بزرگ‌ترین دروغگو خود رژیم صهیونیستی است، چراکه هیچ اطلاعات معتبر داخلی از مردم، ارتش یا فرماندهان خود منتشر نمی‌کند. حتی از داخل شهرهای اسراییل فیلم، عکس یا مستند قابل اتکایی در دسترس نیست. بنابراین ادعاهای رسانه‌ای درباره ایران و انتشار اخبار جعلی به فارسی، کاملا ساختگی و هدفمند برای فریب مردم ایران است. این واقعیت اهمیت ایجاد رسانه‌های داخلی شفاف و آموزش فوری سواد رسانه‌ای را دوچندان می‌کند.
ادعای «عدم جنگ با ملت ایران»؛ فریب آشکار افکار عمومی
پنحاسی در مصاحبه‌های متعدد خود مدعی است که اسراییل با ملت ایران دشمنی ندارد و تنها هدف آن مقابله با تهدیدات هسته‌ای و نظامی ایران است. اما حملات موشکی و هوایی اسراییل به مناطق مختلف مسکونی تاسیسات و زیرساخت‌های حیاتی ایران، که منجر به جان باختن غیرنظامیان و نیروهای فنی و خسارات مالی گسترده‌ای شده مصداق بارز نقض ماده ۵۱ منشور ملل متحد است.
از منظر حقوقی نمی‌توان میان ملت و حاکمیت تفکیک مصنوعی قائل شد. حمله به زیرساخت‌های کشور مستقیما حقوق ملت را هدف می‌گیرد. این تناقض آشکار نشان می‌دهد که ادعای صلح صرفا یک دروغ تبلیغاتی برای فریب مردم ایران است.
راه‌اندازی شبکه‌های فارسی‌زبان؛ مصداق جنگ رسانه‌ای و مداخله غیرقانونی
رژیم صهیونیستی با هدایت پنحاسی و تیم رسانه‌ای او، شبکه‌ها و صفحات فارسی‌زبان متعددی ایجاد کرده است که هدفشان نه اطلاع‌رسانی، بلکه دستکاری افکار عمومی مردم ایران است. انتشار اخبار تحریف‌شده برای ارایه تصویری مظلوم از اسراییل و القای ناکارآمدی حاکمیت ایران، کاهش اعتماد عمومی به رسانه‌های داخلی و جایگزینی آن با رسانه‌های وابسته به بیگانگان، مشروعیت‌بخشی به اقدامات نظامی اسراییل از طریق روایت‌های جعلی، اقدامات مصداق مداخله در امور داخلی ایران است و نقض حقوق ملت و حاکمیت ملی تلقی می‌شود.
فقدان شفافیت داخلی و سوال از مخاطب
یکی از نکات کلیدی، کمترین دسترسی به اطلاعات واقعی از داخل اسراییل است: هیچ رسانه داخلی مستقل اخبار واقعی ارتش یا دولت اسراییل را منتشر نمی‌کند. تصاویر و فیلم‌های معتبر از زندگی مردم داخل شهرهای اسراییل به ندرت در دسترس قرار می‌گیرد. فعالیت‌ها و تصمیمات فرماندهان نظامی و سیاستمداران عمدتا از طریق رسانه‌های خارجی و با تحریف اطلاعات منتشر می‌شود.
از مخاطب ایرانی پرسیده می‌شود: چقدر از زندگی واقعی مردم، ارتش و فرماندهان اسراییل آگاه هستیم؟ آیا اطلاعاتی که از رسانه‌های فارسی‌زبان دریافت می‌کنیم، بازتاب‌دهنده واقعیت است یا صرفا بخشی از یک عملیات روانی هدفمند است؟
این پرسش‌ها اهمیت دارد، زیرا عدم آگاهی از واقعیت داخل اسراییل، زمینه‌ساز پذیرش روایت‌های جعلی می‌شود و فریبکاری پنحاسی و تیمش را روشن می‌کند.
صلح دروغین از مسیر خشونت
رژیم صهیونیستی در حالی ادعای صلح‌طلبی دارد که عملا سیاست خود را بر پایه خشونت، کشتار و حذف مخالفان بنا نهاده است: ترور دانشمندان هسته‌ای و هدف قرار دادن غیرنظامیان ایرانی، اقدامات خرابکارانه علیه زیرساخت‌های انرژی و علمی کشور، تهدید مستقیم امنیت و سلامت شهروندان ایرانی به عنوان اهرم فشار، فریب و تبلیغات صلح‌طلبانه، صرفا ابزار رسیدن به اهداف خشونت‌آمیز است؛ پس از تحقق اهداف، رحمی بر کسی روا نمی‌دارند.
اهداف پشت این دروغ‌پردازی‌ها
اهداف اصلی پنحاسی و ارتش اسراییل عبارتند از: توجیه اقدامات نظامی علیه ایران در افکار عمومی جهانی، کاهش فشارهای بین‌المللی از طریق نمایش اسراییل به عنوان کشوری دفاعی، ایجاد تفرقه و بی‌اعتمادی در میان مردم ایران نسبت به حاکمیت.
راهکارهای مقابله
رسانه‌های داخلی شفاف و قدرتمند، انتشار اخبار دقیق و مستند برای جلوگیری از خلأ اطلاعاتی، تقویت اعتماد عمومی به رسانه‌های ملی از طریق شفافیت و پاسخگویی، آموزش فوری سواد رسانه‌ای، آموزش فوری به مربیان، معلمان و اساتید دانشگاهی، انتقال این آموزش‌ها به دانش‌آموزان و دانشجویان، در آستانه بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها، ساعاتی مشخص در ابتدای سال تحصیلی به این آموزش اختصاص یابد، پیگیری حقوقی در مجامع بین‌المللی، ثبت شکایت علیه اقدامات تروریستی و تبلیغاتی اسراییل در شورای حقوق بشر سازمان ملل، استفاده از ظرفیت‌های بین‌المللی برای محکومیت رسمی اقدامات فریبکارانه و خشونت‌آمیز اسراییل.
دروغ‌پردازی‌های کمال پنحاسی و رسانه‌های فارسی‌زبان وابسته به اسراییل، بخشی از عملیات روانی گسترده برای تضعیف امنیت ملی ایران است. فقدان شفافیت داخلی اسراییل و عدم دسترسی به اطلاعات واقعی، ماهیت فریبکارانه این اقدامات را برجسته می‌کند. تنها راه مقابله با این تهدید، ترکیب رسانه‌های داخلی شفاف، آموزش فوری سواد رسانه‌ای به نسل جوان و پیگیری حقوقی در عرصه بین‌الملل است. فریبکاری به نام «صلح» وقتی با خشونت و کشتار همراه است، باید با آگاهی، مستندسازی حقوقی و مقاومت اجتماعی پاسخ داده شود.
کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم‌شناسی
منبع: روزنامه اعتماد، ۱۳ مهر ۱۴۰۴