به گزارش خبرنگار جماران، محمد مبلغ از رزمندگان دفاع مقدس درباره شروع عملیات فتح المبین و نظر امام در این باره به ذکر خاطره پرداخته که در ادامه مطلب به آن اشاره شده است:
قبل از شروع عملیات فتح المبین شرایط سخت و پیش بینی نشده ای به وجود آمد. همه کارها برای اجرای عملیات آماده شده و نیروهای ارتش و سپاه برای انجام عملیات آماده بودند. درست در این شرایط دشمن در یک یا دو محور عملیاتی به انجام تک مبادرت ورزید. مطابق قوانین نظامی اگر نیرویی برای حمله بسیج شد، طرف مقابل برای در هم ریختن نظم و انضباط طرف حمله کننده، تکی را انجام می دهد تا از نظم حمله سراسری بکاهد. دشمن در منطقه شوش به جبهه ما حمله کرد، چیز عجیبی پیش آمده بود. همه گفتند الان که دشمن هوشیار شده و دست ما را خوانده و در حقیقت حمله ما کشف شده است، آیا ادامه بدهیم یا نه؟ اگر ادامه بدهیم تعداد زیادی نیرو بدون نتیجه کشته می شوند. آیا ادامه ندهیم و یا منتظر فرصت مناسب دیگری باشیم؟ و ... خلاصه قرار شد آقای رضایی برای بیان وضعیت جبهه ها و کسب تکلیف در مورد عملیات، خدمت حضرت امام برسد. افسر رابط نیروی هوایی در قرارگاه (سرتیپ حق شناس که بعدها به خیل شهدا پیوست) گفت: به شرط قبول خطر از جانب شما، من با این هواپیمای اف ـ 5 به جای کمک خلبان می توانم یک نفر را به تهران ببرم و برگردانم. قرار شد آقای رضایی برود. البته این یک ریسک بود و بدون آمادگی قبلی و بدون تجهیزات، این کار خالی از خطر نبود. رفت و برگشت آنها حدود دو ساعت طول کشید. ایشان با روحیه و با اطمینان از ملاقات حضرت امام برگشته و فرمان حضرت امام مبنی بر انجام عملیات را بازگو کردند. ضمناً خود ایشان با قرآن استخاره ای انجام دادند که آیات سوره فتح آمد. و عملیات شروع شد. عملیات دارای پنچ مرحله بود. تا چهار مرحله اول اسم عملیات، عملیات فتح بود. در این چهار مرحله ما از رو به رو بر دشمن زده و پیشروی کردیم. مرحله پنجم در دشت گسترده و وسیع فتح المبین یا دشت آزادگان به اجرا در آمد. برنامه ریزی عملیات به این صورت بود که بایستی طی چند مرحله پیشروی کرده و نهایتاً گازانبری پشت سر نیروهای دشمن را از دو طرف می بستیم. در چهار مرحله اول به دشمن ضربه کاری زده شد. در مرحله پنجم نیروهایی که از دو طرف ماموریت داشتند تا دشمن را دور بزنند، با یکدیگر الحاق کرده و حجم عظیمی از تیپ ها و لشکرهای دشمن را محاصره کردند. در نهایت امر اسم عملیات از فتح به فتح المبین تبدیل شد. چون فتح آشکار و بسیار بزرگی بود که با تصمیم حضرت امام و قوتی که از این بابت به رزمندگان داده شده بود، این عملیات به خوبی جلو رفته و یکی از پیروزی های بزرگ و درخشان به دست آمد. در این عملیات نزدیک به پنج هزار کیلومتر مربع از زمینهای میهن اسلامی آزاد شده و ده هزار نفر اسیر و حجم بسیار زیادی تجهیزات و تسلیحات و تانک و نفربر از عراق به غنیمت گرفته شد.
برشی از کتاب امام و دفاع مقدس، ص 144-146