک تفکر را مشروع می‌داند، کشور را به سمت انسداد سیاسی و اجتماعی می‌برد و مانع گفت‌وگو و اصلاحات ضروری می‌شود. ادامه این مسیر، خطرناک و پرهزینه است.