به گزارش خبرگزاری آنا، بحران آب تهران دیگر یک مسئله زیست‌محیطی صرف نیست، بلکه مستقیماً امنیت زندگی روزمره شهروندان را تهدید می‌کند؛ پس از پنج سال خشکسالی متوالی، ذخایر سد‌های پنج‌گانه به کف بحرانی رسیده و این وضعیت زنگ خطری جدی برای تنش‌های اجتماعی آتی است، چرا که تداوم این روند می‌تواند زمینه‌ساز اجرای سهمیه‌بندی‌های سخت و کاهش کیفیت زندگی شهری باشد. 

در کنار این تهدید اجتماعی، هزینه اقتصادی خشکسالی نیز سنگین است؛ برآورد اولیه خسارات وارده به بخش کشاورزی حومه و همچنین صنایعی که وابستگی شدیدی به تأمین پایدار آب دارند، نشان‌دهنده نیاز به مداخله فوری دولت برای جلوگیری از رکود در این بخش‌ها است و لزوم سرمایه‌گذاری فوری در زیرساخت‌های مدیریت مصرف و جلوگیری از هدررفت آب حیاتی است.

راهبرد‌های خروج از این بحران نیازمند تغییر پارادایم مصرف است؛ ما باید از رویکرد منفعلانه مدیریت تقاضا فاصله گرفته و به سمت فرهنگ‌سازی اجباری برای کاهش مصرف آب شرب حرکت کنیم، این امر مستلزم اجرای سریع طرح‌های جدی بازچرخانی آب و استفاده از منابع جایگزین، مانند تصفیه پساب‌ها، برای مصارف غیرشرب مانند آبیاری فضای سبز و مصارف صنعتی است تا فشار از روی منابع اصلی تأمین آب پایتخت برداشته شود.

پس از پنج سال پیاپی کم‌بارشی، پاییز امسال وخامت منابع آبی کشور، به‌ویژه در استان تهران، را به شکلی عریان آشکار ساخته است. وضعیت به‌قدری نگران‌کننده است که می‌توان گفت سد‌های پنج‌گانه تهران به معنای واقعی کلمه «به گل نشسته‌اند». این سد‌ها که تأمین‌کننده حدود ۹۰ درصد آب شرب پایتخت هستند، در مجموع تنها ۲۴۴ میلیون متر مکعب پرشدگی دارند؛ رقمی که در مقایسه با ۴۷۱ میلیون متر مکعب مشابه سال گذشته، عملاً به نصف رسیده است و نشان‌دهنده یک زنگ خطر جدی است.

شکاف ۹۰ میلیونی در طالقان و افت فاجعه‌بار امیرکبیر

بررسی وضعیت تک‌تک سدها، عمق بحران را نمایان می‌سازد. تنها سد طالقان وضعیت «نسبتاً مناسبی» دارد، اما همین سد نیز کاهش ۹۰ میلیون متر مکعبی نسبت به سال گذشته را تجربه کرده و اکنون با ۱۶۶ میلیون متر مکعب، تنها ۴۰ درصد ظرفیت خود را پر کرده است. وضعیت سایر سد‌ها به مراتب وخیم‌تر است؛ سد امیرکبیر با رسیدن به تنها ۲۴ میلیون متر مکعب، به یک چهارم ظرفیت سال گذشته خود سقوط کرده و ۱۴ درصد پرشدگی دارد. سد لار وضعیت بحرانی‌تری داشته و تنها با ۱۹ میلیون متر مکعب، ۲ درصد ظرفیت خود را حفظ کرده است. سد‌های لتیان و ماملو نیز هر کدام با ۱۹ و ۱۶ میلیون متر مکعب پرشدگی، تقریباً نیمی از ذخایر آبی خود را در مقایسه با سال گذشته از دست داده‌اند.

مدیریت مصرف و محدودیت‌های جدی در راه است

به گزارش آنا، خشکسالی‌های مداوم، کاهش شدید بارش‌ها و فشار مضاعف ناشی از برداشت‌های شرب و کشاورزی، منابع آبی را تحت فشار بی‌سابقه‌ای قرار داده است. کارشناسان حوزه آب به‌صراحت هشدار می‌دهند که در صورت عدم بارش‌های مؤثر و کافی در پاییز و زمستان پیش‌رو، اعمال محدودیت‌های جدی بر مصرف آب و مدیریت قاطعانه منابع، اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.