به گزارش ایرنا، این سرمازدگی در روزهای آغازین پاییز موجب شد تا حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد از مزارع ذرت و ۲۰ تا ۲۵ درصد از محصول سیبزمینی چهارمحال و بختیاری آسیب ببینند و بسیاری از کشاورزان با خسارت سنگین روبرو شوند.
امسال ۶ هزار هکتار از مزارع چهارمحال و بختیاری به زیر کشت ذرت رفت و پیشبینی میشد ۳۶۰ هزار تن محصول از این مزارع برداشت شود و همچنین از سطح پنج هزار و ۲۰۰ هکتار سطح زیر کشت سیب زمینی نیز پیشبینی می شد ۲۳۰ هزار تن محصول برداشت شود، اما همه چیز بر وفق مراد پیش نرفت؛ سرمای زودهنگام مهرماه، درست در آستانه برداشت امید کشاورزان را یخ زد و بخش زیادی از محصول را نابود کرد.
حالا در میان ساقههای خشک و زمینهای ترکخورده، کشاورزان از یک سال رنج و هزینه بیثمر میگویند؛ از بیمهای که نبود و حمایتی که هنوز نرسیده است.
ضرغام علیرضایی یکی از همین کشاورزانی که بخشی از محصول ذرت خود را در اثر سرمازدگی از دست داده است به خبرنگار ایرنا میگوید: از ۳۱ شهریور تا دوم مهر، سرما به مزارع ذرت آسیب زد و دسترنج کشاورزان را از بین برد؛ ذرتهایی که هر جریب ۹ تا ۱۰ تن بار میدادند، حالا بهزحمت سه تن محصول میدهند.
او با بیان اینکه ارزش غذایی ذرتهای سرمازده از بین رفته است ادامه میدهد: مواد معدنی گیاه نابود شده و دامدار فقط از سر ناچاری از آن استفاده میکند، چون جایگزینی ندارد این ذرتها به دلیل سرمازدگی کیفیت خود را از دست دادهاند و در عمل به کاه تبدیل شدهاند.

علیرضایی با اشاره به هزینههای سنگین تولید میگوید: قیمت بذر ۶ میلیون ریال است، اجاره زمین هر جریب۴۵۰ میلیون ریال، هزینه آب، کود و آبیاری هم به آن اضافه میشود؛ امسال برای حدود ۴۰ هکتار زمین نزدیک به ۲۵میلیارد ریال اجاره دادهام اما با این خسارت، نه محصولی و نه توانی برای پرداخت وام و بدهیها مانده است.
به گفته او، مزرعه ذرتش بیمه نبود و به همین دلیل هیچ حمایتی هم از او صورت نگرفته است.
علیرضایی از این فرصت استفاده میکند و گریزی به تاثیر سرما بر سیبزمینیهایی که هنوز در دل خاک ماندهاند میزند و میگوید: سیبزمینیهایی که امسال کشت کردیم، بر اثر سرما بوتهها خشک و ریز ماندهاند و دیگر امکان آبیاری وجود ندارد.
او ادامه میدهد: در سالهای قبل مهرماه یک تا ۲ نوبت مزرعههای سیب زمینی آبیاری میشد تا غدهها رشد کنند، اما امسال با توجه به سرمای زودرس سیبزمینیها به اندازه نارنگی ماندهاند و بزرگ نمیشوند.
مجید علیرضایی دیگر کشاورز منطقه نیز با تأیید این موضوع به خبرنگار ایرنا میگوید: ما سالها محصولات خود را بیمه میکردیم اما نتیجهای ندیدیم.
او یادآور میشود: وقتی غرامت پرداختی به کشاورزان در زمان بروز حوادث طبیعی و غیرطبیعی بخش کوچکی از هزینههای انجام شده را جبران میکند چرا باید در این شرایط سخت اقتصادی زمین خود را بیمه کنیم؟.
به گفته علیرضایی، امسال محصول گندم به صورت اجباری بیمه شد اما سایر محصولات همچنان بیپوشش ماندهاند.

او با اشاره به خسارت وارد آمده به سیب زمینیهایی که هنوز در دل خاک هستند میگوید: غدهها تازه از گِل درآمده بودند و هنوز کوچک بودند که سرما آمد و رشدشان متوقف شد.
سرمای زودرس، نبود بیمه، هزینههای بالای تولید، نبود بازار خرید حمایتی، حلقههای زنجیرهای از مشکلاتی هستند که کشاورزان چهارمحال و بختیاری با آن دستوپنجه نرم میکنند؛ مشکلاتی که اگر با برنامهریزی و حمایت جدی رفع نشود، ممکن است بسیاری از بهرهبرداران کوچک و متوسط از چرخه تولید خارج شوند.
برای بررسی و واکاوی دقیقتر وضعیت و مشکلات ذرت کاران چهارمحال و بختیاری سراغ مدیر زراعت سازمان جهادکشاورزی چهارمحال و بختیاری رفتیم تا از زبان او درباره خسارتها و راهکارهای جبران بشنویم.
۳۲۰۰ هکتار ذرت علوفهای چهارمحال و بختیاری زیر تیغ سرما
مدیر زراعت سازمان جهادکشاورزی چهارمحال و بختیاری گفت: کشت ذرت علوفهای در سال جاری در سطح ۶ هزار هکتار از اراضی کشاورزی استان انجام شد و میانگین تولید این محصول ۶۰ تن در هر هکتار پیشبینی شده بود که در مجموع انتظار میرفت ۳۶۰ هزار تن ذرت برداشت شود.
بیشتر بخوانید:
خسارت خشکسالی کشاورزی چهارمحال و بختیاری ۱۱۴ هزار و ۹۰۰ میلیارد ریال برآورد شد
عسکر قنبری عدیوی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا میافزاید: چهارمحال و بختیاری بهدلیل دارا بودن ظرفیت بالای دامداریهای سنتی و صنعتی، یکی از قطبهای تولید گوشت کشور است و ذرت علوفهای با ارزش غذایی مناسب و قیمت مقرونبهصرفه، یکی از اصلیترین منابع تامین علوفه دام در استان محسوب میشود.
او با اشاره به ضرورت مدیریت زمان کاشت و برداشت ذرت ادامه میدهد: کشت این محصول در اردیبهشت و خرداد انجام میشود و لازم است در اوایل پاییز نیز برداشت آن بهموقع صورت گیرد تا مزارع از خطر سرمازدگی در امان بمانند.
بهگفته قنبری عدیوی، از مجموع ۶ هزار هکتار مزارع ذرت استان چهارمحال و بختیاری، پیش از وقوع سرما حدود ۲ هزار و ۸۰۰ هکتار برداشت شده بود اما بهدلایل مختلف شامل کمبود دستگاههای برداشت سه هزار و ۲۰۰ هکتار دیگر باقی مانده بود که در اثر سرمای اوایل مهر دچار خسارت شد.
او میگوید: کارشناسان میزان خسارت مزارع ذرت را بین ۴۰ تا ۵۰ درصد برآورد کردهاند و این موضوع موجب کاهش کیفیت و افت ارزش غذایی محصول شده است.
مدیر زراعت سازمان جهادکشاورزی چهارمحال و بختیاری یادآور میشود: در سالهای گذشته ارقام قدیمی مانند سینگل کراس ۷۰۴ با دوره رشد طولانی و مصرف آب زیاد کشت میشد، اما اکنون ارقام میانرس و زودرس ذرت جایگزین آن شدهاند که امکان مدیریت بهتر دوره رشد را برای کشاورزان فراهم میکند.
قنبری ادامه میدهد: از ۶ هزار هکتار ذرت کشتشده در استان، تنها ۷۰ هکتار بیمه بوده است که باید بررسی شود علت اصلی بیمهنشدن مزارع از سوی کشاورزان چیست؛ آیا بهدلیل تجربههای تلخ گذشته، پرداختهای دیرهنگام یا پایین بودن غرامتهاست؟ یا علت دیگری دارد.
او یادآور میشود: لازم است فعالیتهای ترویجی و اطلاعرسانی از طریق رسانهها برای افزایش فرهنگ بیمهپذیری انجام شود.
قنبری با بیان اینکه تغذیه صحیح گیاه میتواند مقاومت آن را در برابر سرما افزایش دهد میگوید: مصرف کودهای پایه مانند فسفات و پتاس، موجب تقویت گیاه و افزایش تحمل آن در برابر تنشهای محیطی میشود.
وی درباره سرمازدگی سایر محصولات نیز گفت: سیبزمینی بهدلیل ماهیت غدهای خود آسیب کمتری از سرما دید و این محصول نیز ۲۵ تا ۳۰ درصد خسارت داشت.
به گفته او، امسال پنج هزار و ۲۰۰ هکتار سیبزمینی با میانگین تولید ۴۵ تن در هکتار کشت شد که پیشبینی میشد ۲۳۰ هزار تن محصول برداشت شود اما بر اثر سرما، پیش بینی می شود میزان تولید به ۱۶۰ هزار تن کاهش یابد.
کاهش ۸۰ هزار تنی تولید ذرت در چهارمحال وبختیاری
مدیر زراعت سازمان جهادکشاورزی چهارمحال و بختیاری تاکید میکند: تاکنون ۱۶۸ هزار تن ذرت بدون خسارت برداشت شده و از مزارع خسارتدیده نیز حدود ۱۱۵ هزار تن محصول بهدست خواهد آمد؛ در مجموع حدود ۸۰ هزار تن کاهش عملکرد نسبت به پیشبینی اولیه داریم.
قنبری عدیوی اضافه میکند: برای کاهش چنین خسارتهایی باید هم الگوی کشت و هم ساختار بیمه کشاورزی اصلاح شود تا فرهنگ بیمهگری در بین کشاورزان استان نهادینه شود.
کلام آخر
سرمای زودرس امسال نه تنها ذرت و سیب زمینی چهارمحال و بختیاری را دچار خسارت کرد بلکه زنگ خطری برای آینده کشاورزی استان به صدا درآورد کشاورزانی که با وجود هزینه های سنگین و سایر موارد دیگر اما همچنان پای زمینهای خود ایستادهاند امروز بیش از هر زمان دیگری به حمایت عملی و آموزشهای فنی بیشتر و دقیقتر نیاز دارند تا امید آنها مانند محصولاتشان زیر سرمای زودرس از بین نرود.