اردشیر رستمی با ترکیب صدای جادویی و شعر جاودانه استاد شهریار
از دیرباز، استاد شهریار ، به عنوان یکی از نگین‌های درخشان ادبیات آذربایجان، با آثار جاودانه خود در قلب ایرانیان جا دارد. حال شاهد روایتی پرشور از شعر او هستیم که با صدای جادویی اردشیر رستمی ترکیب شده و ما را به سفری احساسی در گذر عمر، حسرت‌ها و خاطرات جاودان می‌برد.
نگین ادبیات آذربایجان: استاد شهریار
محمدحسین بهجت تبریزی، متخلص به شهریار، شاعر برجسته پارسی‌گوی آذری‌زبان، در سال 1285 هجری شمسی در تبریز چشم به جهان گشود. دوران کودکی او در روستای قیش قورشان و خشکناب گذشت؛ جایی که طبیعت و صمیمیت روستا تأثیر فراوانی بر روح شاعرانه او گذاشت و باعث خلق آثار برجسته‌ای همچون منظومه حیدربابا شد.
استاد شهریار تحصیلات خود را در مدارس متعدد تبریز و تهران ادامه داد. اما عشق آتشین و ناکامی که در دوران جوانی تجربه کرد، باعث شد رشته پزشکی را در سال آخر ترک کند. این اتفاق زندگی او را دگرگون کرد و بر اشعار او شور و معنویتی ویژه بخشید.
شعری که آوازه‌ای جاودان یافت
این بار صدای اردشیر رستمی با شعر جاودانه شهریار تلفیق شده و اثری خارق‌العاده پدید آورده است. این ترکیب با روایت از گذر عمر و حسرت‌های زندگی، حس و حالی خاص و منحصربه‌فرد را به مخاطب منتقل می‌کند. "از زندگانیم گله دارد جوانیم..." شعری است که همچنان پس از سال‌ها دل مخاطبان را به لرزه در می‌آورد.
شهریار که پس از هشتاد و سه سال زندگی شاعرانه و برجسته در سال 1367 هجری شمسی درگذشت، اکنون در مقبره‌الشعرای تبریز به خاک سپرده شده است؛ جایی که روح اشعارش همچنان در کنار شیفتگانش زنده است.
منبع:ساعدنیوز