در سال‌های اخیر، شبکه‌های خانگی به یکی از منابع اصلی سرگرمی و اطلاعات تبدیل شده‌اند. با این حال، عدم دسترسی همه مردم به این برنامه‌ها به دلایل مختلفی برمی‌گردد. یکی از مهم‌ترین عوامل، هزینه بالای اشتراک و تجهیزات لازم برای تماشای این شبکه‌ها است. بسیاری از خانواده‌ها به دلیل مشکلات اقتصادی نمی‌توانند هزینه‌های اضافی را متحمل شوند و این مسئله باعث ایجاد شکاف اجتماعی در دسترسی به این گونه محتواهای جذاب می‌شود.
علاوه بر این، رویکرد دوگانه در ساخت و پخش برنامه‌ها نیز بر این موضوع تأثیرگذار است. تلویزیون‌ معمولاً برنامه‌هایی را تولید می‌کنند که بیشتر به مقاصد آموزشی و فرهنگی مدنظرش توجه دارد و ممکن است از جذابیت کمتری برخوردار باشند. در مقابل، شبکه‌های خانگی با تمرکز بر سرگرمی و جذب مخاطب، برنامه‌هایی را ارائه می‌دهند که ممکن است از نظر محتوایی با اصول فرهنگی تلویزیون همخوانی نداشته باشند. این رویکرد دوگانه باعث می‌شود که برخی از افراد به سمت شبکه‌های خانگی گرایش پیدا کنند و در عین حال، افرادی هم از این محتواها دور بمانند.
در نهایت، برای رفع این چالش‌ها نیاز است که نهادهای مسئول با همکاری یکدیگر، شرایطی را فراهم کنند که دسترسی به محتواهای متنوع و باکیفیت برای همه اقشار جامعه امکان‌پذیر باشد. این امر نه تنها به افزایش آگاهی عمومی کمک می‌کند، بلکه به تقویت همبستگی اجتماعی نیز منجر خواهد شد.