ابراهیم قاسمپور در گفتوگو با خبرگزاری آنا، در خصوص دیدار دوستانه ایران و روسیه اظهار داشت: تیم ملی سالیان سال است که با چنین مشکلاتی در برگزاری بازیهای تدارکاتی و برنامهریزی برای فیفادیها مواجه بوده است. این مسئله هم ریشه در مشکلات مالی دارد، هم در مسائل سیاسی و هم در ضعف مدیریت کلان فوتبال کشور. متأسفانه مدیران ما نمیتوانند برای تیم ملی بازیهای تدارکاتی باکیفیت، جدی و مفید تدارک ببینند. بازی با تیمهای ملی روسیه و تانزانیا به نظر من دستاورد قابلتوجه و چندانی برای تیم ملی نخواهد داشت. البته همانطور که لنگه کفش در بیابان نعمت است، این دو بازی هم حکم همان لنگه کفش را دارند. ما تا زمانی که مقابل تیمهای قدرتمند دنیا قرار نگیریم و به فشار وارد نشود، نقاط ضعف خود را در خط دفاع، دروازهبان، خط هافبک و حمله بهدرستی نخواهیم شناخت. تیم باید زیر فشار حریفان قوی قرار گیرد تا مشکلات آشکار شود و بتوان برای رفع آنها برنامهریزی کرد. مشکل این است که در حال حاضر تیمهای مطرح دنیا یا تمایلی ندارند با ما بازی کنند یا به دلایل مختلف سیاسی و فنی از این کار پرهیز میکنند و این مشکل سالهاست که در فوتبال ما وجود دارد و هنوز هم ادامه دارد.
با این شرایط به صعود در جام جهانی 48 تیمی هم ناامیدیم
او در خصوص پیشبینیاش از عملکرد تیم ملی در جام جهانی آمریکا گفت: وقتی جام جهانی ۴۸ تیمی برگزار میشود، طبیعتا کیفیت جام جهانی پایین میآید. از نظر من مسئولان رده بالای فیفا به دنبال تجارت هستند و این افزایش هم به همین دلیل است. وقتی جام جهانی 48 تیمی شده است، شانس تیمهایی مانند ما برای صعود از مرحله گروهی افزایش مییابد و اگر صعود هم کنیم دستاورد بزرگی نیست چرا که تیمها افزایش پیدا کردند.متأسفانه عملکرد اخیر تیم ملی در رقابتهای اخیر امید چندانی به آینده نمیدهد و حتی در همین شرایط نیز احتمال موفقیت و صعود به مرحله بعدی پایین است. متاسفانه شرایط تیم ملی و فوتبال ایران خوب نیست.
هر کسی سرمربی تیم ملی باشد، منتقدینی دارد
وی در مورد دعوت از علیرضا جهانبخش به تیم ملی گفت: این هم یکی از ایرادهاست، البته علیرضا جهانبخش از نظر اخلاقی و فنی قابل احترام است اما اگر بازیکن دیگری هم در چنین شرایطی قرار میگرفت دعوت میشد؟ با این حال باید بپذیریم که انتخاب بازیکن در فوتبال کاملا سلیقهای است. هر مربی بر اساس تفکرات و سیستم تاکتیکی خود بازیکنانش را برمیگزیند. من هم اگر جای قلعهنویی بودم یا هر مربی دیگری هم بود، باز هم عدهای منتقد پیدا میشدند. در نهایت، مسئولیت نتایج تیم ملی بر عهده کادر فنی است و باید به تصمیم آنها احترام گذاشت تا ببینیم در آینده چه نتیجهای حاصل میشود.
مشکل بزرگ فوتبال ایران هزینههای زیاد بدون دستاورد است
قاسمپور در مورد برگزاری شش هفته از لیگ برتر و ارزیابیاش در این هفتهها گفت: وضعیت لیگ برتر ما کاملا با شرایط تیم ملی مرتبط است. وقتی لیگ پویایی نداشته باشیم و کیفیت فنی تیمها پایین باشد، نتیجهاش در تیم ملی هم دیده میشود. اکثر بازیها با نتایج ۱-۱ یا ۰-۰ تمام میشود. تیمهای بزرگ و پرهزینهای مانند پرسپولیس، استقلال، سپاهان و فولاد هم نمایش چندان باکیفیتی ندارند. بیشتر تیمها برای گلزدن تاکتیک مشخصی ندارند بیشتر به بازی تدافعی و بهرهبرداری از اشتباهات حریف متکیاند. تیمهایی مثل پرسپولیس یا استقلال با وجود هزینههای سنگین و بازیکنان مطرح، هنوز کیفیت قابلقبولی ارائه نمیدهند و از بازیکنان جوان هم کمتر استفاده میکنند. مشکل بزرگ فوتبال ما همین تیمها هستند که هزینههای سنگین میکنند و جوانگرایی نمیکنند. این موضوع به تیم ملی هم لطمه میزند، چون پشتوانه اصلی تیم ملی همین لیگ است. متأسفانه مربیان باشگاهی به دلیل نگرانی از موقعیت شغلی خود، جسارت جوانگرایی ندارند و ترجیح میدهند از بازیکنان باتجربه و بعضا تمامشده استفاده کنند. همین روند باعث شده تیم ملی هم از بازیکنان بیانگیزه تشکیل شود و شرایط نابسامان فعلی را داشته باشد.
بهزودی به کشوری درجه سه در آسیا تبدیل میشویم
او در مورد روند آینده فوتبال ایران گفنت: کمکم در حال تبدیل شدن به تیمی درجه دو در آسیا هستیم. وقتی مقابل تیمی مثل ازبکستان نمیتوانیم پیروز شویم و نتایجمان برابر تیمهای آسیایی دیگر هم ضعیف است و بازی قابلقبولی انجام نمیدهیم، مشخص است که شرایط رو به عقب است. علت اصلی این وضعیت، مدیریت ناکارآمد در رأس فوتبال کشور است. مدیرانی که سالهاست در این سمتها حضور دارند اما هیچ دستاوردی نداشتهاند. باشگاههای ما صرفا هزینهمحورند، هیچ برنامهریزی برای تیمهای پایه ندارند و زیرساختها هم بسیار ضعیف است. زمینهای تمرین و امکانات فوتبال ما در شرایط نامطلوبی قرار دارد. شرایط چمن لیگ برتر را میبینید، من سالها پیش در امارات بازی میکردم، حتی در آن زمان امکانات امارات از وضعیت فعلی ما بهتر بود. طبیعی است که آنها پیشرفت کنند و ما درجا بزنیم یا پسرفت داشته باشیم.
انتهای پیام/