به گزارش خبرنگار گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو، شهرستان میناب به‌عنوان دومین شهر پرجمعیت استان هرمزگان سال‌هاست با کمبود زیرساخت‌های ورزشی مناسب دست و پنجه نرم می‌کند، با توجه به اینکه بیش از ۶۰ درصد جمعیت این شهرستان زیر ۳۰ سال هستند و علاقه زیادی به رشته‌هایی مانند فوتبال، دوومیدانی و ورزش‌های تیمی دارند؛ نیاز به امکانات ورزشی استاندارد بیش از پیش احساس می‌شود.
پروژه ورزشگاه ده‌هزار نفری میناب در سال ۱۳۸۸ کلنگ‌زنی شد، اما پس از گذشت بیش از ۱۵ سال همچنان نیمه‌کاره باقی مانده و طبق آمار رسمی تنها حدود ۱۰ تا ۱۷ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.
این تأخیر طولانی‌مدت موجب نارضایتی شدید جوانان و ورزشکاران شهرستان شده و فرصت‌های ورزشی و رقابتی بسیاری را از بین برده است.
یکی از چالش‌های اصلی این پروژه انتخاب زمین در محل نامناسب بوده است، کارشناسان معتقدند زمینی که برای احداث ورزشگاه در نظر گرفته شد از نظر دسترسی شهری و امکانات زیربنایی شرایط مطلوبی نداشت؛ حتی در ابتدا نگرانی‌هایی مبنی بر قرار گرفتن زمین در مسیر آبراهه فصلی مطرح شد که پس از بررسی‌های متعدد، مجوز‌های لازم از مراجع ذی‌صلاح اخذ شد با این حال، این انتخاب از همان ابتدا بر هزینه‌ها و روند طراحی اثر منفی گذاشت.
نبود بودجه پایدار و تخصیص قطره‌چکانی اعتبارات
یکی از مهم‌ترین دلایل عقب‌ماندگی پروژه عدم تخصیص اعتبار کافی و به‌موقع است، این پروژه از ابتدا به‌عنوان طرح ملی تعریف شد، اما در طول سال‌های گذشته تنها ۲۰ میلیارد تومان از مجموع ۸۱ میلیارد تومان برآورد اولیه آن تأمین شد؛ هر بار بخشی از اعتبارات محدود تخصیص یافته، صرف امور جزئی شده و امکان ادامه کار به‌صورت اساسی فراهم نشده است.
کمبود منابع مالی موجب شده پروژه بار‌ها با توقف‌های طولانی‌مدت مواجه شود، این توقف‌ها باعث شد ورزشگاهی که می‌توانست در چند سال تکمیل شود.
اکنون پس از گذشت بیش از یک دهه و نیم تنها به ۱۷ درصد پیشرفت برسد، همین مسئله نمونه‌ای از نبود برنامه‌ریزی دقیق، ضعف در مدیریت پروژه و کمبود نظارت مؤثر به شمار می‌رود.
تلاش‌های اخیر برای فعال‌سازی دوباره پروژه
جعفر متقی رئیس اداره ورزش و جوانان شهرستان میناب در گفت‌و‌گو با خبرنگار گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو اعلام کرد که از سال گذشته با پیگیری نمایندگان مجلس، استانداری هرمزگان و اداره کل ورزش و جوانان قرارداد فاز نخست پروژه با پیمانکار جدید منعقد شد.
به گفته وی، در همین راستا سال گذشته ۱۶ میلیارد تومان و امسال نیز ۱۵ میلیارد تومان اعتبار به پروژه اختصاص یافت و کارگاه مجدداً فعال شد، این اقدام امید تازه‌ای برای ادامه روند کار ایجاد کرده است.
نقش پیمانکار و ضرورت تأمین منابع مالی پایدار
متقی اظهارکرد: پیمانکار فعلی با توجه به تأمین منابع مالی از محل اعتبارات ملی کارگاه را فعال نگه داشته و برنامه‌ریزی برای پیشبرد فاز نخست انجام شده است.
وی تأکید کرد که در صورت تأمین به‌موقع اعتبارات، پیمانکار توانایی تحویل فاز یک را دارد، با این حال ادامه روند پروژه و زمان‌بندی نهایی بهره‌برداری منوط به تخصیص پایدار بودجه است.
چشم‌انداز تکمیل پروژه و زمان بهره‌برداری
رئیس اداره ورزش و جوانان میناب پیش‌بینی کرده است که در صورت تأمین به‌موقع منابع مالی، ورزشگاه ده‌هزار نفری میناب طی پنج تا شش سال آینده به بهره‌برداری برسد.
وی همچنین تأکید کرد که با توجه به نوسانات اقتصادی و افزایش هزینه‌ها، تحقق این پیش‌بینی تنها در صورت حمایت ملی و استانی امکان‌پذیر خواهد بود
-
در ادامه حتما بخوانید
وزارت ورزش منهای جوانان / وقتی جوان جزو اولویت های کشور نباشد
برنامه‌های جایگزین برای رفع نیاز‌های ورزشی جوانان
متقی در ادامه عنوان کرد: در غیاب این ورزشگاه اداره ورزش و جوانان میناب تلاش کرده نیاز‌های ورزشی جوانان را از طریق راه‌اندازی زمین‌های فوتبال طبیعی و مصنوعی در شهر و بخش‌های مختلف شهرستان تأمین کند.
وی در ادامه افزود: تاکنون زمین‌های چمن طبیعی در مناطق تیرور، نوبند و کلاهی و زمین‌های مصنوعی در شهر‌های بنذرک، زهوکی، کرگان، سندرک و هشتبندی آماده بهره‌برداری شده‌اند؛ همچنین چند زمین جدید در دستور کار است تا بخشی از نیاز جوانان برطرف شود.
به گفته متقی، در یک سال گذشته تعامل مناسبی بین دستگاه‌های اجرایی استان، نمایندگان مجلس و استانداری ایجاد شده است، این همکاری‌ها زمینه تخصیص اعتبارات جدید را فراهم کرده و موجب شد پروژه با شفافیت بیشتری ادامه یابد.
وی ابراز امیدواری کرد که این روند در سال‌های آینده نیز تداوم یابد.
ورزشگاه میناب، زیرساختی ورزشی و فرهنگی
ورزشگاه ده‌هزار نفری میناب تنها یک پروژه ورزشی نیست بلکه زیرساختی اجتماعی و فرهنگی برای شهرستان به شمار می‌رود؛ تکمیل این ورزشگاه می‌تواند زمینه رشد استعداد‌های ورزشی، کاهش آسیب‌های اجتماعی، ارتقای سلامت جوانان و حتی رونق اقتصادی و گردشگری منطقه را فراهم کند.
بنابراین، مسئولان محلی و ملی باید با تأمین بودجه پایدار، تشکیل کمیته‌های مشترک و جذب سرمایه‌گذاران خصوصی، مسیر بهره‌برداری از این پروژه مهم را هموار کنند.