به گزارش ایرنا، «حسن حردان» در گزارشی تحلیلی از مرحله اول توافق آتش بس که امروز جمعه در روزنامه «البناء» لبنان منتشر شد، نوشت: این مرحله شامل آتش‌بس، آزادی تمام اسیران زنده اسرائیلی ( و تحویل بقایای برخی از اجساد اسیران اسرائیلی مُرده) در ازای آزادی اسیران فلسطینی، عقب‌نشینی جزئی نیروهای اشغالگر اسرائیلی از نوار غزه و ورود کمک‌های بشردوستانه به این منطقه می‌شود.
از دیدگاه فلسطینی‌ها، این مرحله از آتش بس برخی خواسته‌های اساسی آنها را به شرح زیر برآورده می کند:
۱- آتش‌بس: جنگ نسل‌کشی اسرائیل علیه مردم فلسطین متوقف و فلسطینی‌های غزه فرصتی برای استراحت مورد نیاز و ارزیابی خسارات و احیای شرایط اولیه انسانی می یابند.
۲- تبادل اسرا: تعداد زیادی از اسرای فلسطینی، از جمله آنهایی که دوران محکومیت طولانی دارند، آزاد خواهند شد. این یک پیروزی اخلاقی و یک مطالبه مردمیِ محوری است. این امر همچنین دستاوردی برای مقاومت است که از روز اول جنگ تأکید کرد که اسرا جز از طریق قرارداد تبادل اسرا آزاد نخواهند شد.
۳. ورود کمک‌ها: ورود مقادیر زیادی کمک‌های بشردوستانه و امدادی و سوخت - که برای کاهش فاجعه انسانی در نوار غزه حیاتی است- تضمین شد.
۴- عقب‌نشینی جزئی نیروهای اشغالگر اسرائیل: عقب‌نشینی نیروهای اشغالگر از برخی مناطق یا به خطوط مورد توافق در مرحله اول آتش بس که حضور نظامی مستقیم اسرائیل را کاهش می‌دهد، صورت می گیرد.
۵ - به رسمیت شناختن نقش مقاومت: رسیدن به توافق با مقاومت، چه مستقیم و چه غیرمستقیم، نشان دهنده به رسمیت شناختن ضمنی نقش آن در مذاکره بر سر شروط پایان دادن به جنگ و اعتراف به شکست در از بین بردن آن است.
در مقابل، رژیم اسرائیل فقط توانست آزادی همه اسیران زنده و مرده صهیونیست را از طریق مرحله اول توافق بدست آورد و فشار داخلی و بین المللی بر کابینه خود را کاهش دهد.
اما اسرائیل در دستیابی به اهداف راهبردی خود چه در جنگ و چه در مرحله اول توافق آتش بس شکست خورد.
«بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم اسرائیل اهداف اعلامی خود از جنگ را به شرح زیر بیان کرد اما در رسیدن به آن ناکام ماند:
۱- از بین بردن مقاومت (به ویژه حماس) : توانمندیهای رزمندگان مقاومت که هرگز از حمله به نیروهای اشغالگر و وارد کردن خسارات سنگین به آنها دست نکشیده اند، از بین نرفته است و برای دستیابی به توافق آتش بس با مقاومت مذاکره شد. یکی از بندهای مطرح، خلع سلاح تدریجی مقاومت در مراحل بعدی (توافق آتش بس) است و این امر نشان می‌دهد که اسرائیل نتوانسته است از طریق نظامی به این هدف خود برسد. با این حال، این بند مورد اعتراض مقاومت است و آن را به دستیابی به حقوق ملی ملت فلسطین بویژه تأسیس کشور فلسطین و بازگشت پناهندگان فلسطینی مرتبط دانسته است. بنابراین، این موضوع همچنان مورد بحث و اختلاف خواهد بود.
۲- تخریب تونل‌ها و توانمندیهای نظامی مقاومت: اکثر تونل‌های مقاومت تخریب نشده‌اند و این توافق، نابودی توانمندیهای نظامی باقی‌مانده مقاومت را تضمین نمی‌کند.
۳- آزادکردن اسیران صهیونیست از طریق زور و قدرت نظامی: اسیران صهیونیست از طریق یک توافق و در مقابل آزادی اسیران فلسطینی آزاد می شوند و نه از طریق عملیات نظامی و اعمال زور. این درحالی است که نتانیاهو قبلا وعده داده بود که آنها را بدون هزینه قابل توجهی باز خواهد گرداند.
۳- تغییر وضعیت نوار غزه (مرحله پسا جنگ) : مسئله مربوط به مرحله «پسا جنگ» هنوز حل نشده است، زیرا اختلافات اساسی در مورد اینکه چه کسی غزه را اداره خواهد کرد و نیز ساختار نیروی امنیتی آن همچنان پابرجاست. این مسئله به مراحل بعدی طرح آتش بس موکول شده است و آینده غزه را نامعلوم نگه می دارد و آن را به طور قطعی در اختیار اسرائیل قرار نمی‌دهد. در همین حال، مقاومت هرگونه بحث در مورد این موضوع را به تصمیم ملی فلسطین و چشم‌اندازهای راه‌حل‌های مسئله فلسطین مرتبط می‌داند.
خلاصه اینکه، مرحله اول آتش بس را می‌توان به عنوان یک قرارداد مبادله اسیران، ورود کمک‌های بشردوستانه و آتش‌بس نامحدود برای پایان دادن به جنگ در نظر گرفت. هدف اسرائیل برای بازگرداندن اسرای خود محقق شد اما رژیم اسرائیل نتوانست به اهداف راهبردی نتانیاهو یعنی «پیروزی مطلق» دست یابد، زیرا مقاومت از بین نرفت یا توانایی‌های آن به طور کامل نابود نشد و اسرا از طریق مذاکره و نه از طریق قدرت نظامی مطلق بازگردانده شدند.
این امر بی شک، شکست قطعی جنگ نسل کشی اسرائیل در نتیجه پایداری اسطوره‌ای مردم فلسطین و مقاومت شجاعانه آنها با حمایت نیروهای محور مقاومت در ایران، لبنان، یمن و عراق و انتفاضه مردمی جهانی به ویژه در کشورهای غربی است که رژیم اشغالگر "اسرائیل" را در انزوای بین‌المللی بی‌سابقه‌ای قرار داد و بازتاب آن در خروج اکثر هیات‌های بین‌المللی از سالن سازمان ملل متحد به محض ورود نتانیاهو برای ایراد سخنرانی، دیده شد