همشهری آنلاین - یکتا فراهانی: هر سفر فضایی، فرصتی برای شناخت محدودیت‌های انسان است؛ از تحلیل عضلات و کاهش تراکم استخوان‌ها گرفته تا اضطراب و تغییرات شناختی، زندگی در فضا نیازمند راهکارهای علمی و شبیه‌سازی شده است تا سلامت فضانوردان تضمین شود.
شبیه‌سازی در محیط بی‌وزنی
فضانوردی، رؤیای بسیاری از انسان‌هاست، اما همراه با چالش‌های جدی جسمی و روانی است. محیط بی‌وزنی، تابش‌های کیهانی و فاصله از زمین می‌تواند باعث تحلیل عضلات، کاهش تراکم استخوان‌ها، آسیب به سلول‌های بنیادی و تغییر در ساختار مغز شود.
دانشمندان برای مقابله با این مشکلات، پروژه‌های شبیه‌سازی متعددی ایجاد کرده‌اند. این پروژه‌ها نه‌تنها سلامت فضانوردان را در مأموریت‌های طولانی‌مدت تضمین می‌کنند، بلکه به درک بهتر اثرات میکروگرانش بر بدن انسان کمک کرده و می‌توانند راهکارهایی برای سلامت انسان روی زمین ارائه دهند.
تحلیل عضلات و تراکم استخوان‌ها
در فضا، بدن انسان به دلیل بی‌وزنی، کمتر از زمین فعالیت می‌کند. نتیجه، تحلیل عضلات و کاهش تراکم استخوان‌هاست. فضانوردان برنامه‌های ورزشی منظم و تجهیزات مقاومتی ویژه دارند تا از تحلیل شدید جلوگیری شود.
سلول‌های بنیادی و سرعت پیری
مطالعات نشان می‌دهند سفر فضایی روند پیری سلول‌های بنیادی خونی را سرعت می‌بخشد. این وضعیت می‌تواند توان بازسازی بدن را کاهش داده و آسیب DNA و التهاب را افزایش دهد.
مغز و روان در محیط بسته
زندگی در محیط بسته و دور از زمین باعث اضطراب، اختلال خواب و انزوای اجتماعی می‌شود. همچنین، تغییرات ساختاری مغز ممکن است روی تعادل و عملکرد شناختی فضانوردان اثر بگذارد.
پروژه‌های شبیه‌سازی سلامت
برنامه تحقیقات انسانی ناسا (HRP)
بررسی جسم و روان فضانوردان با ایستگاه فضایی و محیط‌های شبیه‌سازی زمینی برای توسعه راهکارهای مقابله با مشکلات جسمی و ذهنی.
اولتراسوند تشخیصی پیشرفته در میکروگرانش (ADUM)
ابزاری برای تصویربرداری پزشکی در ایستگاه فضایی که تشخیص بیماری‌ها و آسیب‌های بدن در فضا را ممکن می‌کند.
بیشتر بخوانید :
اثرات سفر فضایی روی سلول‌های بنیادی
تحقیقات دانشگاه کالیفرنیای سان‌دیگو و مطالعه اثرات سفر فضایی روی سلول‌های بنیادی و توسعه راهکارهایی برای کاهش آسیب‌های DNA و پیری سلولی از جمله تحقیقات مهم دراین‌خصوص به شمار می‌رود.
تجربه‌ای هیجان‌انگیز اما پرخطر
سفر به فضا، تجربه‌ای هیجان‌انگیز اما پرخطر برای جسم و روان انسان است. پروژه‌های شبیه‌سازی و تحقیقات علمی، ابزارهایی حیاتی برای مقابله با این چالش‌ها هستند. ادامه این تحقیقات نه‌تنها سلامت فضانوردان را تضمین می‌کند، بلکه می‌تواند در بهبود سلامت انسان‌ها روی زمین نیز اثرگذار باشد.