به عبارت دیگر، پشت این مخالفت‌ها تلاش کشورهای سرمایه‌داری و قدرت‌های جهانی است که می‌خواهند کشورهایی مانند ایران در جایگاه مصرف کننده باقی بمانند و مانع رشد تولید مولد و توسعه صنعتی آنها شوند. تجارب تاریخ ایران نشان داده است که حتی در دوره‌هایی که دولت مرکزی با قدرت‌های غربی همکاری یا نرمش نشان داده اجازه پیشرفت واقعی به کشور داده نشده است.

نمونه روشن آن، دوران حکومت پهلوی است که علی‌رغم رفتار نرمش‌آمیز با غرب، پروژه‌های زیربنایی حیاتی مانند متروی تهران با مخالفت شدید آمریکا مواجه شد و سرمایه‌گذاری‌های عمده به سمت پروژه‌های نظامی رفت تا توان عمرانی و رفاهی مردم ضعیف نگه داشته شود.

همچنین روندی که در کشاورزی کشور دیده شد نیز مؤید همین سیاست‌هاست یعنی با هدایت عوامل خارجی و همراهی برخی عوامل داخلی، سیستم‌های کارآمدی مانند قنات‌ها نابود شدند و کشاورزی که می‌توانست خودکفایی کشور را تأمین کند، به سوی وابستگی شدید به واردات کشانده شد. این روند موجب نابودی صنایع کشاورزی و معکوس شدن وضعیت خودکفایی کشور شد.

بنابراین درک این واقعیت‌های تاریخی و واقعاً رخ داده برای نسل جوان بسیار حیاتی است تا انگیزه و اراده لازم برای تلاش جهت قوی شدن کشور در آنان شکل بگیرد.

زمانی که جوانان بفهمند اراده‌ای وجود دارد که قصد دارد ایران را عقب نگه دارد خود به خود انگیزه قوی برای مقابله با این اراده و پیشرفت در زمینه‌های دانش، فناوری و دفاع پیدا خواهند کرد. همچنین تجربه جنگ‌های گذشته و تهدیدهای امنیتی به خوبی نشان داده است که آینده امنیت کشور به توانمندی‌های داخلی و ارتقای ظرفیت دفاعی بومی بستگی دارد و نمی‌توان به تسلیحات خارجی اطمینان کرد.

لذا چنین باوری به توانایی‌های داخلی تنها زمانی حاصل می‌شود که واقعیت‌های تاریخی و سیاسی کشور برای مردم، خصوصاً جوانان، به خوبی تبیین و درک شود.

پس قوی شدن کشور نیازمند باور راسخ به ظرفیت‌های داخلی، شناخت درست از تاریخ و موقعیت کنونی و انگیزه‌ای مستمر برای تلاش و پیشرفت است. این مسیر با روشن شدن حقیقت‌ها، رشد آگاهی و عزم جمعی میسر شده و ایران را به جایگاهی بلندمرتبه خواهد رساند که دیگر نیازی به وابستگی‌ها و تأیید بیگانگان نداشته باشد.

تحلیلگر مسائل سیاسی

منبع: روزنامه ایران ۱۴ مهر ۱۴۰۴