گروه مخالف ما در مجلس از تعدادی نمایندگان که دارای مغز تجارتی بودند، سیاستمداران و بازرگانان از جمله سودجویان سابق، انحصارطلبان و استعمارگران الهام می‌گرفت. برنامه‌ی مالیاتی و فعالیتهای اقتصادی ما دشمنی تعدادی از مالکان عمده و تجار کم و بیش متنفذ را برانگیخته بود. به ما گزارش داده شد که این اشخاص پولهای زیادی برای مبارزه با هیئت خرج کرده‌اند. بدنبال آنان انگلهای اقتصادی از انواع مختلف قرار داشتند؛ همچنین تعدادی از نمایندگان مجلس که از نقطه نظر سیاسی و منافع شخصی با خودمان دشمن ساخته بودیم _ کسانی که می خواستند به عنوان دلال مشاغل دولتی و اخذ امتیازات عمل کنند و مایل بودند «دستگاههای» ایالتی خود را حفظ نمایند. 

 

محتکران بزرگ و کوچک پروانه برای دزدی می خواستند و حریصانه و بی تابانه به ذخیره گندم، قند و شکر، چای، قماش و لاستیک ما می نگریستند. دار و دسته نظامی خواستار تخصیص بودجه بیشتری به ارتش بود. سیاستمداران حرفه ای که به تناوب پستهای کابینه را اشغال می‌کردند، در بیشتر موارد غیر صمیمی و گاهی علناً دشمن بودند زیرا نظارت ما بر هزینه ها و کارمندان آنان را از آزادی عمل کاملی که برای پیش برد نقشه های خوب و بدشان داشتند محروم می ساخت. در میان مخالفان ما تعدادی اشخاص صمیمی و با حسن نیت نیز وجود داشتند که گاهی در اثر تبلیغات گمراه می شدند و گاهی تحت تأثیر عوامفریبی ضد بیگانه و ناسیونالیستی یا ترس بیجا از دیکتاتوری قرار میگرفتند و در بعضی موارد از کاستیهای موجود در پاره ای از بخشهای کار ما یا اوضاع درهم و برهم که من و دستیارانم درگیر شده بودیم نتیجه گیریهای صادقانه و کمی کوته بینانه می‌کردند.