به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، صادق صادق پور اقدم، دبیر اجرایی کمیته ملی اسکان بشر، امروز در مراسم روز جهانی اسکان بشر "پاسخ به بحرانهای شهری" با اشاره به تحولات گسترده در روند شهری شدن و شهرنشینی در آغاز سده جدید، تأکید کرد: با رشد مقیاس و پیچیدگی مسائل و موضوعات شهری، ضرورت تغییر رویکرد نسبت به توسعه شهری بیش از پیش احساس میشود. انتخاب موضوع روز جهانی اسکان بشر در سال ۲۰۲۵ با عنوان "پاسخ به بحرانهای شهری" به ما یادآوری میکند که گذار از نگاه کالبدی صرف به شهر، یک ضرورت است نه یک شعار.
وی افزود:پرداختن به شهرها نیازمند رویکردی است که به پدیده شهر و شهرنشینی به عنوان موجودی متشکل از عوامل درهمتنیدهای از فرصتها و چالشها نگریسته شود. تمرکز موضوع روز جهانی اسکان بشر در سال ۲۰۲۵ بر بحرانها، به روشنی نشان میدهد که بلایایی که شهرها و سکونتگاههای انسانی را تحت تأثیر قرار میدهند، به ویژه بلایای ناشی از عوامل طبیعی، شاید سریعتر از پیشبینیها دامنگیر سکونتگاههای ما شدهاند و منجر به بروز بحرانهایی شدهاند که بعضاً از نظر مقیاس و پیچیدگی، بیسابقه بوده و اثرات مخربی در پی داشتهاند.
دبیر اجرایی کمیته ملی اسکان بشر، با برشمردن برخی از این بحرانها ادامه داد:زلزله، سیل، فرونشست زمین، طوفانهای شدید، خشکسالی، آتشسوزی جنگلها و برخی دیگر از بحرانهای ناشی از تغییرات اقلیمی که در بخشی از آنها، فعالیتهای انسانی نیز نقش داشتهاند، در کنار منازعات و درگیریها، میلیونها نفر را آواره کرده و به سمت نقاط پرجمعیت شهری یا سکونتگاههای غیررسمی سوق دادهاند. این شرایط، تابآوری ما را به چالش کشیده است.
صادقپور اقدام با طرح این پرسش که «آیا باید منتظر وقوع این بحرانها ماند؟»، خاطرنشان کرد:آیا در صورت وقوع، باید با اقداماتی تکبعدی و نکتهای به مقابله با آنها پرداخت؟ یا آنکه بهعنوان مدیران شهری، متخصصان و شهروندان، با پیشنگری، دوراندیشی و اتخاذ رویکردی یکپارچه و هماهنگ، در راستای افزایش تابآوری و ایجاد سازگاری، به مقابله با این بحرانها پرداخت؟
وی تأکید کرد:بدون تردید، در مواجهه با بحرانها، همه ما مسئولیتی مشترک داریم؛ مسئولیتی که ما را به سوی هدفی مشترک سوق میدهد. این مسئولیت متوجه یکایک ما در بخشهای دولتی، دانشگاهها، مراکز پژوهشی، سازمانهای غیردولتی و مردمنهاد، بخش خصوصی و جوامع محلی است. از رهگذر همکاری مشترک و همافزایی، پاسخ به بحرانها در شهرها و سکونتگاهها میتواند جامع، پیشگیرانه و پایدار باشد.
دبیر اجرایی کمیته ملی اسکان بشر، با بیان اینکه «جهان امروز از این اصل آگاه است که شهر، بستر راهحلهاست، نه صرفاً مسائل طرحشده و بیپاسخ»، تصریح کرد:این رویکرد، در خلال سومین کنفرانس سازمان ملل متحد در زمینه مسکن و سکونتگاههای انسانی، موسوم به هبیتات ۳ که در سال ۲۰۱۶ در اکوادور برگزار شد، مورد توجه قرار گرفت و تمامی کشورهای عضو سازمان ملل را به اقدامی جهانی برای ایجاد شهرهایی ایمن، پایدار، زیستپذیر و تابآور در ۲۰ سال آینده متعهد ساخت.
وی ادامه داد:بهرهگیری از تجربیات بینالمللی و همگامشدن با اقدامات جهانی و دستورکارهای جهانی برای مواجهه با بحرانها، بهویژه با توجه به ماهیت فرامرزی برخی از آنها، بسیار حائز اهمیت و تعیینکننده است. بر این اساس، اتخاذ رویکردی یکپارچه با ایفای نقش و مشارکت مؤثر، فعالانه و فراگیر همه بازیگران حوزه شهری در سطوح ملی و محلی، ضروری و اجتنابناپذیر بهنظر میرسد.
صادقپور اقدام، مشارکت جوامع محلی و سازمانهای غیردولتی را در کنار برنامهریزان شهری، معماران، شهرسازان و شرکای بخش خصوصی، بهعنوان سازندگان شهرهای تابآور فردا، بسیار مهم ارزیابی کرد و افزود:جمهوری اسلامی ایران، بهعنوان مرجع ملی برنامه اسکان بشر ملل متحد، آمادگی خود را برای برقراری و تقویت پیوندهای علمی و پژوهشی، بهویژه در زمینه بهاشتراکگذاری ظرفیتها، تجارب و دانش بینالمللی و همچنین فراهمنمودن زمینههای معرفی تجارب و نمونههای عملکردی موفق کشور در حوزه توسعه پایدار شهری در سطح بینالمللی اعلام میدارد.
وی اظهار داشت:دست تمامی همکاران ارجمند در بخشهای دولتی و غیردولتی، انجمنهای حرفهای، دانشگاهها و مراکز پژوهشی را برای همکاریهای سازنده میفشاریم.
انتهای پیام/