به گزارش خبرگزاری حوزه، جلسه هفتگی درس اخلاق حضرت آیت‌الله جوادی آملی، در مسجد اعظم قم با حضور اقشار مختلف مردم برگزار شد.

حضرت آیت الله جوادی آملی در ادامه شرح کلمات قصار امیرالمؤمنین علیه‌السلام در نهج البلاغه، درباره ارزش سخن و سکوت اظهار داشتند: حضرت در حکمت ۱۸۲ نهج البلاغه فرمودند: «لَا خَیْرَ فِی الصَّمْتِ عَنِ الْحُکْمِ، کَمَا أَنَّهُ لَا خَیْرَ فِی الْقَوْلِ بِالْجَهْل» آنجا که باید سخنِ حکیمانه گفته شود، خیری در سکوت نیست، همان‌گونه که سخن جاهلانه نیز خیر ندارد. در جایی که باید حق را گفت، سکوت جایز نیست.

ایشان افزودند: قرآن کریم در جایی ساکت است و در جایی ناطق، اما هر دو حق است؛ قرآن آنجا که ساکت است به حق ساکت است و آنجا که گویاست، به حق گویاست، پیامبر گرامی اسلام و اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام نیز چنین‌اند؛ آنان قرآن زنده‌اند. سخنشان حق است و سکوتشان نیز حق.

حضرت آیت‌الله جوادی آملی گفتند: یکی از برجسته‌ترین صفات پیامبر آن بود که سخنش بیان بود و سکوتش زبان «کَلاَمُهُ بَیاَنٌ وَ صَمْتُهُ لِسَانٌ»؛ یعنی هم کلام شان و هم سکوتشان حق است و در کلام و سکوتشان پیام و هدایت نهفته است. این معصومین (علیهم السلام) قرآنی زندگی می‌کنند و حیات این‌ها حیات قرآنی است و تمام شئون اینها حق است، چرا ما اینچنین نباشیم؟! ما نیز باید بکوشیم تا رفتار، گفتار و سکوت‌مان قرآنی و حق‌مدار باشد.

معظم له بیان داشتند: حضرت زینب علیهاالسلام با سوگندی جدی و آگاهانه و با یقین فرمود: «فوالله لا تمحُو ذکرنا و لا تُمیتُ وَحْیَنا»؛ به خدا سوگند، شما نمی‌توانید ذکر ما را محو کنید و وحی ما را از میان ببرید. آن روز هیچ سخنی از اربعین و آیین‌های عزاداری نبود، اما حقیقتی که زینب کبری علیهاالسلام از آن سخن گفت، حقیقتی جاودان است؛ چون حق، زنده است و هرگز از میان نمی‌رود. همان‌گونه که قرآن کریم زنده و جاودانه است و از بین رفتنی نیست، اهل‌بیت نیز سراسر حق‌اند.

ایشان افزودند: راه وحی و اهل‌وحی باز است؛ از ما توقع ندارند همانند آنان باشیم، اما می‌توانیم شاگرد آن مکتب شویم. بهترین راه این است که خود را بسنجیم؛ اگر به مقامات علمی و عملی والا رسیدیم، شکرگزار باشیم و اگر نقصی داریم، درصدد جبران آن برآییم.

حضرت آیت‌الله جوادی آملی در پایان با دعا برای عزت اسلام و مسلمین گفتند: امیدواریم خدای سبحان، جهان اسلام، نظام اسلامی، مردم مظلوم غزه و مسلمانان گرفتار را در سایه قرآن و عترت، به عزت و شکوه برساند.