به گزارش برنا از اصفهان، اگر کسی انتظار داشت بیست و پنجمین فصل لیگ برتر با حضور تیم‌های مدعی‌اش، هیجان‌انگیز، پرگل و رقابتی باشد، اکنون با چشمانی گشاده و دهانی باز، شاهد یکی از بی‌رنگ‌ترین و خسته‌کننده‌ترین دوره‌های تاریخ فوتبال ایران است. فصلی که نه تنها گل کم دارد، بلکه خلاقیت در خط حمله و حتی حداقل انگیزهٔ رقابتیِ تیم‌های بزرگ هم در کم‌ترین سطح ممکن قرار گرفته است.
تراکتور، قهرمان فصل گذشته، که باید الگوی حمله‌وری و ثبات باشد، در ۶ بازی اولش تنها ۶ گل زده و سه تا از مساوی‌هایش را با نتیجهٔ خسته‌کنندهٔ ۰–۰ به پایان رسانده است! جالب اینجاست که با وجود این عملکرد بی‌انگیز، هنوز با ۹ امتیاز در صدر جدول ایستاده که نشان‌دهندهٔ ضعف کلی رقابت‌هاست نه برتری واقعی تراکتور.
پرسپولیس هم از این روند مستثنی نیست. با ۵ مساوی و یک برد در ۶ بازی، تنها ۴ گل به ثمر رسانده است. سه تا از مساوی‌هایش ۱–۱ و دو تای دیگر هم ۰–۰ بوده است! یعنی تیمی که سال‌ها با حمله‌های پرقدرت و بازی‌های جذاب شناخته می‌شد، امروز درگیرِ یافتن راهی برای گلزنی است.
سپاهان نیز در این فصل نتوانسته انتظارات را برآورده کند. این تیم در شش بازی اول، سه بار مساوی کرده و دو بار شکست خورده است. دوتا از مساوی‌هایش با نتیجهٔ ۱–۱ و دیگری ۰–۰ پایان یافته است. سپاهان در این مدت تنها چهار گل زده و هنوز نشانه‌ای از بازگشت به روزهای درخشش خود نداشته است.
استقلال هم اگرچه در شش مسابقه ۸ گل زده، اما چهار مساوی و یک باخت حاصل کارش بوده است. آبی‌ها بیشتر از اینکه مستحکم و قاطع باشند، ناپایدار و بی‌تمرکز نشان داده‌اند؛ دو تساوی پرگل (۳–۳ و ۲–۲) هم مهر تأییدی است بر ضعف دفاعی‌شان.
در مجموع، این فصل لیگ برتر بیشتر شبیه فصلِ فرار از گل است! هواداران شاهد بی‌کیفیت‌ترین، کم‌گل‌ترین و بی‌انگیزه ترین مدعیان در تاریخ فوتبال ایران هستند. هیچ‌یک از تیم‌های بزرگ نتوانسته‌اند در سطحی قابل قبول عمل کنند؛ گل کم می‌زنند، بازی‌هایشان خسته‌کننده است و روحیهٔ رقابتی‌شان به‌شدت زیر سؤال رفته است.
اگر این روند ادامه پیدا کند، نه‌تنها تماشاگران از استادیوم‌ها دور خواهند شد، بلکه اعتبار خودِ لیگ برتر هم در معرض خطر جدی قرار می‌گیرد.
انتهای پیام