ملکه ویکتوریا: «او دستم را گرفت، به لبانش برد و من نیز به او سلام دادم. در ناهار رسمی در تالار اُک، شاه کاملا رفتاری شایسته داشت؛ از غذای گوشتی و قاشق و چنگال‌های ناآشنا پرهیز کرد.»
به گزارش خبرآنلاین، دیدارهای رسمی (دولتی) از بریتانیا در بیش از یک قرن گذشته تقریبا همیشه طبق الگویی ثابت برگزار شده‌اند... ورود رسمی به لندن، حرکت در رژه کالسکه‌ها، عکس‌های رسمی، تبادل هدایا و ضیافت شام دولتی. اما همیشه به این شکل نبوده است. در دوران ۴۰ ساله بیوگی ملکه ویکتوریا [۱۹۰۱-۱۸۳۷] اوضاع کمی از روال خارج شد. ملکه حاضر نمی‌شد در هیچ رویدادی جز حداقلِ ممکن شرکت کند و وظیفه پذیرایی و مهمان‌نوازی بر دوش شاهزاده ولز یا دیگر اعضای خاندان سلطنتی می‌افتاد.
روسای کشور همچنان در کاخ باکینگهام اقامت می‌کردند که با نبودِ مالک در محل، برای مدتی به چیزی شبیه یک مهمانخانه مجلل (مثل Airbnb امروزی) تبدیل می‌شد.
برای دیدار با ویکتوریا، مهمانان باید او را در عمارت دیگری که آن زمان پناه گرفته بود پیدا می‌کردند؛ اگر خوش‌شانس بودند در ویندسور، وگرنه در عمارت اوزبورن در جزیره وایت یا قلعه بالمورال در ارتفاعات اسکاتلند.
