در پی انتشار خبر تصمیم جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) برای پذیرش مشروط طرح آتش‌بس با رژیم صهیونیستی، فضای سیاسی و رسانه‌ای منطقه بار دیگر در معرض موجی از گمانه‌زنی‌ها و تحلیل‌های متفاوت قرار گرفته است. این تصمیم که به دنبال ماه‌ها نبرد سنگین در نوار غزه و فشارهای سیاسی- انسانی از سوی برخی کشورهای میانجی اتخاذ شده، واکنش‌های متفاوتی را در میان محور مقاومت برانگیخته است.
در همین راستا، به نظر می‌رسد جمهوری اسلامی ایران که همواره حامی راهبردی جبهه مقاومت و پشتیبان سیاسی و معنوی ملت فلسطین بوده، رویکردی چندلایه و هدفمند نسبت به تحولات جدید در غزه اتخاذ کرده است؛ رویکردی که نه تنها در چارچوب اصول ثابت سیاست خارجی تهران در حمایت از آرمان فلسطین قابل تبیین است، بلکه با ملاحظات میدانی و توازن قوا در منطقه نیز پیوندی مستقیم دارد.
روزنامه قدس در ادامه بررسی‌های خود درباره تحولات محور مقاومت، در گفت‌وگو با دو تن از چهره‌های برجسته جریان مقاومت به تحلیل ابعاد سیاسی، میدانی و راهبردی این تصمیم و موضع‌گیری‌های احتمالی جمهوری اسلامی ایران پرداخته است.
آتش‌بس از سر تدبیر است نه تسلیم
ناصر ابوشریف، نماینده جنبش جهاد اسلامی فلسطین در تهران در گفت‌وگوی اختصاصی با روزنامه قدس درباره توافق احتمالی آتش‌بس میان حماس و رژیم صهیونیستی، با تأکید بر اینکه جمهوری اسلامی ایران همواره احترام به تصمیم‌های مستقل گروه‌های فلسطینی را در دستور کار دارد، افزود: در حال حاضر حماس مسئول پاسخ به این گونه موضوعات از طریق مذاکره برای برقراری آتش‌بس است.ابوشریف در ادامه با تشریح چارچوب‌های مورد قبول در طرح آتش‌بس گفت: از نظر ما، آتش‌بس فوری، تبادل کامل اسیران، گسترش ورود کمک‌های انسان‌دوستانه و تشکیل یک اداره انتقالی از جمله بندهای قابل قبول است. ما از ابتدا با تشکیل اداره‌ای فلسطینی و تکنوکرات با حمایت تشکیلات خودگردان و پشتیبانی منطقه‌ای همراه بوده‌ایم.
نماینده جنبش جهاد اسلامی فلسطین در تهران در عین حال تأکید کرد: اما بندهایی نیز وجود دارد که برای مقاومت و ملت فلسطین قابل پذیرش نیست، از جمله شرط خلع سلاح یا باقی ماندن نیروهای اشغالگر در نوار غزه. خروج کامل رژیم صهیونیستی و رد هر گونه شرط خلع سلاح از مواضع اصلی ماست. موضوع سلاح مقاومت تنها در چارچوب گفت‌وگوی داخلی فلسطینی و پس از تشکیل حکومت در غزه قابل بررسی است.
وی با اشاره به جزئیات طرح آمریکایی، افزود: در این طرح ادعا شده است که در مدت ۷۲ ساعت پس از اعلام موافقت اسرائیل، اسیران اسرائیلی آزاد خواهند شد، اما واقعیت میدانی چنین امکانی را نمی‌دهد. اجرای هر توافقی نیازمند سازوکارهای دقیق و متناسب با واقعیت‌های غزه است.
او همچنین در پاسخ به این پرسش که ساختار اداره انتقالی در نوار غزه چگونه خواهد بود، گفت: ما هر گونه وصایت بین‌المللی را رد می‌کنیم. اداره غزه باید کاملاً فلسطینی باشد و مردم فلسطین از طریق گفت‌وگو و مشورت‌های داخلی تعیین خواهند کرد چه کسی حکومت کند. تصمیم‌گیری در این زمینه، حق انحصاری ملت فلسطین است.
تدبیر سیاسی و هوشمندی، نقطه عطف مقاومت
دکتر «راشد الراشد» از رهبران جنبش معارض بحرین هم در گفت‌وگوی اختصاصی با روزنامه قدس، بر اهمیت موضع جمهوری اسلامی ایران در حمایت از ملت‌های مستضعف و محروم به ویژه فلسطین، تأکید کرد.
او گفت: در سال‌های اخیر، جمهوری اسلامی ایران ثابت کرده همواره حامی ملت‌های مظلوم و ستمدیده در منطقه بوده است به ویژه مردم فلسطین که تحت اشغال صهیونیست‌ها قرار دارند. این موضع نه تنها از اصول انقلاب اسلامی نشأت گرفته، بلکه امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای نیز بارها بر حمایت همه‌جانبه از آرمان فلسطین تأکید کرده‌اند.
دکتر راشد با اشاره به پیوند مواضع ایران و جریان مقاومت، افزود: ایران ثابت کرده حامی محور مقاومت است و همه تلاش‌های منطقه‌ای و جهانی برای خنثی کردن این محور با شکست مواجه خواهد شد. تنها مسیر تأمین امنیت و ثبات در منطقه، احترام به اراده ملت‌ها و پشتیبانی از مقاومت برای حفظ استقلال و عزت کشورهای اسلامی است؛ از این منظر هر راهکاری که بتواند به نسل‌کشی در غزه پایان دهد و حقوق فلسطینی‌ها را تأمین کند، حتماً مورد تأیید ایران است.وی تصریح کرد: حرکت جمهوری اسلامی برای آزادی خاک فلسطین و مقابله با اشغالگران، بخشی از روحیه جهانی مقاومت است. این مسیر نه تنها انگیزه‌ای برای ملت‌های مسلمان، بلکه الگویی برای همه انقلابیون در سراسر جهان است که در برابر ظلم و تصاحب زمین‌های اسلامی ایستادگی کنند. البته تدبیر سیاسی و هوشمندی هم جزئی از این ایستادگی و حتی نقطه عطف آن است؛ تا آنجا که می‌توان از این تدابیر سیاسی به عنوان اسلحه مقاومت یاد کرد.
او همچنین نقش ایران در تقابل با نفوذ صهیونیست‌ها در منطقه را برجسته کرد و گفت: صهیونیست‌ها با هدف نفوذ، هژمونی و تثبیت قدرت خود تلاش می‌کنند ایران را به عنوان اصلی‌ترین تهدید موجودیت خود در منطقه مهار کنند. جمهوری اسلامی ایران اما همواره تأکید کرده امنیت منطقه باید با تکیه بر توانمندی‌های داخلی و فرزندان ملت‌های منطقه تأمین شود، نه با تکیه بر طرح‌ها و سیاست‌های خارجی که برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس دنبال می‌کنند.