به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، فیلم «سفیدبرفی» به کارگردانی جواد نوریان و تهیه‌کنندگی داریوش بابائیان محصول سال ۱۴۰۳ است. این اثر با حضور بازیگرانی، چون خشایار راد، کیانوش گرامی، امید علیمرادی و گروهی از بازیگران نوجوان ساخته شده و لوکیشن آن در اطراف اصفهان بوده و از لهجه اصفهانی نیز در فیلم استفاده شده است.
داستان درباره چند کودک است که با چالشی غیرمنتظره روبه‌رو می‌شوند؛ اسب پدرشان از اصطبل دزدیده می‌شود و آنها در مسیر تلاش برای بازگرداندن آن، با ماجرا‌ها و تجربه‌های تازه‌ای مواجه می‌شوند.
از نظر فرم و فیلم‌برداری، اثر کیفیت بالایی ندارد. حرکت دوربین، انتخاب قاب‌ها و نورپردازی در بسیاری از صحنه‌ها ضعیف و ناهماهنگ است. با این حال، استفاده از رنگ‌های شاد و زنده تا حدی این ضعف را جبران کرده و فضایی پرنشاط برای مخاطب کودک ایجاد کرده است.
از نظر محتوا، فیلم به دغدغه‌های اخلاقی و تربیتی کودکان و نوجوانان توجه دارد؛ از جمله حس مسئولیت‌پذیری و تلاش برای جبران اشتباه. این پیام‌ها به شکلی ساده و قابل فهم منتقل می‌شوند. با وجود این، نام «سفیدبرفی» با موضوع فیلم هم‌خوانی چندانی ندارد و انتخاب عنوانی متناسب‌تر می‌توانست از ابتدا ذهن مخاطب را با فضای داستان هماهنگ کند.
در بخش فیلمنامه، قصه از یک الگوی داستانی کلاسیک پیروی می‌کند: «چیزی گم می‌شود و باید پیدا شود». رویکرد طنز و حضور خشایار راد فضای اثر را تا حدی طنزآمیز کرده است.
در مجموع، «سفیدبرفی» اثری شاد و خوش‌نیت با پیامی مثبت است که می‌تواند برای کودکان سرگرم‌کننده باشد، اما ضعف‌های فنی در فیلم‌برداری و اجرا باعث شده تأثیر نهایی آن کمتر از ظرفیت داستانش باشد.
ستاره گل محمدی