پرتودرمانی دقیق و هدفمند در مراحل اولیه سرطان ریه نشان داده است که می‌تواند جایگزینی مطمئن برای جراحی باشد و طول عمر بیماران را با روشی کمتر تهاجمی حفظ کند. این یافته می‌تواند نحوه درمان این سرطان رایج را متحول کند.
سرطان ریه غیرسلولی کوچک؛ رایج‌ترین نوع سرطان ریه
به گزارش اینترسیتنگ انجینرینگ، سرطان ریه غیرسلولی کوچک (NSCLC) شایع‌ترین شکل سرطان ریه است و حدود ۸۷ درصد از تمام موارد را شامل می‌شود. این نوع سرطان معمولاً رشد آهسته‌ای دارد و نسبت به سرطان ریه سلولی کوچک، گسترش کندتری دارد. اگر بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود، معمولاً با جراحی قابل درمان است. اما بسیاری از بیماران به‌ویژه سالمندان یا کسانی که مشکلات سلامت دیگری دارند ممکن است کاندیدای مناسبی برای جراحی نباشند.
پژوهشی گسترده برای مقایسه جراحی و پرتودرمانی
یک مطالعه بالینی جدید، به رهبری محققان مرکز سرطان MD اندرسون دانشگاه تگزاس، بررسی کرده است که آیا روش پرتودرمانی کم‌تهاجمی می‌تواند به اندازه جراحی در درمان بیماران NSCLC مراحل اولیه مؤثر باشد یا خیر.
این تحقیق فاز II و از نوع «عدم بدتر بودن» (non-inferiority) بود و ۱۶۰ بیمار با تومور‌های ≤۳ سانتی‌متر و بدون درگیری غدد لنفاوی یا متاستاز در آن شرکت کردند. هشتاد نفر پرتودرمانی استریوتاکتیک (SABR) و هشتاد نفر جراحی ویدئوآسستد توراکوسکوپیک (VATS) دریافت کردند. بیماران بر اساس سن، جنسیت، نوع و اندازه تومور و وضعیت سلامت عمومی، مطابقت داده شدند تا مقایسه عادلانه‌ای صورت گیرد. پیگیری میانگین بیماران ۸.۳ سال و در برخی تا ۱۰ سال ادامه داشت.
طول عمر مشابه و نتایج بلندمدت امیدوارکننده
گروه SABR در طول عمر کلی عملکردی مشابه گروه جراحی داشت و معیار عدم بدتر بودن درمان تأیید شد. میانه طول عمر بیماران بعد از جراحی ۱۱.۴ سال بود و برای SABR هنوز به دست نیامده، به این معنا که بسیاری از بیماران زنده هستند. نرخ بقای کلی ۷ ساله ۸۱ درصد برای SABR و ۷۰ درصد برای جراحی بود؛ و در ۱۰ سال ۶۹ درصد در SABR و ۶۶ درصد در جراحی ثبت شد.
درباره پرتودرمانی استریوتاکتیک (SABR)
SABR، که به آن Stereotactic Body Radiation Therapy (SBRT) نیز گفته می‌شود، شامل تابش دوز‌های بالا با دقت بسیار زیاد در ۵ جلسه یا کمتر است. این روش استاندارد درمان بیماران NSCLC مراحل اولیه‌ای است که نمی‌توانند جراحی شوند.
مزایا و محدودیت‌ها
SABR کمتر تهاجمی است و دوره بازیابی راحت‌تری دارد.
در مقایسه با جراحی، عوارض شدید کمتر گزارش شده است.
برخی بیماران با تومور‌های بزرگ یا پیچیده و درگیری غدد لنفاوی، بهتر است جراحی شوند.
همکاری نزدیک جراحان قفسه سینه و رادیوتراپیست‌ها برای پایش بیماران ضروری است.
محققان قصد دارند با افزودن ایمونوتراپی و استفاده از هوش مصنوعی برای پیش‌بینی درگیری غدد لنفاوی، نرخ عود بیماری را کاهش دهند و بقای بیماران را افزایش دهند.
انتهای پیام/