امیرسعید ایروانی، سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل دوشنبه، ۱۴ مهر ۱۴۰۴ در کمیته دوم سازمان ملل سخنرانی و اظهار کرد: وضعیت در خاورمیانه بهشدت وخیم است و چنین اوضاعی حاصل سیاستهای مداخلهجویانه و نظامیگرایانه برخی قدرتهای فرامنطقهای، درگیریهای مسلحانه مستمر، اشغال طولانیمدت و نسلکشی ارتکابی از سوی رژیم صهیونیستی است.
متن این سخنرانی به شرح زیر است:
در آغاز، مایلم صمیمانهترین تبریکات خود را به مناسبت انتخاب جنابعالی بهعنوان رئیس کمیته دوم و نیز به دیگر اعضای هیئترئیسه به دلیل انتخابشان ابراز دارم؛ همچنین اعلام میدارد که جمهوری اسلامی ایران با بیانیهای که توسط کشور عراق از جانب گروه ۷۷ و چین ایراد شد، همراه است.
تنها یک هفته پیش، در هشتادمین نشست مجمع عمومی، روسای کشورها و دولتها پیامهای قدرتمندی را در تاکید بر فوریت چالشهای جهانی که امروز با آن مواجهیم، ایراد کردند؛ آنان بر ضرورت تقویت چندجانبهگرایی، نیاز فوری به عمل به تعهدهای دیرینه توسعه، ضرورت اقدام قاطع در زمینه تغییرهای آبوهوایی از طریق تامین مالی آبوهوایی، انتقال فناوری و توسعه پایدار و نیز اهمیت اصلاحات عقبافتاده در ساختارهای حکمرانی نهادهای مالی بینالمللی تاکید کردند، در حالی که بسیاری دیگر خواستار پایان فوری یکجانبهگرایی شدند و اقدام فوری بینالمللی برای توقف جنایتها و پایان دادن به نسلکشی در غزه را مطالبه کردند.
توسعه را نمیتوان در انزوا دنبال کرد؛ این مهم مستلزم ثبات، همبستگی، همکاری و دسترسی عادلانه به منابع است؛ با این حال، تداوم ناکامی کشورهای توسعهیافته در عمل به تعهدهای خود اعم از تامین مالی کافی و قابل پیشبینی، انتقال فناوریهای سازگار با محیطزیست، یا پایبندی به چندجانبهگرایی، بنیان تلاشهای جهانی برای توسعه را بهشدت تضعیف کرده است؛ همزمان، افزایش نگرانکننده هزینههای نظامی جهانی منابع اندک و ارزشمند را از اولویتهای فوری توسعه منحرف ساخته است.
وضعیت در خاورمیانه بهشدت وخیم است؛ بدیهی است که چنین اوضاعی حاصل سیاستهای مداخلهجویانه و نظامیگرایانه برخی قدرتهای فرامنطقهای، درگیریهای مسلحانه مستمر، اشغال طولانیمدت، و نسلکشی ارتکابی از سوی رژیم صهیونیستی میباشد. این شرایط توسعه منطقه را بهطور مداوم به عقب رانده و چالشهای آن را روزبهروز تشدید میکند.
موارد غیرقانونی مذکور با تحمیل اقدامهای قهرآمیز یکجانبه بیش از پیش وخیمتر میشود؛ چنین اقدامهایی ناقض حقوق بنیادین بشر ازجمله حق توسعه بوده، تجارت، تامین مالی و سرمایهگذاری مشروع را مختل میسازد و برابری حاکمیتی دولتها را تضعیف میکند؛ این اقدامها همچنین موجب تشدید تخریب محیط زیست شده و جان و سلامت جمعیتهای آسیبدیده، بهویژه کودکان، زنان، سالمندان و افراد دارای شرایط خاص پزشکی را در معرض خطر جدی قرار میدهد.
در تاریخ ۱۳ ژوئن ۲۰۲۵، رژیم صهیونیستی با پشتیبانی آمریکا، تجاوز نظامی گستردهای را علیه جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد و متعاقبا در تاریخ ۲۲ ژوئن، حملههای غیرقانونی علیه تاسیسات صلحآمیز هستهای ایران را انجام داد.
این تجاوزها نقض آشکار منشور ملل متحد، حقوق بینالملل و حقوق بینالملل بشردوستانه بوده است؛ در این حملهها، غیرنظامیان، بیمارستانها، نهادهای رسانهای و زیرساختهای حیاتی عمدا هدف قرار گرفتند که صلح و امنیت بینالمللی را تضعیف کرده و پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای را بهطور جدی به خطر انداخته است.
چنین اقدامهای غیرقانونی نهتنها نقض فاحش حقوق بینالملل و منشور ملل متحد به شمار میروند، بلکه سلامت انسان، زیستبومها و منابع حیاتی را نیز با خطر آزادسازی مواد رادیواکتیو و سمی که مخاطرات آن فرای مرزهاست مواجه میسازند؛ این اقدامها اعتماد را از میان میبرند، همکاری را تضعیف میکنند و جامعه بینالمللی را از مسئولیت مشترک خود برای حفاظت از نسلهای کنونی و آینده منحرف میسازند؛ از این رو، ضروری است که این اقدامها متوقف شده و بهطور قاطع محکوم شوند تا تلاشهای جهانی برای مقابله با چالشهای زیستمحیطی بدون وقفه ادامه یابد.
در سطح ملی، اولویتهای ما همچنان روشن که به چند مورد از آنان نیز اشاره کنم: ارتقای بهداشت عمومی، آموزش و رفاه اجتماعی؛ تضمین تامین اجتماعی و فرصتهای برابر، کاهش نابرابری و تبعیض، تحکیم نهاد خانواده، ریشهکنی فقر، گسترش عدالت اجتماعی و توانمندسازی زنان و جوانان.
منطقه ما به شکلی نامتناسب از تغییرات اقلیمی رنج میبرد؛ غرب آسیا امروز شاهد افزایش دما فراتر از میانگین جهانی، تداوم خشکسالیهای طولانی، کمبود شدید آب و تشدید طوفانهای گردوغبار است.
ایران اهمیت ویژهای برای مقابله با چالشهای زیستمحیطی ازجمله تغییرهای آبوهوایی، بیابانزایی و طوفانهای شن و غبار که از سوی سازمان ملل بهعنوان یک نگرانی عمده منطقهای و جهانی شناخته شده است، قائل است؛ ما به همکاری نزدیک با کشورهای آسیبدیده، بهویژه در غرب آسیا، برای کاهش آثار نامطلوب این تهدید فزاینده ادامه خواهیم داد.
بیش از هر زمان دیگر، یکجانبهگرایی جهان ما را تهدید کرده و پایههای صلح، ثبات و توسعه را تضعیف میکند؛ این تهدیدها باید قاطعانه و بهصورت جمعی رد شوند؛ آنچه جهان امروز بهطور فوری بدان نیاز دارد، نه تفرقه، بلکه تقویت چندجانبهگرایی، همکاری واقعی، همبستگی و اقدام مشترک با محوریت سازمان ملل است.
انتهای پیام/