حمید نصیری در گفتوگو با خبرنگا ایمنا با اشاره به اهمیت آموزش نظم و مسئولیتپذیری به کودکان اظهار کرد: برای کودکان ار از همان ابتدای کودکی نقشهایی در خانواده تالیف میشود، وقتی پدر و مادر تلاش میکنند که کودک آنها رشد پیدا کند، با گذشت زمان انتظار دارند که در دروههای بعدی زندگی بتواند مسئولیتهایی را به عنوان زن خانهدار یا شاغل، مرد خانواده، بردار و خواهر داشته باشد یا به عنوان یک عضوی از جامعه بتواند حل مسئله کند و بتواند بر مشکلات زندگی خودش غلبه پیدا کند.
وی افزود: کودک در همان روزهای اول تولد که به دنیا می آید، نیاز شدید به مراقبت والدین دارد و باید کودک با گذر زمان به جایی برسد که در آینده بتواند نقش مراقبتکنندگی از دیگران را پیدا کند، زیرا به میزانی که فرزندان در دوره بزرگسالی بتوانند از دیگران مراقبت کنند، در واقع فرایند رشد دوران کودکیآنها به خوبی طی شده است.
لزوم رشد همهجانبه کودکان برای ایجاد سلامت و شکوفایی جامعه
عضو انجمن روانشناسی بالینی ایران تصریح کرد: یک انسان سالم انسانی است که قدرت مراقبت از دیگران را دارد و این مراقبت شامل مراقبت فیزیکی، مراقبت از احساسات و نظر دیگران، مراقبت از ارزشهای دیگران و جامعه و مراقبت از محیط زیست و داشتههایی است که در آینده به نسلهای دیگر منتقل خواهد شد.
وی خاطرنشان کرد: بزرگترین مشکلی که ما در جامعه انسانی با آن مواجه هستیم این است که معمولاً با انسانهایی روبهرو میشویم که قدرت مراقبت کردن ندارند و بخشی از این مراقبت مربوط به خود انسان است که شامل مراقبت از ارزشها، احساسات، افکار و سلامتی خود افراد میشود و بسیاری از خانوادهها به دنبال این هستند که کودکانی را رشد دهند که برای فردای جامعه بتوانند سلامت و شکوفایی ایجاد کنند.
نصیری اضافه کرد: مراقبت کردن یعنی تغییر مثبت دادن و بهبود بخشیدن است و انسان عاشق کسی است که قدرت مراقبت بیشتری دارد، اگر والدین عاشق کودکان خود هستن، د باید سوال شود که تا چه اندازه از کودکان خود مراقبت می کنند و این شیوه مراقبت کردن موجب می شود که در آینده آنها وابسته به خانواده باشند یا می توانند از خودشان در اجتماع مراقبت و حمایت کنند؟
مشاور خانواده و روانشناس گفت: به والدین توصیه میشود که در مراقبت از فرزندان با لحن سرزنشکننده با آنها صحبت نکنند و لحن کلام و نوع گفتار آنها به گونهای باشد که حاوی نوزاش، زمزمه محبت، احترام و ارزشمند دانستن کودکان باشد، در واقع جریان روابط والدین با کودکان بسیار مهم است و باید پدر و مادر سعی کنند که الگوی رابطه آنها با کودکان ارزشمندسازی، نوازش، محبت و احترام باشد.
وی عنوان کرد: پدر و مادر باید با کودکان با زبان خودشان صحبت کنند و حتماً خانواده به یاد داشته باشند کودکان دوست دارند وسایل و اسباب بازیها را در خانه پخش کرده و بازی کنند و دوست ندارند که وسایلی را ریخت و پاش کردند خودشان جمع کنند و باید خانواده به آنها جمع کردن وسایل را یاد دهند.
تشویق کردن کودکان به انجام کار مثبت نتیجهبخش است
عضو انجمن روانشناسی بالینی ایران ادامه داد: پدر و مادر باید موقع انجام کار مثبت کودک را بسیار مورد تحسین و تشویق قرار دهند تا به انجام این کار در آینده ترغیب شود، به دلیل اینکه می فهمند با انجام اینکار موجب شادی والدین می شوند. خانواده باید بدانند سرزنش کردن کودکان به طور مداوم نتیجهبخش نیست و تشویق کردن کودکان در انجام یک کار مثبت نتیجه بخش است.
وی تاکید کرد: اگر والدین می خواهد که خطاهای کودکان از بین برود نباید به طور مرتب او را جریمه کنند و باید بدانند جریمه کردن کودکان آخرین روش تنبیه کردن آنها برای نتیجه گیری است، باید والدین سعی کنند در مواقعی که کودکان کارهای مورد انتظارشان را انجام می دهند، آنها را بسیار مورد تشویق قرار دهند و اگر کارهای مورد انتظارشان را هم انجام ندادند، در این شرایط والدین نباید زیاد حساس شوند و بهتر است که کودکان را زیاد تنبیه و جریمه نکنند تا رابطه والدین با کودک شان بهینه و با احترام باشد.
نصیری در خصوص اینکه باید والدین برای داشتن روابط بهینه با کودکان اصولی را مد نظر داشته باشد، عنوان کرد: پدر و مادر باید سعی کنند مانند یک فرد بالغ برای انجام کارهایشان اندیشه کنند و خودشان را در مقام کودکان قرار ندهند و با آنها لجبازی نکنند، در این مواقع باید به فرزندان خود آموزش دهند و روشهای درست را به کار ببرند، همچنین باید پدر و مادر بدانند که همیشه اصلاح رفتار در رابطه خوب والدین با کودکان شکل می گیرد.
وی تصریح کرد: اگر والدین از انجام کارهای اشتباه کودکان زود عصبانی شده و واکنش منفی نشان دهند، این روند باعث می شود که رابطه خوب و بهینه آنها با کودکان از بین برود، باید پدر و مادر سعی کنند فلسفه انجام کارهای درست، داشتن نظم و مسئولیتپذیری را به کودکان توضیح دهند و برای آنها انگیزه ایجاد کنند تا اهمیت انجام این کارها را بفهمند و زمانی که کودکان به خواسته والدین توجه می کنند، باید آنها را بسیار مورد تشویق قرار دهند.